LOMBOK – Kringloopwinkels ontvangen dagelijks een grote hoeveelheid aan goederen, waaronder boeken, cd’s, kleding en andere items. Deze items moeten voortaan geregistreerd worden volgens de nieuwe registratieplicht die is ingevoerd om heling en witwassen van tweedehands producten te voorkomen. Martin Roelofse, werkzaam bij kringloopwinkel Emmaus in Lombok, maakt zich zorgen over de gevolgen van deze nieuwe plicht. Hij vraagt om meer begrip voor de situatie van kringloopwinkels en vreest zelfs voor het voortbestaan van sommige winkels.
De nieuwe registratieplicht is onderdeel van de wet ‘Verbetering bestrijding van heling, witwassen en de daaraan ten grondslag liggende vermogensdelicten’ die is voorgesteld door het ministerie van Veiligheid en Justitie. Het doel van deze wet is om heling en witwassen van tweedehands producten te voorkomen en te bestrijden. Deze registratieplicht houdt in dat alle opkopers en handelaren zoals kringlooporganisaties verplicht worden om een Digitaal Opkopersregister (DOR) in te richten. In het DOR moeten tweedehands goederen en de personen die deze goederen aanbieden, worden geregistreerd. De invoering van het Digitaal Opkopersregister (DOR) betekent echter extra werk voor kringloopwinkels. Dit nieuws bezorgt medewerkers zoals Martin Roelofse van Emmaus Lombok kopzorgen. Hij vreest dat de registratieplicht de werkdruk voor vrijwilligers zal verhogen en zelfs kan leiden tot het sluiten van kringloopwinkels.
De impact van de registratieplicht op kringloopwinkels
De wind sist tegen de witte gevel van Emmaus in Lombok. Waar het weer buiten een weerslag lijkt te hebben op je humeur, is het binnen slechts een detail. Binnen in de winkel hangt een geur van oud papier en lijkt het alsof iedereen elkaars stilte waardeert. Een man met een warrige bruine paardenstaart loopt rustig rond, zijn handen bedekt met stof en zijn kleding vol sporen van zijn werkzaamheden. Zijn gezicht lijkt uit graniet gehouwen, en zijn ogen stralen een sereniteit uit die bijna spiritueel aanvoelt. Het is Martin Roelofse, volledig in control bezig met zijn werkzaamheden.
Martin Roelofse, een medewerker van de kringloopwinkel, is bezorgd over de extra werklast die deze regel met zich meebrengt en vreest dat het de winkel in gevaar kan brengen. Hij wijst erop dat de spullen die in de winkel worden verkocht gratis worden ingeleverd en dat niemand eraan verdient. “De overheid denkt dat wij misschien aan zwart geld en witwassen verdienen, maar ons is vooral het goede doel voor ogen zonder winstoogmerk, dan krijg je daar ook nog eens een registratieplicht bij,” zegt Roelofse.
De medewerker vraagt zich af wie de extra registratiewerkzaamheden moet uitvoeren. “Wie moet dat gaan doen?” zegt hij. “Ik kan daar wel gaan staan, maar als daar iemand met 20 dingen komt, dan ben ik een half uur bezig om alles te registreren.’’ Roelofse stelt dat er dan meer vrijwilligers moeten worden gevonden, wat steeds moeilijker wordt. Emmaus Lombok is ook niet afhankelijk van subsidies vanuit de gemeente en wil dat ook graag zo houden in de toekomst. Martin Roelofse vertelt dat de Emmaus zo min mogelijk inmenging wil van de gemeente. “Hoewel we weten dat subsidies altijd een optie zouden zijn, willen we niet dat er om de twee weken iemand komt kijken of ze alles volgens de regels doen,” zegt Roelofse.
De nieuwe registratieplicht geldt voor alle winkels, zonder onderscheid te maken tussen verschillende soorten winkels. Dit kan problematisch zijn voor kringloopwinkels die hun spullen doneren, zoals Martin benadrukt. Hij wijst erop dat het doneren van spullen laagdrempelig moet blijven, zonder dat mensen allerlei stappen moeten overwegen voordat ze iets kunnen doneren. “Doneren moet voor iedereen toegankelijk zijn, zonder dat er extra drempels worden opgeworpen. We willen graag dat mensen ons blijven zien als een duurzaam alternatief voor reguliere winkels,” zegt Roelofse.
De meningen van bezoekers over de registratieplicht
De invoering van de registratieplicht stuit ook op veel controverse onder de bezoekers van de kringloopwinkel in Lombok. Sommige bezoekers, zoals Nicolas, lijken enig begrip te hebben voor deze maatregel. “Ik snap wel dat het vervelend is voor de vrijwilligers dat ze nu extra administratie moeten bijhouden,” zegt hij. “Maar aan de andere kant begrijp ik ook wel dat het nodig is om te voorkomen dat gestolen spullen worden verkocht.”
Hij haalt zijn schouders op en kijkt naar zijn tassen vol spullen. “Ik kom hier om te doneren omdat ik weet dat deze spullen een tweede leven kunnen krijgen bij mensen die het nodig hebben,” gaat hij verder. “En als dat betekent dat ik een paar minuten extra moet wachten bij het afgeven van mijn spullen, dan heb ik daar geen probleem mee. Het is een kleine moeite voor een goed doel.”
Een andere bezoeker, een vrouw die liever anoniem wil blijven, staat er heel anders in. “Ik snap niet waarom de overheid zich zo druk maakt over de registratie van spullen in kringloopwinkels,” zegt ze terwijl ze met haar armen staat te zwaaien. “Er zijn toch belangrijker dingen om je zorgen over te maken?”
Geschreven door: Tim Lutters
