Vrijdag 2 september

Vrijdag 2 september

“Hi Rick, alles goed? We moeten praten, over een uur een rondje lopen?” Zegt Floor terwijl ze rondjes loopt om de keukentafel. Haar mobiel ligt niet meer lekker in haar hand en glijdt een beetje. “He Flo, is goed ik fiets zo naar je toe.” Rick slaat een diepe zucht en doet zijn handen in zijn haar. Hij zet de grote JBL boombox aan en stapt onder de douche.

Floor springt van de bank en maakt huppelende bewegingen naar de deur. “Heeeee, chill dat je er bent.” Zegt ze tegen Rick. Hij wiebelt een beetje ongemakkelijk met zijn handen in zijn blauwe skinny jeans gepropt. Hij hoopt dat Floor er over begint zodat hij er niet zelf over hoeft te beginnen. “Kom, ik doe m’n schoenen aan! Dan kunnen we gaan.” Zegt Floor opgewekt. Ze voelt in haar hele lijf een tinteling. Een heerlijk gevoel vindt ze. Ze trekt de deur achter haar dicht en loopt met grote stappen richting het park. Ze haalt een pluisje weg van Rick zijn schouder. Ze kijkt hem aan in zijn bruine ogen. “Hoe is het met jou?” Rick praat over alles, behalve over afgelopen zondag. Hij is ook zeker niet van plan om er zelf over te beginnen. “Ze weet toch wel dat ik haar leuk vind en dat ik veel aan haar heb gedacht.” Zegt Rick in zijn hoofd. “Heeft het dan echt extra nut om er nu nog over te praten.” Vraagt Rick zich af in zijn hoofd. Hij kijkt naar de grond en kriebelt aan zijn nek.

Floor strekt haar rug, tilt haar kin een beetje omhoog en begint met het gesprek. “Heb je nog wel eens gedacht aan wat er afgelopen zondag is gebeurd?” Rick zijn ogen worden groot en hij kijkt naar de grond. Nu moet ik het zeggen, schiet er door zijn gedachte. Zijn gezicht vertrekt en hij doet zijn handen weer terug in zijn skinny jeans. Zijn lippen blijven gesloten. Hij weet niet voor wie hij moet kiezen, wat hij moet kiezen, of hij überhaupt moet kiezen. Floor en hij zijn toch gewoon al zes jaar beste vrienden. “Kan dat zomaar veranderen?” vraagt hij zich af. Hij beeld zich een relatie in met haar. “Nee dat wordt gek dat durf ik niet.” Rick wil gewoon dat alles hetzelfde blijft. Waar hij eerst grote opgewekte stappen maakte vermindert hij nu zijn snelheid. Hij kijk Floor aan. “Ik heb er wel vaker aan gedacht dan ik had gewild ja.” Floor krijgt een lach op haar gezicht. Betekent dit dat hij mij ook leuk vindt? Schiet er door haar hoofd. “Maar het was echt dom om te doen. We zijn gewoon matties toch.” Rick weet niet wat hij moet zeggen, hij hoort de bladeren in de wind bewegen en het grind onder z’n voeten bij elke stap die hij zet. Wat moet hij zeggen. Hij wil niks verkeerds zeggen maar wat is verkeerd? Floor weet toch wel dat ik haar leuk vind denkt Rick. Hij ziet het nut er niet van in om te zeggen dat hij het fijn vond en natuurlijk nog wel een keer zou willen doen. Hij heeft dit ook nog nooit gehad. “Maar jij voelde toch ook wel die spanning?” Vraagt Floor. “Ja tuurlijk maar… Ik bedoel ik ben gewoon super verliefd op Marit. En met haar heb ik een relatie dus ja…”

Floor sluit haar ogen. Ze denk terug aan afgelopen zondag toen Rick helemaal niet dacht aan Marit. In haar hoofd is het weer zondag 28 augustus.

Ze stonden met de groep rechts vooraan bij DJ Luuk van Dijk. Sinds vrijdagmiddag waren ze met de hele vriendengroep al bij het driedaagse festival bij het Haarlemmermeer. Rick stopte met dansen en begon om zich heen te kijken, hij knikte een beetje met z’n knieën en begon zijn benen te rekken en te streken. “Ik heb een beetje last van mijn benen, wil even zitten.” zegt Rick. “Ik ga wel mee!” zei Floor. Met z’n tweeën worstelen ze zich uit de drukte. Dit was de eerste keer dit weekend dat ze alleen met z’n tweeën waren. Opeens voelt Floor een warm gevoel in haar buik. Ze heeft het gevoel alsof haar benen een soort spaghetti zijn. Het kan door de drugs komen. Er flitst een gedachte razendsnel door haar hoofd. “Misschien gaan we nu wel zoenen.” Rick is zich van geen kwaad bewust. Ze ploffen neer, het hout kraakt. Als twee magneten worden ze naar elkaar aangetrokken. Nog steeds beseft Rick niet wat er over vijf minuten gaat gebeuren. Hij schuift tegen haar aan en voelt de warmte van haar blote been tegen zijn knie. Hij voelt van top tot teen een soort kriebels maar hij kan het niet goed plaatsen. Alsof er een vuurwerkpijl door zijn lichaam raast.

Dat je zo dicht naast elkaar zit als je aan het chillen bent op een bankje is logisch als je aan de XTC zit. Floor frunnikt aan haar lange blonde haren terwijl ze rustig de rook uitblaast. Ze gooit het opgerookte filter weg en draait haar hoofd om. Opeens raken Rick en floor elkaars lippen. Ze kijken elkaar 1 seconde met open ogen aan “Wat gebeurt er denkt Rick, wat als iemand ons ziet, kan iemand ons zien?” Zijn ogen scannen snel over het terrein. Hij kijkt weer terug in de blauwe ogen van Floor, sluit zijn ogen en kust haar opnieuw. Floor heeft een glimlach op haar gezicht, in haar buik is het een grote dierentuin. Ze zweeft. Heel even voor een paar seconden is ze helemaal alleen met hem op de wereld. Ze voelt de zachte warme lucht die uit zijn neus komt tegen haar gezicht. Hij opent zijn mond en heel rustig voelt hij haar warme zachte tong. Hij streelt haar tong met zijn tong. En zonder dat ze het zich beseffen hebben ze getongzoend. Midden op Mysteryland terwijl al hun vrienden, hun beste vrienden hier ook zijn. Inclusief de vriendin van Rick, Marit.

Rick helpt Floor omhoog. Het is stil tussen hen. Je hoort langzaam de muziek harder worden. De weg naar de groep voelt lang. Het wordt steeds moeilijker, smaller en ze stoten tegen veel bezwete mensen aan. Voordat ze bij de groep zijn kijken ze elkaar nog een keer aan.

Floor opent haar ogen en ze voelt een druk op haar borst. Een soort steek, alsof iets breekt. Alsof ze een klap in haar gezicht krijgt. Ze wil haar mond open doen maar er komen geen woorden uit. Ze hoort alleen de wind door de bomen gaan. “We kunnen beter gewoon beste vrienden zijn” zegt Rick. In plaats van dat ze zich opgelucht voelt, voelt ze zich nu nog slechter. “Is dit hoe een gebroken hart voelt?” Schiet er door haar hoofd. Ze drukt de gedachte weg en zegt tegen Rick met een strak gezicht. “Nee is toch prima, we zijn gewoon inderdaad gewoon beste vrienden.”

Over de auteur