Dakloosheid onder jongeren is een groeiend probleem in Nederland. Jongeren die geen veilig thuis hebben, raken verstrikt in een wereld van onzekerheid, stress en soms criminaliteit. Volgens GZ-psycholoog en kinderrechtenexpert Philip Veerman kan dakloosheid zorgen voor diepe mentale en sociale gevolgen voor jongeren.

Een dakloze jongere is continu op zijn hoede, legt Veerman uit. “Als je niet weet waar je slaapt, ben je altijd alert. Dat maakt je hersenen hyperactief.”. Hun ‘alarmcentrum’ in de hersenen, de amygdala, staat voortdurend aan. Dit kan leiden tot stress, angst en achterdocht. Jongeren kunnen hierdoor psychische problemen zoals PTSS (posttraumatische stressstoornis) ontwikkelen. Zelfs als ze later weer een vaste woonplek hebben, duurt het lang voordat ze zich veilig voelen.

De meeste jongeren zonder vaste woonplek slapen niet direct op straat, maar hoppen van bank naar bank bij vrienden of kennissen, het zogenaamde ‘couchhopping’. “Maar niet iedereen heeft goede bedoelingen,” waarschuwt Veerman. Jongeren kunnen daardoor in vervelende situaties belanden. “Ze zijn kwetsbaar en doen soms tegenprestaties, wat ze eigenlijk niet willen.”

Omdat sommige jongeren geen andere uitweg zien, grijpen ze naar drugs. “Wat vaak voorkomt is dat jongeren dan veel blowen of andere middelen gebruiken om de pijn een beetje dragelijk te maken.”.

Ook school en toekomstperspectief komen in gevaar. “Jongeren die nergens kunnen douchen of rustig huiswerk kunnen maken, stoppen sneller met school en verliezen hun structuur.”, vertelt Veerman. Het ontbreekt hen aan een stabiele basis om zich te ontwikkelen.

Volgens Veerman zijn er gelukkig ook succesverhalen. Via organisaties zoals JIT Wonen (Jeugd Interventie Team) krijgen jongeren een kamer bij begeleid wonen. “Als ze daar wonen kunnen ze echt opbloeien.”.