Wat ik niet vergeet

Een documentaire van Eva Dullaart en Inez Kort

In deze documentaire volgen we Joeri Bakker, voormalig copywriter. Helaas kreeg hij op 61-jarige leeftijd bevestigd dat hij Lewy Body heeft, een vorm van dementie methallucinaties en symptomen van Parkinson. Zo zijn er nog ruim 50 andere soorten dementie, zoals Alzheimer, de bekendste vorm. Joeri’s vrouw, Annet Gelink heeft haar eigen galerie in Amsterdam. Joeri reisde vaak mee naar beurzen in het buitenland en was haar steun en toeverlaat. Samen hebben ze twee zonen, Abel Bakker (23) en Jim Bakker (19). Abel studeert en Jim is geslaagd in 2020. Beiden wonen ze nog thuis.

Ondanks de dementie staat Joeri nog altijd bekend om zijn creativiteit, vermogen om te relativeren en zijn bijzondere, kunstzinnige kijk op de wereld. Ook zijn dementie bekijkt hij zoveel mogelijk van de positieve kant. Die heeft hem naar eigen zeggen meer vrijheid gegeven in zijn creatieve ontwikkeling. Schrijven en schilderen is nu anders dan voorheen, alsof hij een “nieuwe taal en stijl heeft ontdekt”. Zo staat hij nu ook in het leven. Hij wil de wereld laten zien wat er wél kan als je dementie hebt, hoe leuk het leven nog kan zijn. Daarom bezoekt hij bijna dagelijks het Huis van de Tijd in Amsterdam. De sociale benadering staat daar centraal, de bezoekers (met dementie) krijgen een stem en staan niet “onder” de begeleiders. Toen het huis werd opgericht was Joeri er als één van de eersten bij en heeft zelfs mensen gescreend om daar te komen werken. Nu komt hij er voor een goede dagbesteding, samen met andere mensen met dementie. Ze schilderen, dansen, borrelen en eten samen.

Maar ondanks zijn positiviteit, wordt zijn leven er niet makkelijker op. Verdriet en machteloosheid spelen een grote rol in zijn gezin en omgeving. Zijn twee zoons raken langzaam hun vader kwijt en Annet haar geliefde. Binnenkort gaat Joeri uit huis. De woning die ze hebben gevonden via het Huis van de Tijd heeft dezelfde insteek. Daarom gaat Joeri daar al relatief vroeg naartoe; straks, als het écht niet meer anders kan, is er misschien geen plek meer. Nu kan hij nog deel uitmaken van de keuze en is hij zich bewust van de verandering. Hij blijft het Huis van de Tijdbezoeken, en kan in het weekend naar huis gaan. Zijn familie en hond kunnen langskomen. Toch valt zijn dagelijkse routine weg, ziet hij zijn familie alleen gepland en slaapt hij voor het eerst na jaren weer alleen. We laten deze veranderingen zien en ook welke impact Joeri’s dementie heeft op de familiedynamiek; wat kan er nog wel en wat staat hun te wachten in de nabije toekomst?

https://vimeo.com/709211189