WOERDEN- In Galerie Van Slagmaat zal kunstenaar John Konijn de komende maanden zijn splinternieuwe werk tentoonstellen. John Konijn is een kunstschilder woonachtig in Amersfoort met een opleidingsverleden aan de Hogeschool van de Kunsten in zowel Utrecht als Amsterdam. Met zijn meest recente werk slaat de kunstenaar een ander pad in dan hij aanvankelijk altijd deed. De nieuwe expositie zal binnenkort te zien zijn bij Van Slagmaat. Voordat de expositie voor iedereen te bezichtigen is zit Konijn alweer aan z’n volgende project waarmee hij in de toekomst wederom te zien is in Woerden. Het is nu echter eerst tijd voor de expositie van de zogeheten 3D-schilderijen van Konijn in Galerie Van Slagmaat. 

Vanaf december zal m’n nieuwe werk te zien zijn in Galerie Van Slagmaat te Woerden. Ik ben heel blij dat eigenaresse Mariëtte van Slagmaat vertrouwen heeft in m’n meest recente werk. Ondanks dat het een ‘nieuwe’ weg is waar ik met dit werk ben ingeslagen is aan de schilderijen te zien dat het om échte schilderijen van mij gaat. Je kunt dus zien dat de schilderijen uit mijn kwast komen. Ik ben blij dat mensen het nog als schilderijen van mij herkennen. Ik heb namelijk wel een nieuwe en unieke schildertechniek toegepast. Ik heb het eens over een andere boeg gegooid, maar dat doe ik eigenlijk wel vaker. Als je altijd hetzelfde maakt dan wordt het saai en raak ik inspiratieloos. Die kant wil je als kunstschilder uiteraard niet op. Ik ben nu 42 jaar oud en heb nog nooit een schilderij dubbel gemaakt in m’n leven. Daarom moet ik vaak van stijl veranderen en dat is aan de expositie in Woerden binnenkort duidelijk te zien. 

De schilderijen zijn nog steeds realistisch, maar op een bepaalde manier heb ik er golven in kunnen creëren. Het lijkt vanuit een zijaanzicht alsof de schilderijen 3D zijn. De schilderijen komen dus van het doek af als het ware. Deze extra dimensie die ik aan het werk heb toegevoegd zorgen ervoor dat het werk uniek is. Dat is de reden dat Mariëtte van Slagmaat heeft besloten om m’n werk te exposeren in haar galerie. Als het werk niet mooi of oninteressant zou zijn geweest had ze dit nooit gedaan. Ikzelf trouwens ook niet. Als ik het resultaat zélf niet mooi vind laat ik het ook door niemand exposeren. Soms is dat vervelend, want er zit vaak veel werk in. Dan heb ik een plan voor een mooi kunstwerk en komt het niet uit m’n kwast zoals ik het liefste zou willen. Dat kan wel frustrerend zijn, maar dat is een beetje hoe het leven van een kunstschilder is. Achteraf kan ik er soms ook om lachen als ik veel tijd in een schilderij heb gestoken en het uiteindelijk nergens op lijkt. Dat is dan hilarisch en een teleurstelling tegelijk.

Ik hoop met heel m’n hart dat corona geen roet in het eten zal gooien. Als kunstenaar is het altijd al lastig om je centjes bij elkaar te schrapen, maar als er door de pandemie niemand bij m’n kunst komt kijken ben ik de lul. De schilderijen hangen er uiteraard ook om verkocht te worden. Als er niemand komt kijken wordt er niets verkocht. Dat zou een flinke domper zijn. Als ik niets verkoop kan dat ook aan de nieuwe stijl liggen natuurlijk. Ik sta bekend om het schilderijen van bossen en wegen. Die werken verkopen altijd wel goed, maar het is dus nog even afwachten of deze expositie ook zo’n succes gaat worden. Daar zit ik uiteraard wel een beetje mee. Er zit veel van mezelf in de werken en als mensen het dan niet mooi vinden voelt dat toch als een flinke afwijzing. Daar heb ik in het verleden weleens mee te maken mee gehad. Dat doet dan een tijdje pijn en het is dan lastig om aan een nieuw project te beginnen. Het vertrouwen in je eigen schilderijen is dan even weg, maar om dan bij de pakken neer te gaan zitten is natuurlijk ook geen optie. Het is dan een kwestie van jezelf vermannen en gewoon weer beginnen met schilderen. 

Voor m’n komende expositie heb ik alweer nieuwe ideeën en heb ik zelfs al een aantal dingen gemaakt. Wat het gaat worden wil ik nu nog niet verklappen, maar ik kan verzekeren dat het wederom een onbekend pad zal zijn wat ik met liefde bewandel. Wellicht dat ik daarmee nog eens terugkeer naar Galerie Van Slagmaat. Ik hoop van harte dat deze nieuwe ideeën in de smaak gaan vallen bij het publiek. Als kunstschilder ben je immers nooit verzekerd van succes of een inkomen. Het is voor mij simpelweg gewoon weer keihard m’n best doen en vervolgens in spanning afwachten. Als je dat niet kan moet je geen schilder worden.