Carlo is bezig met zijn laatste voorbereidingen voor het optreden. Hij doet zijn vocal warming up en luistert naar het YouTube filmpje dat hem verteld welke vocals hij moet doen. Daarna zet hij feestende muziek op en gaat springen op de muziek om alvast in de stemming te komen voor het optreden dat hij zo gaat hebben. De techniek is allemaal check, dus Carlo is redelijk ontspannen. Het is een groot optreden, dus het team is elkaar aan het ophypen. Ze gaan klaar staan op hun posities en de gordijnen gaan open. Duizenden mensen zitten vol spanning af te wachten op Kings of Diamonds.
Dagelijkse leven
Carlo Salakory (25) heeft eigenlijk twee levens. Een in Friesland en een in Utrecht. Hij studeert in Utrecht en combineert dit met het bandleven in Friesland: ‘’Mijn dubbele leven bedoel je? Ja, hoe ik dat combineer vraag ik mezelf soms ook wel eens af. In de vakanties ga ik sowieso altijd terug naar Friesland en dan merk je echt gewoon dat je twee levens aan het leiden bent. Maar ook in de weekenden ga ik best vaak terug naar Friesland, dit kost mij drie uur reistijd. Door de weeks ben ik dus met school bezig. Zo probeer ik beide levens genoeg aandacht te geven en ik vind het zelf ook leuk om een beetje roering te hebben in het leven.’’
Hoe het allemaal begonnen is
Carlo is opgegroeid in een muzikale familie. Zijn ouders zijn beide muzikant en zij hebben elkaar ook in de muziekwereld ontmoet. Zijn vader is gitarist en zijn moeder is zangeres. Hij is daarom vanaf kind af aan al blootgesteld aan allerlei verschillende soorten muziekstijlen. Hij maakte kennis met de gitaar en heeft van zijn vader de basis geleert. Elke zondag gaat Carlo naar opa en oma en daar stond een orgel in een kamer boven. Zijn opa speelt altijd op de orgel en als Carlo dan langskwam mocht hij daar ook wel eens op spelen. Hij vertelt: ‘’ Ik denk dat naast het feit dat mijn ouders een grote invloed hebben gehad ik ook gewoon niet beter weet. Het was voor mij normaal dat die instrumenten daar waren en dat ik die gewoon kon pakken en zo maar kon spelen. En ik denk dat dat ook wel een grote invloed heeft gehad op de muzikaliteit dat ze me er mee lieten spelen en zeiden ‘’pak het maar, ga maar kijken hoe ver je komt.’’ Op de middelbare school was Carlo nog steeds bezig met muziek. Hij had een theatervoorstellingen waarbij hij in een band zat. De bandleden hebben allemaal individueel auditie gedaan voor die band toen. Na de voorstellingen hebben ze gezegd: ‘’he kunnen we dit niet gewoon voortzetten?’’ en dat hebben ze toen gedaan. ‘’Zo is de band dus ontstaan, eerst als schoolbandje en dat is een beetje uit de hand gelopen tot waar we nu staan.’’
Zangeres Jantine over Carlo
‘’Ik vind Carlo altijd echt een aanwinst voor onze band. Hij is eigenlijk altijd vrolijk en heel muzikaal. Zonder Carlo geen Kings of Diamonds, al geldt dat voor ons allemaal. We zijn naast muzikale vrienden ook een hechte vriendengroep, waardoor iedereen onvervangbaar is. Op persoonlijk vlak heb ik vooral erg veel plezier met Carlo. We grappen vaak met elkaar en zijn ondertussen al bijna 10 jaar vrienden, waardoor je elkaar door en door kent. Vooral ook omdat je zoveel met elkaar op pad bent en veel met elkaar beleeft, wordt die vriendschap alsmaar hechter. Carlo is ook fijn om mee samen te werken. Soms moeten we hem even een beetje sturen, maar het voordeel is dat Carlo eigenlijk altijd wel gefocust is als het om bandzaken gaat. Carlo is innovatief en creatief, en bedenkt vaak wat we aan apparatuur nog nodig hebben of wat onze band muzikaal naar een hoger niveau zal tillen. Carlo bedenkt eigenlijk alle medleys die we spelen; wij geven hem het vertrouwen om dat volledig zelfstandig aan te vliegen. Carlo is daar ook de juiste persoon voor: zijn competenties op technisch en muzikaal vlak, gecombineerd met een enorme algemene kennis als het gaat om artiesten en nummers, zorgen ervoor dat hij uiterst geschikt is om onze backing-track en medleys te maken. Daarnaast is Carlo meestal erg gefocust voordat we gaan optreden. Carlo is van ons vijven op technisch vlak toch wel de drijfveer bij het opbouwen van onze apparatuur. Hij neemt dit uiterst serieus. Als de rest aan een biertje zit, zien we Carlo vaak nog heen en weer rennen over het podium om alles technisch gezien goed te krijgen. Tussendoor is er tijd voor een grap en gekkigheid. Carlo gaat ter voorbereiding altijd inzingen voordat we gaan optreden. Hij doet dan zijn oortjes in en speelt een vocal warming-up af op YouTube. Na optredens (en ook in de pauzes) zitten we vaak nog even na voordat we beginnen met afbouwen. Het ligt aan het tijdstip van de optredens hoe energiek iedereen nog is. Maar meestal hebben we het heel gezellig en hebben we het over het optreden: hoe het ging, hoe het publiek was enzovoort. Het is niet per se dat Carlo er qua gedrag tussen uitspringt, iedereen is na optredens lekker rustig. Met afbouwen is Carlo opnieuw gefocust dat alles weer netjes in de kisten en koffers komt. Carlo heeft zich de afgelopen jaren ontpopt tot een muzikale duizendpoot, maar vooral ook op technisch vlak heeft Carlo een ontzettend grote ontwikkeling doorgemaakt. Toen we 8-9 jaar geleden begonnen konden we nog niet onze eigen nummers opnemen of backing-tracks maken. Het is dankzij Carlo dat we dat nu wel kunnen.’’
