Op 21 mei 2022 uploadde de theatergroep StarKid de eerste aflevering van Nightmare Time 2 op hun YouTube account. Een vervolg op hun horror anthologie serie. Deze aflevering werd gevolgd door drie andere en vertelde in totaal zes verschillende verhalen in hun Hatchetfield universum. Maar hoe staat Nightmare Time 2 tegenover de eerste Nightmare Time en de musicals van StarKid.
StarKid is een Amerikaanse theatergroep dat in 2009 werd opgericht bij de Universiteit van Michigan door Daren Chris, Brian Holden, Matt Lang en Nick Lang. Ze zijn groot geworden door het succes van hun eerste musical, A Very Potter Musical, een parodie op de Harry Potter serie. In 2018 kwam The Guy Who Didn’t Like Musicals uit, wat de start werd van het eerste deel van StarKid’s Hatchetfield-saga. Hierna kwam in 2019 de musical Black Friday voordat het laatste deel Nerdy Prudes Must Die uitkwam in 2023. Op 1 oktober 2020 kondigde StarKid een nieuwe horror-anthologieserie van drie aflevering aan wat zich afspeelt in de wereld van Hatchetfield. Het bevatte zes verhalen die werden voorgelezen door de cast van de shows. Omdat het corona was werden de voorstellingen online opgenomen in een grote zoom call. Deze serie was Nightmare Time en een jaar later zou het tweede seizoen Nightmare Time uitkomen.
Nightmare Time 2 afleveringen
De eerste aflevering van Nightmare Time 2 vertelt maar één verhaal over de Honey Queen. De Honey Queen vertelt het verhaal van Linda Monroe die er alles voor over heeft om tijdens Hatchetfield Honey Festival, gekroond te worden to Honey Queen. Maar ze is niet de enige die voor die kroon gaat zo ook de Barista Zoey Chambers die er alles aan doet om te winnen. Wat begint als een leuk spektakel wordt langzaam een bloedige nachtmerrie waar twee bittere rivalen liegen, bedriegen, steken en moorden op weg naar de top. Het is een strijd voor leven en dood om de felbegeerde troon van de Honingkoningin te bemachtigen.
Aflevering twee worden er twee verhalen vertelt Perky’s Buds en Abstinence Camp. Perky’s Buds gaat over Emma Perkins die eindelijk haar wietkwekerij heeft. Het probleem is dat de Nachthaviken haar wiet blijven eten. Terwijl het Hatchetfield Honey Festival nadert vechten Emma en haar boerenknecht Ziggs om Perky’s Buds te beschermen tegen de Nachthaviken die een eigen geweten hebben gekregen door de wiet en die er alles aan doen om de boerderij voor zichzelf op te eisen. Abstinence Camp gaat over Stephanie Lauter die door een gerucht dat verspreid werd door Grace Chasity de hele zomer naar een onthoudingskamp moet voor jongeren. Samen met een groep gekke raadgevers en medekampeerders ontdekken ze het vreselijke geheim van dit bos. Dat iets of iemand over hen waakt, iemand die jongeren straft die zich niet aan de nummer 1 regel houden, geen seksuele handelingen uitoefenen.
Aflevering drie vertelt ook weer twee verhalen genaamd Daddy en Killer Track. In Daddy is Frank Pricely een ongelukkige speelgoedwinkel eigenaar. Zijn enige trouwe klant is een mannelijk kind genaamd Sherman Young. Wanneer Frank een klik heeft met de rijke weduw moeder van Sherman ziet hij een gouden kans om Toy Zone te redden. Maar Frank ontdekt al snel dat de Youngs meer in petto hebben dan op het eerste gezicht lijkt en dat het vaderschap niet alles is wat het wil zijn. In Killer track wordt er een nummer verspreid dat als je er na luistert zeven dagen later sterft. Rose heeft het nummer gehoord en kan niet ontsnappen aan het angstaanjagende deuntje. Nu de tijd dringt, zoekt Rose hulp bij een vriendelijke maagschappelijk werker genaamd Duke en een mysterieuze vrouw Miss Holloway. Het is aan Miss Holloway om Rose en heel Hatchetfield te redden van de Killer Track.
De laatste aflevering vertelt een verhaal genaamd Yellow Jacket. Yellow Jacket gaat over Hannah die na een ongeluk in klas een enorme medische rekening moet betalen die haar zus Lex niet kan betalen. Alleen Hannah is niet zoals andere vijftienjarige, zij heeft een gave. Een paranormaal vermogen dat ze niet kan beheersen of begrijpen. Wanhopig op zoek naar geld besluit Hannah haar kracht te gebruiken in een dodelijk wedstrijd waarin ze het moet opnemen tegen andere paranormale kinderen om kans te maken op de grote winst. Maar er schuilen snode krachten achter deze spellen.
Nightmare Time 2
In Nightmare Time 2 is er te zien dat ze geleerd hebben van het eerste seizoen en dat ze daarop gebouwd hebben. Camera en audio kwaliteit zijn beter, meer kostuums, allemaal dezelfde achtergrond en mensen die niet meespelen in de scene worden niet meer laten zien. de acteer werk van cast is wat meer zoals je gewend van ze bent tijdens musicals. Het is meer een show geworden dan voorlezen van tekst achter een camera. Alle afleveringen worden ingeleid met een nummer maar dit seizoen zijn er ook nummers die tussen door worden uitgevoerd.
Ondanks de beperkte middelen door covid, straalt de productie uit. De verhalen worden voornamelijk via een livestreams presenteert dat geeft de serie een kampvuur verhalen vibe. De horror element komen verassend goed tot orde, doormiddel van goeie beschrijvingen te geven, muziek en de acteer werk van de cast. Elk verhaal biedt een mix van spanning en hilariteit, waarbij donkere thema’s worden afgewisseld met luchtige dialogen en absurde situaties. Sommige kunnen wel wat grafische details bevatte, het wordt niet echt heftig laten zien het kan wel zorgen voor ongemak. StarKid zet daarom in de beschrijving wat voor elementen in de aflevering voorkomen zodat mensen zelf kunnen bepalen om het te kijken. De verhalen hoeven niet in volgorde gekeken worden en als een aflevering toch niet zo leuk is kan dat gewoon geskipt worden. Wat alleen wel handig is om van tevoren wel al wat Hatchetfield lore te kennen om verschillende personages al een keer ontmoet te hebben. De aflevering zitten vol met kleine call backs naar andere producties met personages of andere elementen.
Terwijl de cast niet bij elkaar is, is de chemie onmiskenbaar. Het creëert het gevoel van theater en het maakt het ook niet awkward om naar te kijken omdat het zo goed in elkaar inspeelt. Ze brengen elk personages tot leven met hun prestatie. Zo speelt Jaime Lyn Beatty in één aflevering drie verschillende personages en dan niet drie achtergrond personages, maar de twee hoofdpersonen en een achtergrond personages.
Conclusie
Nightmare Time 2 is een grote upgrade van Nightmare Time 1 en een goeie combinatie van horror en comedy. Het laat ook zien dat StarKid creatieve oplossingen kan bedenken om originele, vermakelijke content te creëren. Zonder de hele Hatchetfield universum te kennen kan je alsnog genieten van de verschillende verhalen die verteld worden in de vier afleveringen. Het is zeker een aanrader voor iedereen die van humor gecombineerd met horror houdt en musicals natuurlijk.
