Met het vertrek van Delifrance en de opvolger Plein62 uit het stadshart van Alphen, werd het een pand zonder bestemming. Gelegen tussen kledingwinkels, de McDonald’s en het theater, droop de allure eerder weg uit het leegstaande pand dan dat het een aantrekkelijke locatie werd voor nieuwe ondernemers. Echter is er na al die leegte nu een nieuw concept ingekomen, dat meer warmte herbergt dan je van buiten aan ziet komen. 

De restaurants Is Morus en Zorba de Griek hebben één belangrijke overeenkomst, of eigenlijk twee: de familieband. Beide restaurants zijn familiebedrijven en al jaren gevestigd in Alphen aan den Rijn. In de uitstraling van de tenten, is terug te zien hoe belangrijk de roots voor hen is. Met schilderijen, foto’s en andere decoratie word je ondergedompeld in de families die eigenaar zijn van de eetgelegenheden.  

Familiebedrijven 

De ene overeenkomst is dus het feit dat beide tenten een familiebedrijf zijn, de ander het feit dat ze nu samen een nieuwe lunchroom zijn begonnen. Pita & Pinsa moet je de beleving van Italië en Griekenland op één bord geven. Geëxperimenteerd met Pinsa – luchtig en caloriearm deeg – en pita’s – in meer combinaties mogelijk dan alleen gyros- willen ze een onderscheidend concept uitrollen dat gaat om meer dan alleen de keuken van een specifiek land. Zoals ze zelf aangaven in gesprek met Studio Alphen: ‘Het gaat om de ervaring van kruiden, smaken en verrassingen in de lekkerste combinatie van beide landen.’ 

En hoewel de uitstraling aan de binnenkant dit ‘beste van beide landen’ ondersteunt met goed bedachte bogen in plaats van kaarsrechte muren, een grote olijfboom en warme betonkleurige tinten op de muren, valt dit in eerste instantie niet te verwachten.  

De buitenkant is wat kitscherig met een oranjerood logo en knalgele letters. En aangezien je ook eten kunt afhalen, heeft het meer weg van de McDonald’s aan de overkant dan een Mediterrane oase. Ook het terras heeft iets geks. Grote ronde houten hoge banken staan om een tafel heen, alsof je in de draaiende kopjes van de Efteling zit en echt sfeervol is het niet. Echter zorgt deze opeenstapeling van sfeerloze en droge uitstraling voor een blijde verrassing als je binnenstapt, een bestelling doet bij uiterst lief en prettig personeel en het eten voor je neus krijgt. 

Het menu 

Als je alles wil proberen, wordt het een zware middag. De verschillende soorten pita’s en pinsa’s zorgen al voor keuzestress en daarnaast kun je kiezen uit ‘plates’ – denk aan een dubbelgevouwen margharita pizza – en sweets, maar ook is er een borrelkaart voor het einde van de middag. Dineren kun je er niet, na zes uur ‘s avonds zijn ze gesloten.  

Een uitgebreide lunchroom dus, waarbij ik koos om te beginnen voor een bruschetta. De ‘twist’ die deze bruschetta krijgt, zit ‘m in het speciale pinsa deeg. Dit maakt het luchtig en licht op de maag. Je merkt bij het eten dat het een caloriearme keuze is dat een tweede bestelling mogelijk maakt. Echt een hele speciale uitvoering van de bruschetta is het verder niet. Het ‘broodje’ is belegd met een burrata spread, gemarineerde tomaten en basilicum. Hoewel de gemarineerde tomaten het een smaakvol geheel maakt, is het hopen op een wat creatievere pita. Zoals de eigenaren beloven, zou je Italië en Griekenland op je bord mogen verwachten en dat valt tegen bij dit voornamelijk Italiaanse gerecht. 

Pita 

Op zoek naar de verrassing in de pita, bestel ik niet de versie met gyros. Zoals aangekondigd door de onderneming, zijn er meer opties en aangezien ik bij voorkeur vegetarisch eet, kies ik voor de pita keso. Een dampend bord van de gegrilde groenten arriveert en dringt de neus binnen met geuren van onder andere paprika en ook de tzatziki die ernaast ligt, neemt meteen direct de overhand.  

Waar je verwacht belegde broodjes te krijgen, blijkt in de praktijk alles netjes naast elkaar te liggen. Pita’s op een rijtje, groenten ernaast en tzatziki opgemaakt met toch maar een beetje sla ernaast. Dit is simpelweg ijzer degelijk en lekker tegelijkertijd.  

Want de knapperige pita’s zijn om je vingers bij af te likken. Met de keuze om ze zo op te vullen als je zelf wil, is het eigenlijk ook nog eens lekkerder dan dat alles al voor je belegd wordt. Des te meer waan je jezelf aan een Grieks strand bij een restaurantje dat de keuken al draaiende heeft en je met open armen ontvangt voor de simpele, maar o zo lekkere Griekse keuken. Echter lijkt door de pita het idee dat er ook Italiaanse invloeden zijn, te verdwijnen.  

Totdat je de Parmezaanse kaas ziet liggen, die de mix van landen weer compleet maakt. En hoewel dit wat makkelijk lijkt, zijn er ook pita’s waar meer Italië in verwerkt zit. Zo kun je ook voor Parmaham kiezen en vertegenwoordigd de Iberico worst de Spaanse keuken. Al zit er op de pita met Iberico worst ook andalousesaus en zolang die saus nog voornamelijk in België geproduceerd wordt, is er weinig Zuid-Europees aan die toevoeging. 

Zoete inval 

Om af te sluiten moet er natuurlijk nog even de baklava geprobeerd worden. Dit van origine Midden-Oosterse gebakje, is ondertussen door de eeuwen heen een Griekse verbastering ondergaan. En ook in ons land kennen we het niet beter dan dat het een traditionele afsluiting van je avond bij ‘De Griek’ is.  

De baklava bij Pita & Pinsa is iets te zacht voor hoe knapperig het bladerdeeg moet zijn, maar de balans van honing is uitstekend. De verleiding om alle lege plekken op te vullen, is weerstaan en dat maakt de baklava uitstekend in evenwicht. Naast dit gebakje, kun je ook voor tiramisu en churros kiezen. Daarmee wordt de Mediterrane zoete inval compleet gemaakt.  

Aanrader 

Al met al is het een uitstekende keuze om eens te lunchen met de Zuid-Europese keuken in plaats van een simpel 12-uurtje. Pita & Pinsa maakt het daarnaast ook nog eens mogelijk verrassende combinaties te kiezen, alhoewel de vegetarische eter het lastiger heeft. De twee families die Pita & Pinsa als spontaan concept zijn gestart, slagen erin het hart van Alphen aan den Rijn weer wat culinaire kleur te geven en daarvoor moeten ze geprezen worden.