Hoe de zelf gemaakte nummers tot leven komen
Kings of Diamonds is oorspronkelijk een coverband, maar ze schrijven ook wel eens liedjes. Dit gebeurt meestal in Carlo zijn slaapkamer die inmiddels is omgetoverd tot huisstudio. Er staat allemaal apparatuur in de kamer waardoor het lijkt op een echte studio. De apparatuur heeft een dusdanige goeie kwaliteit dat als je wil je de nummers ook online kan zetten. De studio verdient geen schoonheidsprijs, maar we komen aardig ver. Het is dus in mijn slaapkamer met zo’n mooi DIY ikea bureau, dus een keukenblad met poten eigenlijk. Ik wilde zoveel mogelijk ruimte om dingen neer te zetten en te werken etc. Er staan voor de rest drie gitaren waarvan een met panter print, als je de bureaulade uitschuift komt er een keyboard onder vandaan en het behang van Carlo is zwart met gouden asymmetrische driehoeken wat echt de sfeer van een studio geeft. Dit is de plek waar de liedjes tot leven komen. Als Carlo alleen is heeft hij wel eens dat er ineens wat te binnen schiet en daar maakt hij dan een demo van wat hij later gaat uitwerken met de band. Maar de bandleden brainstormen daar ook met zijn alle, iedereen heeft hier een andere rol in. Dat moet ook wel, want ze willen dat de eigen nummers een product blijft van hunzelf als geheel. Zo draagt de zangeres vaak bij aan de tekst en melodie, Jelmer (drummer) en Carlo nemen vaak de muzikale ideeën op zich, en Mart en Thijs (gitaristen) houden zich bezig met de gitaarinvulling van de nummers. De opnames en productie liggen vervolgens weer in handen van Carlo, hij is daar erg bedreven in. Carlo vertelt: ‘’ Het grootste creatieve proces speelt zich wel af in mijn studio slaapkamer. De sfeer is dan uitstekend. We hebben een goeie harmonie met elkaar, juist omdat we hele goeie vrienden van elkaar zijn durft iedereen ook te zeggen wat hij/zij denkt en een mening te geven en gewoon eerlijk tegen elkaar te zijn. Ik denk dat wij wel goed onderscheid kunnen maken tussen zakelijke en vriendschappelijke relatie.’’
Toekomst
‘’Als ik naar de toekomst kijk vind ik het moeilijk om in te schatten wat ik kan verwachten. Het is de vraag hoe houdbaar blijft zoiets. We hebben allemaal eigen levens natuurlijk en het neemt wel tijd in beslag. We kunnen er momenteel ook niet van leven en moeten dus wel blijven werken om het financieel te redden. We kunnen het daardoor nog niet veroorloven om meer tijd in de band te steken. Ik zou het heel graag willen, maar ik weet niet hoe reëel dat idee is. Maar we zijn nu nog jong en voor sowieso de komende vijf jaar willen we dit gewoon nog blijven doen en dan kijken we wel hoe het verder loopt. Tot die tijd blijven we gewoon lekker rocken. ‘’
Het laatste nummer is afgelopen en Carlo buigt met zijn band voor het applaus en gejuich. Pas zodra ze van het podium af zijn kunnen ze weer op adem komen. Carlo kijkt terug naar zijn optreden: ’Het hele optreden had drie kwartier geduurd en het voelde een beetje alsof ik high was. Ik kreeg er zoveel adrenaline en een kick van dat ik me eigenlijk niet meer precies kan herinneren dat ik daar stond en hoe dat nou was. Ik moet echt de videobeelden en de audio er weer bij pakken om me weer in te leven in dat moment. Dat zijn toch wel momenten dat ik echt even in m’n handjes knijp van dat ik het heel vet vind dat we dit mogen doen. ‘’