Aan het einde van haar YOU LIVE- periode – tien weken lang iedere week een uitzending produceren voor de tweedejaarsstudenten van de SvJ – is het maken van een buitenlandproductie nog het enige openstaande hokje dat Lotte Admiraal moet afkruisen voor het inleveren van haar portfolio. Al een aantal weken triggert het TikTok-algoritme Lotte’s journalistieke antenne. ‘Ik zag al langer filmpjes op TikTok voorbijkomen over de onderdrukking van Afghaanse vrouwen en na een tijdje zat ik helemaal in dat algoritme. Toen dacht ik: Waarom maak ik mijn productie niet hierover?’  

Maar zo makkelijk kom je er op de School voor Journalistiek natuurlijk niet vanaf. In eerste instantie wijst Bram Peeters, Lotte’s buitenlanddocent, het idee af: ‘De ontwikkeling speelt al langer en ze benadert het onderwerp te breed.’ Toch laat Lotte het onderwerp niet zomaar aan haar voorbij gaan. 

Hazara 

Door verder onderzoek te doen komt ze in contact met mensenrechtenactiviste Homira Rezai. De Afghaanse stamt zelf af van de Hazara, één van de grootste etnische groepen uit het centrale deel van Afghanistan. Homira tipt Lotte om meer te lezen over dit volk. De Hazara worden onder het Taliban-regime namelijk geconfronteerd met haat en genocidale aanvallen en binnen deze etnische groep is een speciale rol voor vrouwen weggelegd. Lotte: ‘Homira vertelde mij dat Hazara-vrouwen een hoge maatschappelijke positie hebben binnen hun groep. En dát vond ik interessant: nu de Taliban weer aan de macht is, worden deze vrouwen in Afghanistan dus dubbel onderdrukt. Zowel op etnisch-religieus gebied als op basis van gender.’ 

Met het idee om over deze ontwikkeling een reportage te maken, komt haar voorstel wel door de keuring van docent Bram. Het verhaal krijgt steeds meer vorm als Lotte via een klasgenoot haar tweede bron vindt, Mursal Hamid. Zij bezocht enkele maanden geleden de Afghaanse hoofdstad Kabul en zag daar met eigen ogen het effect van dit vrouwonvriendelijke beleid van de Taliban. ‘Mursal heeft in Kabul ook een underground school bezocht’, vertelt Lotte. ‘Dat is eigenlijk een verstopte school waar vrouwen – die in Afghanistan officieel niet naar school mogen – toch nog kunnen leren. Ze hopen dan dat het diploma dat ze halen, ooit wel weer geldig wordt verklaard.’ 

Kill your darlings 

Na de mateloos interessante, maar lange interviews met Homira en Mursal, is het aan Lotte de taak om alle puzzelstukjes op de juiste plek te leggen voor haar audioreportage. ‘Mijn interview met Homira was al dertig minuten, ik had geen idee hoe ik beide interviews om moest zetten in een reportage van tweeënhalve minuut!’ Dat vergt een lesje kill your darlings. Niet iedere vraag kan namelijk mee in de reportage.  

Met behulp van docent Bram, scherpt ze haar invalshoek nog één keer goed aan. De klas van Lotte heeft afgesproken een doelgroep aan te spreken van 18 tot 35 jaar, die zitten vaak nog op school. Het belichten van de underground schools lijkt haar daarom de beste optie. ‘Ik heb er zoveel uit moeten laten’, zegt Lotte. ‘Vooral Mursal, die van de zomer nog in Kabul was, had zoveel te vertellen. Ik zou er zo nog een stuk over kunnen schrijven. En misschien doe ik dat wel; dan pak ik het weer op in het volgende semester.’ 

Zetje in de juiste richting 

De afgelopen periode twijfelde Lotte of ze wel door wilde gaan met de opleiding Journalistiek: ‘In het eerste jaar moesten we alleen maar artikelen schrijven op lokaal niveau, dat vond ik maar niks. Ik had steeds het gevoel dat ik een tekst móést schrijven, en dat ik niet schreef omdat ik het echt interessant vond.’  

Maar door het maken van haar buitenlandproductie over de Hazara-vrouwen, wist Lotte haar journalistieke ‘spark’ weer terug te vinden. ‘Ik merkte dat ik vragen stelde omdat ik oprecht geïnteresseerd was in hun verhalen, ik wilde écht weten hoe het zit. Hierdoor weet ik dat ik zeker mijn studie wil vervolgen en verder de kant van de buitenlandjournalistiek op wil.’