Er is veel te zien en te lezen in Museum Prinsenhof Delft. Er vindt namelijk een bijzondere en kleurrijke tentoonstelling plaats, waar 38 werken van kunstenaars die een bijzondere band met Delft hebben, te zien zijn. Dit is overigens de laatste tentoonstelling van het museum, want hierna zal het authentieke hof voor twee jaar zijn deuren sluiten vanwege een grote verbouwing. Overal in het oude Delft zijn momenteel uitnodigende posters en flyers te vinden van De KunstParade, wat de mensen in Delft enthousiast maakt. Maar blijkt dit ook terug te zien in de tentoonstelling?
Prinsenhof Delft
‘Je ruikt de verf nog op de muren’, zegt een bezoeker tegen een andere bezoeker in de entreehal van De KunstParade. Aan de rand van het hart van het centrum van Delft bevindt zich een geheimzinnige poort die leidt naar het hof, oftewel het Prinsenhof. Daar, verstopt om het hoekje van de mooie ronde toren, bevindt zich de ingang van het museum, die je naar de entreehal van De KunstParade leidt. In deze zaal lijkt het inderdaad alsof de verf op de muren net geschilderd is. De uitnodigende flyers en posters over de tentoonstelling worden hier waargemaakt en je komt binnen in een kleurrijke wereld die veel vraagtekens oproept.
Wanneer je de route van De Kunstparade volgt, wandel je door drie grote zalen vol kunst en kleur. De 38 totaal verschillende kunstwerken, in combinatie met de felle kleuren, zijn erg overweldigend, maar de actieve museumbezoeker zal ervan smullen. In de eerste zaal hangt een vrolijke sfeer, wat ook te zien is aan het enthousiasme van de bezoekers. De bezoekers worden namelijk voor het eerst geconfronteerd met de felle kleuren en patronen die bewust op de muren van het robuuste gebouw zijn geschilderd. Het is eigenlijk een donkere ruimte, maar door de felle kleuren komt er meer licht en vrolijkheid de zaal in. In deze zaal word je gelijk ontvangen door een enorm groot tapijt dat bomvol blaadjes zit. De andere kunstwerken eromheen zijn verschillend en fel van kleur. Het is allemaal zo overweldigend, de geschilderde kleuren op de muren en de enorme kunstwerken, dat het bijna chaotisch aandoet.
Ditzelfde gebeurt ook in de tweede zaal, de Historische Zaal. Het is weer een overweldiging van kleuren en verschillende soorten werken, maar nu zien we wel meer van het eigen karakter van het gebouw. Het plafond van deze zaal heeft nog zijn oude charme en terwijl je door de zaal loopt, hoor je het gekraak van de oude latten van de vloer. De kunstwerken die ook hier verspreid te zien zijn, staan in groot contrast met de charme van het gebouw. Van fotografie, tot schilderkunst en van performance art tot pannen die gevuld zijn met rijst. In eerste instantie heb je echt geen flauw idee waar je naar kijkt. Maar als je als bezoeker even die extra moeite doet om het kleine witte plaatje naast het kunstwerk te lezen, gaat er een wereld voor je open.
Pas als je de derde zaal inloopt, wordt het allemaal wat spannender. Het enthousiasme van de bezoekers uit de eerste zaal is inmiddels vervlogen. Je wordt niet alleen getriggerd door de vele felle kleuren van de zaal, maar ook door een krakend geluid wat je tot het einde van de zaal brengt. Daar is namelijk een bijzonder bewegend kunstwerk te zien dat geluid maakt. Het lijkt net een bewegende rots, wat wel als de climax van de tentoonstelling beschouwd kan worden. Ook in deze laatste zaal is er een bankje van beige lege kratten te vinden. Deze gerecyclede bankjes zijn bedoeld om even te gaan zitten en al die verschillende werken en de explosie van kleuren te verwerken.
Inzoomen op de kunst
Een digitale Lightjet print van Frank van der Salm
Een van de opvallendste kunstwerken van de tentoonstelling is dat van Frank van der Salm. In deze kleurrijke print is de etalage van een apotheek in Hong Kong te zien. Deze stad was tot 1997 in handen van de Britten en kreeg daarna een eigen status binnen de Chinese Volksrepubliek. Van der Salm is geboeid door die twee gezichten van Hong Kong en legt ze vast, waardoor hij een belangrijke politieke situatie in Hongkong aankaart. Onder in de foto staan namelijk de traditionele Chinese geneesmiddelen en daarboven de kleurrijke Westerse producten met Engelse opschriften. Dit werk is een mooi voorbeeld van waarom het zo belangrijk is om ook de bijbehorende informatie te lezen.
Als je dus houdt van lekker doorlopen in een museum, dan is dit niet de tentoonstelling voor jou. Bij De Kunstparade moet je echt even twee keer kijken bij een werk voordat je het begrijpt. Ook moet je niet gevoelig zijn voor de vele verschillende contrasten in kleuren en verhalen. Het is niet bepaald een samenhangende collectie van kunstwerken, maar de werken op zichzelf zijn spannend en integreren goed.
Toch is het waard om een kijkje te nemen bij De Kunstparade in Museum Prinsenhof Delft. Nu kun je namelijk nog als bezoeker genieten van het oude en krakende historische pand, want later zal er veel meer licht in dit verborgen hofje komen en zal de geheime ingang van het museum op een andere plek zijn. De Kunstparade loopt nog tot 5 januari en daarna zal het hofje van Delft twee jaar zijn deuren sluiten.
