ZEIST – Het wereldkampioenschap dammen is gewonnen door Jan Groenendijk, een prestatie die damliefhebbers wereldwijd inspireert. Ook bij het damgezelschap in Zeist, dat elke donderdag samenkomt, is het nieuws hét gesprek van de dag. Jan, een vaste speler, keek thuis mee en zag hoe Groenendijk de winst naar zich toetrok. ‘Een indrukwekkend spel,’ zegt hij enthousiast.
Het is een frisse donderdagmorgen in Zeist. De geur van verse koffie mengt zich met het zachte geluid van damstenen die op de houten borden klikken. De tafels worden verschoven en de jassen worden opgehangen. Langzaam druppelen de leden binnen, sommigen met een glimlach, anderen met een geconcentreerde blik. In de lichte ruimte van MeanderOmnium, een plek waar tijd lijkt stil te staan, heerst een gezellige sfeer. Hier wordt niet alleen gedamd, maar ook gepraat, gelachen en herinneringen gedeeld.
De damclub is een plek waar mensen van verschillende leeftijden en achtergronden samenkomen, elk met hun eigen verhaal. Jan Gospers, een van de vaste gezichten, geniet zichtbaar van de dynamiek die hier heerst. ‘Het is de perfecte combinatie van gezelligheid en een beetje competitie,’ zegt hij met een glimlach. Terwijl de spelers hun eerste zetten doen, ontstaat er al snel een ontspannen sfeer. Er wordt gegrapt over de eenvoud van een zet of de complexiteit van een strategie, maar de echte aantrekkingskracht ligt in het samenzijn. Hier is iedereen welkom, of je nu een doorgewinterde speler bent of net begint.
Het nieuws over Jan Groenendijk zorgt voor extra gesprekstof. Jan Gospers, die de wedstrijd thuis volgde, vertelt enthousiast over de tactieken die hij zag. ‘Het is geweldig om te zien hoe hij speelt. Ik probeer zelf ook wat van die strategieën toe te passen. Soms bezoek ik wedstrijden om te kijken hoe de grote spelers het aanpakken,’ zegt hij. Zijn bewondering voor de sport is duidelijk merkbaar. De overwinning van Groenendijk lijkt de leden extra te motiveren om hun eigen spel te verbeteren.
Hoewel de sfeer in de club ontspannen is, zijn de partijen soms allesbehalve onschuldig. Het tempo van het spel varieert, van snelle potjes die binnen tien minuten zijn afgelopen, tot intense, doordachte partijen die zelfs een half uur of langer duren. ‘Als je tegen een tegenstander speelt die ook op een damvereniging zit of heeft gezeten, kan de spanning echt oplopen,’ legt Jan uit. De dammers concentreren zich volledig, hun ogen volgen iedere zet nauwkeurig. Toch blijft de onderliggende motivatie altijd hetzelfde: plezier in het spel en respect voor elkaar, ongeacht het resultaat.
Tussen de spelers zit ook Els, een andere regelmatige deelnemer, die vaak zorgt voor de nodige vrolijkheid. ‘Het gaat natuurlijk om de gezelligheid, maar er komt altijd wel wat competitie in de lucht hangen als je met dezelfde mensen speelt,’ zegt ze met een knipoog. ‘Je leert elkaar kennen door het spel, maar ook door de gesprekken eromheen. Je weet wie er altijd voor die ene zet gaat en wie liever wat meer tijd neemt.’ Els, die zelf jarenlang bij een damvereniging heeft gezeten, voegt eraan toe dat ze het leuk vindt om te zien hoe nieuwkomers zich aanpassen aan de ongeschreven regels van de club. ‘Het is een beetje als een familie,’ zegt ze. ‘Iedereen voelt zich hier snel thuis.’
Terwijl de ochtend vordert, wordt duidelijk dat de damclub meer is dan enkel een plek om te spelen. Het is een gemeenschap waar banden worden gesmeed, waar verhalen uit het verleden worden gedeeld en waar nieuwe vriendschappen ontstaan. Jan en Els, samen met de andere leden, benadrukken keer op keer dat het niet gaat om de overwinning, maar om het samenzijn. ‘Het is de combinatie van alles het dammen, het lachen, het praten dat maakt het bijzonder,’ sluit Jan af. Terwijl de laatste zetten worden gedaan en de borden worden opgeruimd, lijkt de tijd hier even stil te staan, maar het gevoel van verbondenheid blijft, klaar voor een nieuwe ronde, een nieuwe donderdag.
Verslaggever Tijs Kouwenhoven was bij het evenement om verslag uit te brengen. Hij praat met Jan Gospers over het samenzijn en het spel.
