Bonzende muziek, zwetende mensen en een euforisch gevoel. Binnen de studentencultuur is het gebruikelijk dat een avondje feesten zo nu en dan gepaard gaat met een pilletje XTC of een lijntje coke. Voor de een is het een ver van je bed show, voor de ander is het een steeds verslavender patroon waarbij de drugs dient als een middel om even alles te vergeten. Zoals voor Julia.

 

18:49

 

Julia ziet wat bleek wanneer een van haar huisgenoten een grote pan pasta op de eettafel neerzet. Het is donderdagavond en ze heeft er tot nu toe al een drukke week opzitten. Een moment voor velen om even te moeten bijkomen door een warme douche te nemen, een kop thee te drinken en vroeg onder de wol te kruipen. De sfeer in de woonkamer van het studentenhuis duidt daarentegen op iets anders: de muziek staat aan, de discolichten draaien en de koelkast is rijkelijk gevuld met alcohol. Tijd voor een avond uit.

 

Julia is eenentwintig jaar oud, een van de jongste in haar studentenhuis. De aanwezigheid van een zachte g verhult dat ze hier niet is opgegroeid en voor haar studie verhuist is naar Amsterdam. Sinds dat ze hier is komen wonen, heeft ze kennis gemaakt met het studentenleven en komen dit soort avonden wekelijks voor.

 

Daan, een van Julia’s huisgenoten, loopt naar de grote koelkast gevuld met bier. “Wie wil er nog een gouden rakker?”, roept hij. De keukentafel stemt unaniem en luidkeels in. Een fractie van een seconde is er twijfel te zien op Julia’s gezicht, maar ook zij knikt instemmend. Eén biertje kan geen kwaad.

 

 

19:32

 

Nadat de pan met pasta leeg is en de bodem is gelegd, is het tijd om het feesttempo wat op te voeren. De tafel wordt snel leeggeruimd en nadat de afwas is weggewerkt, komen de rode plastic bekers op tafel. Dit is het teken dat er beer pong gespeeld gaat worden, dus een nieuwe krat Hertog Jan wordt uit de gang gehaald.

 

“Juul, zullen we nog even blijven natafelen? Ik heb echt geen zin om nu al zo hard van stapel te lopen als de rest”, zegt huisgenoot Fien.

 

Julia blijft even stil, maar antwoordt dan: “Nee joh, we gaan niet nu al inkakken! Het is tijd voor wat gezelligheid!”

 

Julia vormt zich bij een team met drie van haar mannelijke huisgenoten. De groep heeft er duidelijk zin in: fanatiek bespreken ze de beste worptechnieken en op welke manier ze het andere team kunnen afleiden. Aan Julia de eer om de spits af te bijten. Met het balletje in haar handen beweegt ze haar arm een aantal keer op en neer om goed te kunnen richten. Na het gooien volgt luidkeels geschreeuw: de eerste worp is raak.

 

 

23:40

 

Het is pikkedonker wanneer de gelikte groep huisgenoten met glittertopjes en strak gekamde haren de voordeur uitstappen. Julia loopt zwalkend naar haar fiets en heeft wat moeite met het openen van het slot. Haar huisgenoot Fien ziet het en schiet te hulp.

 

“Nee, Fien, het lukt wel hoor!”

 

Fien reageert niet en pakt de sleutel uit Julia’s hand om die vervolgens in het slot te steken.

 

“Vergeet je licht ook niet aan te doen, hé Juul!”

 

Rond twaalven arriveert de groep bij een grote flat die duidelijk bewoond wordt door studenten: in de voortuin liggen verdwaalde, uitgedrukte peuken, meerdere winkelwagentjes staan er geparkeerd en over het gras liggen lege bierflesjes verspreid. Buiten is de bas duidelijk voelbaar.

 

Het feest bevindt zich op de tweede verdieping van de flat. Bij binnenkomst begroet iedereen elkaar enthousiast. De gang staat bomvol met mensen. Julia kijkt levendig om zich heen, waarna ze zich voorzichtig tussen de massa studenten worstelt richting de grote ruimte aan het einde van de gang. Zonder dat ze het door heeft, begint ze steeds meer mee te bewegen op de muziek. Eenmaal in de woonkamer aangekomen, kan ze zich niet meer bedwingen en danst ze uitbundig mee met de rest van menigten.

 

 

00:46

 

Na een klein uurtje gedanst te hebben, beginnen haar ogen wat zwaar te worden. Julia kijkt paniekerig om zich heen. Het is duidelijk dat ze langer door wil gaan dan haar energie het toe laat. Ze besluit om even naar het toilet te gaan om wat af te koelen, misschien dat ze dan al wat bij komt. Net voordat ze de wc-deur achter zich dicht wilt trekken, ziet ze Fien, Daan en Jonas over de gang lopen. Snel loopt ze naar haar huisgenoten toe.

 

“Hé, we waren je kwijt! Ga je mee?”

 

Julia knikt instemmend en volgt de groep mee het trappengat in. Buiten aangekomen ploffen de vier huisgenoten op een houten bankje neer. Er valt een stilte, totdat Daan opspringt.

 

“Wie van jullie heeft er allemaal zin in een likkie M?”

 

Julia verstijft. Is het het voorstel wat haar doet schrikken of het feit dat ze het helemaal niet zo’n gek idee vindt? Misschien is dit juist wel de oppepper die ze nodig heeft. Maar in eerste instantie was het al niet de bedoeling om vanavond überhaupt zoveel alcohol te drinken. Laat staan om ook nog drugs te gebruiken.

