‘Tegen de tijd dat Vera en ik een huis hebben, zouden onze kinderen al op de basisschool kunnen zitten’
In september begint Jens Noppen aan zijn stage bij KRO-NCRV, maar nu al staat hij op de site van deze omroep in een verhaal over woningnood: een belangrijk thema komende verkiezingen. Want net als ruim een kwart van de nog thuiswonende volwassen jongeren wil Jens dolgraag gaan samenwonen met ook SvJ-student, Vera.
Jens aan het werk in de radiostudio van de SvJ Foto: Emma Odijk
Maar het ouderlijk huis verlaten, dat lukt niet zo maar, zo blijkt uit recente cijfers van het CBS en is te lezen op het onderzoeksplatform Pointer KRO-NCRV. In september begint Jens zijn stage bij de audio/radiotak van deze omroep. Maar doordat Jens eerder dit jaar zelf het initiatief nam om een dag mee te lopen bij van deze omroep, wist Pointer-redacteur Tom Veldhuyzen Jens te vinden voor zijn onderzoek naar woningnood bij jongeren. ‘Sindsdien hebben we contact gehouden en hij vroeg of ik hem hierin wilde helpen’
SvJ-stel Vera en Jens
Dat wilde Jens wel omdat hij in zijn eigen omgeving ook merkt hoeveel jongeren behoefte hebben aan een eigen plekje, maar dat dit bijna niet te vinden of te betalen is. Sinds 2023 heeft Jens een relatie met Vera Warmenhoven die, inderdaad, ook op de SvJ studeert. Sinds een half jaar heeft dit SvJ-stel het er samen echt over dat ze graag het huis uit willen om te gaan samenwonen. ‘Ik ben er heel erg aan toe om op mezelf te gaan wonen. We zijn allebei nog jong maar merken dat we vooral de ballen proberen hoog te houden door zowel bij haar als bij mij te zijn. Soms zien we elkaar weinig, zeker in drukke weken en dat is gewoon heel lastig. Vooral als het thuis wat minder prettig is en je eigenlijk gewoon even bij elkaar wil zijn om je emoties te kunnen delen. Thuis loop je toch tegen spanningen aan. Ik heb nog een jonger broertje en zusje, waardoor ik me vaak terugtrek op mijn kamer. Ik trek mijn eigen plan, maar daardoor denkt mijn moeder soms dat ze de uitbater is van een hotel. Dat snap ik wel, maar waar moet ik dan terecht?’
Jens en Vera kijken er heel erg naar uit om samen iets te vinden. Zo hopen dan meer rust te krijgen. Bovendien kunnen ze dan echt iets nieuws gaan opbouwen. ‘Samen heb je meer inkomen dan in je eentje. Maar zelfs dan is het de komende jaren, terwijl we allebei nog studeren, gewoon niet haalbaar.’ Maar Jens en Vera vinden niets betaalbaars. ‘Ik heb me vorig jaar ingeschreven bij de woningbouwvereniging. De wachtlijst bedraagt nu 12 jaar! Dan heb ik wellicht al kinderen op de basisschool, mocht ons dat gegeven zijn.’
Dus reist Jens elke dag anderhalf uur heen en anderhalf uur terug tussen zijn ouderlijk huis in Papenveer en de School voor Journalistiek Utrecht. ‘Eerst een half uur fietsen, dan hopen dat de trein rijdt. En in Utrecht nog een tram of een bus. Maar het went hoor.’
Jens Noppen en Vera Warmenhoven, sinds 2023 een ‘SvJ-stel’ Foto: Jens Noppen
Pointer onderzoekt woningnood jongeren
Ten opzichte van 2021 is het aantal nog thuiswonende volwassen jongeren verdubbeld. Dus staat ‘woningnood’ bij veel jongeren bovenaan de lijst van belangrijke verkiezingsthema’s. ‘Dat tekort aan woningen wordt alsmaar groter zonder dat er, in mijn ogen, reële en concrete plannen komen,’ volgens Jens. Als Vera en Jens hopelijk samen in dat felbegeerde huis wonen als jonge journalisten, weten ze nog niet of ze net als Pointer woningnood op de kaart gaan zetten. ‘We hebben wel echt andere ambities. Ik ben meer een radio/podcastmaker en Vera richt zich meer op maatschappelijke en politieke onderwerpen. Ik denk sowieso dat we het thuis niet alleen maar over journalistiek gaan hebben. Maar het is natuurlijk wel handig dat we elkaar kunnen helpen omdat we elkaars werkveld kennen.’
En omdat woningnood voor veel jongeren bovenaan de lijst met belangrijkste verkiezingsthema’s staat, onderzoekt Pointer samen met Omroep Zwart deze zomer onder andere dit verkiezingsthema voor jongeren en komt er een debat. Ga om mee te doen aan dat onderzoek naar Pointer. Hier lees je ook meer over de woningnood per provincie.
(Enkele quotes in dit verhaal komen uit de bijdrage van Tom Veldhuijzen op de site van Pointer)
