In het hart van Utrecht, langs de bruisende Kanaalstraat, is een Turkse eethuis genaamd Yunak gevestigd. Met een Turkse achtergrond en als en liefhebber van de Turkse keuken voel ik een onweerstaanbare drang om dit eethuis te verkennen samen met mijn moeder als mijn Turkse culinaire metgezel, geboren en getogen in Turkije. Dit is geen gewoon eetavontuur; het is een reis naar mijn culinaire wortels, een zoektocht naar de essentie van de Turkse keuken.

De Kanaalstraat

De Kanaalstraat is gevestigd in de wijk Lombok. Een drukke winkelstraat, waarin veel culturen en etniciteiten te zien zijn. Voor mij een bekend gebied, omdat ik vaak hier samen met mijn vrienden/familie een hapje eet. Deze straat eindigt bij het moskeeplein waar tevens ook de grootste moskee van Nederland is gevestigd. De bewoners van deze straat/wijk zijn voornamelijk van Turkse en Marokkaanse afkomst.

Ik loop door de straat en het valt mij op dat de meeste vrouwen die hier rondlopen een hoofddoek dragen en de meeste mannen een gewaad, een soort jurk. Ik lees alleen maar uitheemse namen op uithangborden. Eén daarvan valt mij op. Een Turks eethuis genaamd Yunak. Yunak is namelijk de naam van de stad waar mijn familie in Turkije woont. Direct komen vragen in mij op. Waarom hebben ze gekozen om deze naam te gebruiken en serveren zij dan typische Yunakse gerechten?

Cultuur snuiven

Vier jaar geleden was het eethuis nog een bakkerij. Maar de eigenaar kreeg naarmate de tijd volstreek steeds meer de neiging om meer Turks eten te maken en te serveren. Bij het betreden van het eethuis omhult de ruimte zich met de geur van kruiden, terwijl de klanken van harde Turkse muziek de lucht vullen. De harde Turkse muziek die door de speakers schalt, is typisch van de stad Yunak. De zanger, een lokale held in die stad, brengt niet alleen zijn stem, maar ook de ziel van Yunak naar Utrecht.

Terwijl ik zoek naar een zitplaats en een tafel, word ik omringd door foto’s die uit het familiealbum van mijn oma lijken te zijn genomen. Beelden van de stad Yunak sieren de muren. Maar het zijn niet alleen foto’s van het landschap. Het zijn beelden van het dagelijkse leven, van mensen die de straten bewandelen en van markten die bruisen van activiteit.

De muren vertellen ook het verhaal van de keuken van Yunak. Afbeeldingen van heerlijke gerechten aan de muur, als uitnodigingen om de smaken van deze stad te verkennen. Maar de meest indrukwekkende foto’s zijn die van de typische Turkse oma’s, gekleed in traditionele kledij, druk bezig met koken in hun keukens. Het voelt alsof ik een stap zet in mijn eigen herinneringen aan de keuken van mijn oma in Turkije.

Religieus ingericht

Yunak is een stad in de Turkse provincie Konya. Net zoals in de stad Yunak speelt religie ook in dit restaurant een grote rol. De muren van het restaurant zijn versierd met Arabische Koranteksten. Een televisie, strategisch geplaatst, toont beelden van Mekka, het spirituele hart van de islam. Hier voelt het niet alleen als een culinaire reis, maar ook als een reis door de ziel van Konya. Konya is namelijk de meest religieuze provincie in Turkije.

De Turkse specialiteiten

Mijn moeder en ik hebben besteld. Wij zitten en vragen vervolgens of wij ook een thee mogen krijgen tijdens het wachten. Een vrouw loopt meteen naar onze tafel met twee Turkse typische theepotten en een dienblad met twee Turkse theeglazen erop. “Hoe sterk wil je hem hebben?` Vraagt de serveerster aan mij. De serveerster kan namelijk de sterkte van je thee op dat moment bepalen, omdat ze gebruik maakt van twee theepotten. De een zit kokend water in en de ander de thee, pure thee. Voor het maken van de thee wordt geen gebruik gemaakt van een theezakje of iets. Traditionele gebruiken.

Het eten is heerlijk. Vooral de pide. Een soort lange pizza met een dikke bodem. Zonder tomatensaus. De specialiteit van het eethuis. Uniek, omdat alleen hier de pide ook geserveerd kan worden in de lengte van 1.5 meter. De meeste Turkse eethuizen/restaurants aan de

Kanaalstraat serveren hun pide alleen in één maat, ongeveer een halve meter. Wat de eethuis Yunak nog unieker maakt, is hun toewijding aan traditie, met name als het gaat om brood. Hier serveren ze alleen Turks brood, en niet zomaar brood, maar typische Turkse broden, vers gebakken, bestrooid met sesam en doordrenkt met de geur van nostalgie. Terwijl je aan tafel zit, krijg je niet zomaar brood; je krijgt een stukje Yunak op je bord, een stukje van de Turkse ziel.

In de keuken van Yunak kneden ze het brood met de hand, zoals de oma’s dat deden in de keukens van de stad zelf. Eten bij Yunak is niet alleen een gerecht. Het is een stukje erfgoed dat met elke hap wordt doorgegeven. Het brood is een herinnering aan de tijden waarin brood bakken niet alleen een taak was, maar een kunst die van generatie op generatie werd doorgegeven.

Wat Yunak mist, is de traditionele presentatie van de Ayran. In mijn ervaring in Yunak zelf, werd deze verfrissende yoghurtdrank altijd vers en rijkelijk geschonken in een metalen beker, bedekt met schuim. Helaas voldoet het eethuis niet aan deze verwachting, wat een teleurstelling is voor iemand die gewend is aan de traditionele Turkse Ayran-presentatie. Het eethuis legt gewoon een voorverpakte pakje Ayran naast je eten. Helaas, minpuntje.

Conclusie

In totaal verdient Yunak vier sterren, niet alleen vanwege de uitzonderlijke smaken die het restaurant biedt, maar ook vanwege de beleving die het creëert. Eten bij Yunak is een verfijnde balans tussen traditie en vernieuwing, waar elk gerecht een eerbetoon is aan de diepgewortelde culinaire tradities van Turkije.

Dus, waarom zou je Yunak boven andere Turkse restaurants op de Kanaalstraat verkiezen? Omdat Yunak niet slechts een eethuis is, maar een culturele reis, een emotionele ervaring en een kans om de authentieke smaken van Turkije te ontdekken, zelfs als je duizenden kilometers verwijderd bent van de straten van Yunak.

Kader: Meric Yener heeft voor het schrijven van deze recensie ook andere Turkse eethuizen aan de kanaalstraat in Utrecht bezocht. Standpunten en conclusies zijn gebaseerd op het vergelijken van deze bepaalde restaurants. Hierbij is gelet op eerste indruk, menukaart en smaak.