Laat je inspireren door de Mini-expo’s
Zoals je misschien wel weet, hangen er posters van de minor fotojournalistiek op de tweede verdieping van de Heidelberglaan 15. Naast de mediadesk hangen de mini-expo’s van studenten die de minor fotojournalistiek volgen. Fotografiedocent Gert-Jan Peddemors vertelt over deze opdracht.
Gert-Jan Peddemors voor de poster muur Foto: Sil Moison
Wat houdt de mini-expo precies in?
‘Bij de opdracht mini-expo moeten de fotograaf en de exposant een poster samenstellen. Het idee van deze samenwerking is dat je samen spart om zo op nog betere ideeën te komen voor de opdracht. De fotograaf gaat aan de slag met zijn eigen associaties bij het thema: gemeenschappen en de exposant stelt de beelden samen in een poster. De rollen wisselen om, zodat iedereen aan de beurt komt voor beide taken. In deze opdracht moet je dus goed communiceren, omdat de exposant niet weet wat de context is van de foto’s. In de journalistieke wereld gebeurt dit natuurlijk aan de lopende band. Je geeft je beelden af aan de beeldredactie en die kiest dan bepaalde foto’s eruit. Het is dus ook een beetje testen hoe de studenten het doen in de echte wereld. Daarnaast geven de studenten elkaar feedback, zodat de makers hun eindproduct nog kunnen verbeteren. Ik ben er altijd een beetje huiverig voor dat als ik te dominant ben, dat de studenten alleen maar gaan doen wat ik wenselijk vind. In het tweede blok zijn we bezig met een grotere casus waar je langer aan zo’n opdracht werkt. Daar ben je veel vrijer in van wat je gaat maken, wat je onderwerp wordt. Dat vinden mensen over het algemeen wel ingewikkelder. De mini-expo is daar dus een soort voorloper van om de studenten te inspireren.’
Waar komt het thema ‘gemeenschappen’ vandaan?
‘We hadden eerst geen thema, de studenten moesten één serie maken voor de poster. We merkten toen dat mensen dat erg ingewikkeld vonden. Om dit te veranderen zijn we gaan samenwerken met SUNY (State University of New York), die waren daar met gemeenschappen bezig. Alleen ging dit niet zo goed. Het contact was heel beroerd en hun werk haalde niet ons niveau, dus we zijn daar vrij snel mee gestopt. Het thema gemeenschappen heb ik toen wel gehouden, omdat het ook een kleiner onderwerp is waar de studenten mee aan de slag kunnen. Hierdoor kon ik in de lessen ook meer de focus leggen op: wat voor een fotograaf ben je, hoe fotografeer je het, wat voor tekst voeg je toe en hoe exposeer je de beelden? Dat doen we nu al 9 jaar, dus het werkt.’
Voorbeeld van een Mini-Expo. Fotograaf: Tessa van Veen Exposant: Sanne Bakker
‘Deze mini-expo is een klassieke goede serie waar alle aspecten helder aan bod komen. Overzichtsfoto, close-up en medium shots. De hoofdfoto vertelt voor mij al een groot deel van het verhaal. Ik krijg een goed gevoel van een leefgemeenschap die ik heel aantrekkelijk vind.’ – Gert-Jan
Waar wordt op getoetst tijdens deze opdracht?
‘Er wordt getoetst op verschillende aspecten: de samenwerking, beeldbewerking en fotografische techniek bijvoorbeeld, maar de verhaalvertelling is ook erg belangrijk. De verhaalvertelling bepaalt ook een deel van de techniek die je gebruikt. In de les had ik het over Nan Goldin, die maakt af en toe lelijke foto’s, maar juist deze ruwe stijl sluit prima aan op haar verhaal.’
Is de locatie waar de posters hangen een goede plek?
‘Het is een mooie plek, omdat er veel SvJ studenten lopen, maar er is een keerzijde. Irritant is dat er steeds posters overheen gehangen worden, feestjes, reclame. Dat vind ik erg jammer. Het is een showcase en nu hangt het helemaal vol met meuk. Ook posters van het Bonus programma hangen daar, maar die zijn voor school, dat vind ik dus minder erg.’
Wat is dan de oplossing?
‘Ik zou een expositiemuur heel leuk vinden, bijvoorbeeld met een glazen raampje ervoor zodat niemand eraan kan zitten. Die muur kan dan gebruikt worden voor verschillende projecten, bijvoorbeeld ook van CMD’ers. Vroeger hadden we voor de minor een vitrinekast waar niemand anders bij kon. Daar hadden wij gewoon het sleuteltje van. Wat mij betreft komt zoiets weer terug. Voor nu hoop ik dat mensen de mini-expo’s zien, dat ze zien waar wij mee bezig zijn en zich geïnspireerd voelen.’
