Hoe zou je jezelf omschrijven en hoe ben je op het werk? 

‘Ik zou mezelf omschrijven als nieuwsgierig, creatief en pragmatisch. Verder kan ik erg zakelijk zijn, vooral als het op werk aankomt. Dat heb ik altijd al gehad, zelfs onder vrienden. Maar ik vind het ook belangrijk om niet te overdrijven en altijd ergens de humor van in te zien. Ik maak graag grapjes, zodat we aan het einde van de dag kunnen zeggen dat we het ook leuk hebben gehad. Het is voor mij heel belangrijk dat je plezier hebt in wat je doet en dat je dingen niet te zwaar opvat. Wel is het belangrijk dat het niet doorslaat naar het extreme.’ 

 Wat zijn je hobby’s en interesses?

‘Ik houd erg van zwemmen en het luisteren naar muziek. Mijn interesses binnen muziek zijn erg breed: van klassiek tot techno. Ik vind het wel heel mooi om mengvormen van verschillende muziekstijlen te luisteren. Verder ga ik graag naar concerten, maar zie ik ook graag veel van de wereld.’ 

 Hoe ziet je privésituatie eruit? 

‘Ik ben getrouwd met mijn vrouw, waar ik heel gelukkig mee ben en ik heb een zoon van vijf maanden. Ik woon in Amsterdam: ik houd erg van de stad en de drukte. Ik heb graag mensen om me heen. Huisdieren heb ik niet, omdat ik altijd gedacht heb dat ik niet goed zou zijn in het verzorgen daarvan. Misschien is dat ook iets uit mijn jeugd, want mijn ouders hadden zelf ook nooit huisdieren.’ 

Wat heeft je ertoe bewogen om opleidingsmanager te worden? 

‘Ik heb ongeveer 21 jaar lang bij Hogeschool Inholland gewerkt binnen Finance en Accountancy. Eerst als docent, later als teammanager. Het begon wel een beetje te wringen. Ik heb zelf geschiedenis gestudeerd, maar er nooit iets mee gedaan. Wel ben ik van jongs af aan geïnteresseerd in de journalistiek. Toen ik de sollicitatie zag herkende ik mijzelf in de inhoud en ambities van de SvJ, bijvoorbeeld het ontwikkelen van projectonderwijs en programmatisch toetsen. Toen dacht ik: dit moet ik gaan doen.’ 

Hoe begon die fascinatie voor de journalistiek? 

‘Mijn vader las toen ik jong was elke dag de Turkse krant. Hij had Turkse roots en vond het belangrijk om verbonden te blijven met zijn cultuur. Ik was dertien toen ik met mijn familie in Turkije was tijdens de Eerste Golfoorlog*. Koeweit was net binnengevallen en dat raakte me. Vanaf dat moment voelde ik een sterke drang om de krant te lezen. Als klein jongetje moest ik de krant hebben. Met het zakgeld dat ik kreeg, begon ik heel veel Turkse kranten te kopen. Ik kocht gewoon alle kranten die ik tegenkwam en spitte ze door op zoek naar specifieke artikelen. Langzaamaan werd mijn interesse steeds breder. Sindsdien ben ik constant bezig met het lezen en analyseren van kranten en die passie is nooit verdwenen.’ 

 * De Golfoorlog (1990-1991) was een conflict in het Midden-Oosten, dat begon nadat de Iraakse leider Saddam Hoessein op 2 augustus 1990 het buurland Koeweit binnenviel. Vervolgens reageerden de Verenigde Naties met een aanval op Irak, die bekend is geworden als operatie Desert Storm. 

 Als je een journalist zou zijn, wat voor soort journalistiek zou je dan bedrijven? 

‘Ik zou me richten op de onderzoeksjournalistiek. Dit type journalistiek vind ik persoonlijk ontzettend belangrijk, omdat het diepgaand onderzoek en waarheidsvinding bevordert. Het stelt ons in staat om belangrijke kwesties aan het licht te brengen, maar ik realiseer me ook dat het veel geduld en geld kost. Er zijn veel grote uitdagingen in de wereld, en ik zou eerlijk gezegd niet weten hoe we deze uitdagingen zouden kunnen oplossen. Wat ik wel weet, is dat het cruciaal is om onszelf voortdurend af te vragen hoe we de kwaliteit van de journalistiek kunnen waarborgen. We moeten ook kritisch blijven naar de keuzes die we maken in de journalistiek, omdat die keuzes bepalen hoe we de verhalen vertellen en welke impact ze hebben op de maatschappij.’ 

Wat zijn volgens jou de grootste uitdagingen voor de opleiding? 

‘Voor mij liggen die op verschillende fronten. De eerste is de ontwikkeling van artificial intelligence (AI), wat een enorme invloed heeft op niet alleen de journalistieke wereld, maar ook op het leerproces zelf. Wat ik vaak zie, is dat er blokkades worden opgeworpen, zoals het verbieden van studenten om AI te gebruiken. Dat lijkt me geen effectieve aanpak. In plaats daarvan zouden opleidingen zich moeten richten op hoe AI ingezet kan worden om het leren te ondersteunen en te verrijken. Er zijn ongelooflijk veel mogelijkheden om AI te gebruiken op een manier die het onderwijs en de journalistiek versterkt.  

De tweede grote uitdaging is de betrouwbaarheid van informatie. Of je nu een krant leest, het nieuws volgt, of iets ziet op sociale media zoals Instagram of TikTok, je moet erop kunnen vertrouwen dat de informatie niet nep is. Dit is een steeds grotere uitdaging voor journalisten en mediaprofessionals. Vroeger had je een lijstje met bronnen die je kon controleren, maar tegenwoordig is mediaconsumptie veel vluchtiger. Mensen nemen niet meer de tijd om alles na te lezen en te controleren. Mensen raken ook steeds meer wantrouwender tegenover de media, wat resulteert in groepen die het nieuws niet meer serieus nemen. Dit zag je bijvoorbeeld goed terug tijdens de Covidpandemie. Dit vraagt om een bewuste aanpak binnen de opleiding, waarbij studenten leren om kritisch te zijn en de authenticiteit van informatie te waarborgen in een snel veranderende wereld.’ 

 Wat voor stempel wil je gaan drukken op de opleiding? 

‘Ik wil een opleiding opleveren die zich aanpast aan het steeds veranderende medialandschap en hoe we studenten daarop voorbereiden. Daarnaast vind ik het belangrijk om een docententeam te vormen dat divers en innovatief is. In mijn vorige functie heb ik geprobeerd om jongere, frisse gezichten binnen te halen en hen een kans te geven om zich te ontwikkelen. Dat wil ik hier ook doen, zodat de opleiding niet alleen de huidige, maar ook de toekomstige behoeften van de journalistiek kan vervullen.’