Zeist- Het is weer voorjaar en dit betekent dat de paddentrek weer is begonnen, ook in Zeist verplaatsen de dieren zich wanneer het begint te schemeren. Deze tocht is voor padden vaak erg gevaarlijk, zo moeten ze regelmatig drukke wegen over en lopen ze het risico om aangereden te worden. Om zoveel mogelijk dieren te helpen zijn er Zeistenaren die in werkgroepen actief zijn om de padden te helpen bij deze tocht.

Tijdens de paddentrek verplaatsen niet alleen padden zich, maar trekken ook andere amfibieën zoals watersalamanders naar een andere plek. De dieren gaan tijdens deze tocht in het vroege voorjaar van de plek waar zij overwinteren, naar de plek waar zij zich voortplanten. De plek waar de amfibieën overwinteren is vaak droog en vorstvrij, daarentegen is de plek waar de dieren zich het liefste voortplanten vaak in een sloot.

De Paddenwerkgroep Zeist zet zich in om de tocht van zoveel mogelijk padden veilig te laten verlopen. De werkgroep is een verzameling van enthousiaste vrijwilligers, zo ook de nieuwe Zeistenaar Lilian Teeuw: ‘Naast dat ik dit werk heel erg zinvol vind, vind ik het ook heel leuk. Je komt met amfibieën in aanraking die je normaal gesproken nooit van zo dichtbij ziet, ook reageren mensen super enthousiast als ze je bezig zien.’

Volgens ecoloog Rolf van Leeningen is het belangrijk dat mensen de dieren een handje helpen bij de tocht: ‘De padden hebben een eigen plek in het ecosysteem, als er honderden zullen sterven en zich dus ook niet kunnen voortplanten zal dit ook grote gevolgen hebben voor andere dieren.’ Naast deze reden heeft Teeuw ook een andere reden waarom ze de dieren graag helpt: ‘Ik vind het gewoon super zielig en zonde. Als kind liep ik al rond met een emmer opzoek naar amfibieën, nu heb ik ze zelfs als huisdier ik ben dus gek op die dieren.’

De paddenwerkgroep in Zeist is dit jaar later dan normaal aan de slag gegaan, dit komt doordat het de afgelopen tijd relatief koud is geweest en de padden pas echt met hun tocht beginnen wanneer het wat warmer begint te worden. Maar ook nu de trek echt is begonnen verschilt het per avond hoeveel padden er actief zijn. ‘We kijken van dag tot dag hoeveel padden er aan de wandel gaan, daarop baseren we met hoeveel we de dieren gaan overzetten’, zegt Teeuw. Waar de padden zich bevinden is geen geheim. ‘De dieren leven op specifieke plekken, deze plekken zijn te vinden door bijna het hele land’, Aldus Leeningen.

Om de amfibieën te helpen gaan de vrijwilligers van de werkgroep ’s avonds naar de plekken waar er veel padden oversteken. Daar verplaatsen zij de padden, die eigenlijk de weg over zouden moeten steken, naar de andere kant. ‘We lopen de routes vaak met z’n tweeën of drieën, we nemen dan een emmer en handschoenen mee en trekken een hesje aan voor de veiligheid’, aldus Lilian Teeuw.

En of het padden overzetten zin heeft, volgens Teeuw wel: ‘Laatst heb ik er wel twintig op één avond overgezet.’ Ook Leeningen is van mening dat de vrijwilligers dit niet voor niks doen: ‘Elke pad geholpen, is er een minder gestorven.’