 

Nog voordat Julia een besluit heeft kunnen nemen, geeft Jonas antwoord: “Ja! We doen het!”

 

“Nee, sorry hoor jongens, maar ik sla echt over. Morgen heb ik gewoon weer om half 9 college en vorig weekend hebben we ook al aan de zooi gezeten. Jullie lijken wel een stelletje verslaafden”, reageert Fien waarna ze terug naar binnen loopt.

 

“Verslaafd? Aan gezelligheid zul je bedoelen!”

 

Julia kijkt toe hoe de twee jongens het zakje met gelige kristallen erbij pakken. Na het fijn gedrukt te hebben, maken ze hun pink nat om er vervolgens een beetje van het poeder aan te laten plakken. Julia is duidelijk in gedachten verzonken; een lichte frons is te zien op haar gezicht. Maar plots verschijnt er ontspanning in haar ogen.

 

“Fuck die shit, geef hier dat zakje.”

 

Niet één, maar twee keer besluit Julia om haar vinger in het zakje met drugs te doen. Tijd om even alles los te laten.

 

 

01:22

 

“Oh Juul, wat heb je nou allemaal gedaan? Ga even zitten.”

 

De woorden van Fien lijken niet tot Julia door te dringen. Ze zegt niks en blijft strak om zich heen kijken, terwijl ze uitbundig aan het dansen is en helemaal opgaat in de muziek.

 

“Waarom heb je nou weer drugs genomen?” vervolgt Fien op een bezorgde toon, duidelijk aangedaan door de hoedanigheid waarop ze haar huisgenoot in de woonkamer heeft aangetroffen. “Verdomme Julia, kijk even naar jezelf! Je ziet er niet uit. Je moet echt beter voor jezelf gaan zorgen hoor. Zal ik je naar huis brengen?”

 

Met halfgeopende oogleden kijkt Julia haar huisgenoot aan. Desalniettemin ziet ze er uit alsof alle levendigheid in haar naar boven is gekomen. Haar bleke verschijning van het begin van de avond heeft plaats gemaakt voor een warme gloed aan liefde en energie. Dit is waar ze de hele week al naar snakte.

 

“Oh Fientje, je moet ook niet altijd zoveel nadenken. Laat lekker alles los!”

 

 

03:58

 

“En? Ga je een beetje hard?”

 

Julia hoeft niks te zeggen om antwoord te geven op de vraag van Jonas. Haar grote pupillen, strakke kaak en energieke houding zeggen genoeg. Antwoord geven doet ze ook niet, want ze raakt direct afgeleid als ze een bekend gezicht voorbij ziet lopen.

 

“Hé! Daan! Hoe gaat het?” roept Julia enthousiast. Als begroeting wikkelt ze haar armen stevig om zijn nek. Ook Jonas omhelst ze lang, ondanks dat hij al een tijdje naast haar staat.

 

“Met mij gaat het hartstikke goed joh”, antwoordt Daan. “Maar uh, is het niet weer eens tijd?”

 

De drie hoeven elkaar maar kort aan te kijken om te begrijpen waar ze het over hebben. Een grote glimlach verschijnt op Jonas zijn gezicht: “Ik heb nog wel wat leuks.”

 

Met z’n drieën lopen ze de rumoerige woonkamer uit. Na de wc gepasseerd te zijn, trekken ze de eerste slaapkamerdeur open die ze tegen komen. Jonas graait even in zijn broekzak en tovert daar een zakje met 10 gram 3-MMC tevoorschijn.

 

“Tering, jij hebt er zin in”, zegt Daan schrikbarend.

 

“Nu het illegaal is geworden, heb ik een paar weken terug nog maar even een voorraadje ingeslagen”, grinnikt Jonas.

 

Een voor een gaan ze het zakje af. Eerst Jonas, dan Daan. Sleutel er in, zachtjes afkloppen om de goede hoeveelheid poeder te creëren en het is klaar voor gebruik. Tot slot is Julia aan de beurt. Ze ademt een keer uit waarna ze bij haar inademing de flinke sleutelpunt vastberaden onder haar neus duwt.

 

 

08:35

 

Het eerste online college van de dag is alweer begonnen. Ondanks de gebroken nacht waar Julia een behoorlijke plafonddienst heeft gedraaid, zal ze er toch aan moeten geloven. Met wazige ogen, waaronder donkere kringen zijn gevormd, kijkt ze verward naar haar laptop. Alsof ze de letters op haar beeldscherm ziet dansen. De gordijnen worden toch maar weer dicht gedaan in een poging om de ochtend iets dragelijker te maken, maar tevergeefs. Julia heeft duidelijk een gebrek aan serotonine en ziet er uit als een zombie wiens ziel met een bot aardappelschilmesje is weggesneden.

 

Was het dit nou allemaal waard? De laatste paar uur van haar avond kan Julia zich niet meer herinneren en het enige wat overblijft, is een hoopje ellende. Misschien dat het toch niet meer nodig is om iedere keer zo compleet naar de knoppen te gaan. Maar stiekem weet Julia ook dat het volgende week gewoon weer hetzelfde liedje is.

 

 

Om privacyredenen zijn de gebruikte namen in dit artikel gefingeerd. De namen zijn bekend bij de redactie.