Zeist

Selecteer Pagina

Nieuw baby uitgifte punt in Zeist helpt om de drempel voor beginnende moeders te verlagen

Nieuw baby uitgifte punt in Zeist helpt om de drempel voor beginnende  moeders te verlagen

Het babylokaal in de weggeefwinkel in Zeist

Zeist- Gepensioneerde Trudy Knoppers helpt zwangere vrouwen in nood. ‘We willen mensen zo graag helpen, maar ik denk toch dat de drempel een beetje te hoog is’. Om mensen beter te bereiken heeft Trudy met Miranda, haar schoondochter, een baby uitgifte punt opgezet als enigste in Zeist of omstreken. 

In de weggeefwinkel aan de Laan van Vollenhove is het babylokaal al drie jaar een vaste plek waar jonge moeders benodigde babyspullen gratis kunnen ophalen. Toch merkt Knoppers dat er weinig gebruik van wordt gemaakt. ‘Ik kan me voorstellen dat je, als je je eerste kindje krijgt, alles nieuw wilt. Maar als je de middelen daar niet voor hebt… ja, dan speelt er toch ook een beetje schaamtegevoel mee.’

Om mensen beter te bereiken, heeft Trudy samen met Miranda, haar schoondochter, een tweede baby-uitgiftepunt opgezet bij het consultatiebureau. ‘Daar kunnen ze dus ook vrij toegankelijk komen en spullen meenemen.’

Het babylokaal is vooral opgericht voor zwangere vrouwen die in een moeilijke financiële situatie zitten. De enige voorwaarde voor het meenemen van spullen is dat er een verwijzing nodig is van de huisarts. ‘Het is allemaal zo mooi. Het is bijna nieuw. En als we die verwijzing niet vragen, dan wordt er gegrabbeld. Dat is eigenlijk niet de bedoeling. We willen echt dat het terechtkomt bij de mensen die het hard kunnen gebruiken,’ aldus Knoppers.

Knoppers realiseert zich echter ook dat niet iedereen direct toegang heeft tot een huisarts. ‘Om die reden proberen we ook maatschappelijk werkers en degenen die daar de leiding hebben te bereiken.’

‘We zijn aan het promoten,’vertelt Knoppers, terwijl ze haar rug recht en met een zelfverzekerde blik vooruit kijkt. ‘Bij de huisarts liggen ook formuliertjes van de weggeefwinkel en het babylokaal. Zo proberen we zoveel mogelijk reclame te maken.’

Toch merken zowel Knoppers als haar schoondochter dat moeders nog te weinig bij het babylokaal komen. “Als er één of twee per week binnenlopen, is het veel,” vertelt Knoppers.

‘Zal ik het bij deze zakken plaatsen?’ vraagt een meneer die twee zakken met babyspullen komt brengen. Trudy reageert vriendelijk en bedankt de man hartelijk. Terwijl ze tussen de omslagdoeken, luiers en babyknuffels staat, legt ze uit dat de aanvoer van babybenodigdheden fantastisch is. ‘Daar ligt het niet aan. Alleen kunnen we het bijna niet meer kwijt. We hebben heel veel dozen opgeslagen op de bovenverdieping. Zóveel voorraad hebben we.’

Dagelijks komen er grote hoeveelheden kleding binnen, die door vrijwilligers worden uitgezocht, gewassen en gesorteerd. ‘De weggeefwinkel draait volledig op vrijwilligers. We zijn soms net een eigen fabriek,’ zegt Trudy lachend.

Ondanks de uitdagingen is haar motivatie na drie jaar niet veranderd. ‘Ik ben dol op baby’s en ik vind het heerlijk om mensen te kunnen helpen.’

Knoppers hoopt in de toekomst op een aparte kamer bij een consultatiebureau, om deze helemaal te vullen. ‘Want dat is een plek waar alles samenkomt: huisartsen, verloskundigen, kinderhulp. Dan maken we de drempel misschien een beetje kleiner, en de doorloop wat groter.’

 

Over de auteur

Júne van der Ende

Júne van der Ende (2007) is een beginnende journalist. Met de motivatie om inspirerende en diepgaande verhalen over te brengen, studeert ze als eerstejaars aan de Hogeschool Utrecht. Ze schrijft momenteel elke maand een column voor Het Waagstuk (een Alkmaarse krant). Ook heeft ze ervaring opgedaan tijdens een stage bij een lokale krant en maakte ze tijdens haar middelbare schooltijd een mini-documentaire.