Geen Belgische wafels meer, geen dikke friet met een klodder mayo, en geen bonbonnetjes om stiekem tijdens de les op te snoepen. Alles is weer zoals vanouds: een overvolle tram en een bruin broodje kaas als lunch. Vijf maanden lang heb ik kunnen proeven van de Belgische cultuur en gekeken ‘hoe de Belge da doen’ in de journalistiek. Maar wat is mijn grootste les uit deze periode?

In het buitenland studeren is natuurlijk iets bijzonders. Het geeft je een andere kijk op de wereld en het maakt je wereld ook een stuk groter. Als student verwacht je dan ook dat dit dé periode uit je leven is. Waar je feest tot het licht wordt. De realiteit: ik deed allesbehalve dat.

Ik ging per week één of twee keer naar school en na drie uurtjes stond ik weer buiten. Het studeerwerk nam ook niet veel tijd in beslag, dus had ik opeens veel meer tijd dan ik gewend was. Dit is een raar gevoel voor iemand die graag druk is. Mijn avontuur zat niet zozeer in Brussel, maar in hoe ik mezelf kon vermaken in een onbekende omgeving.

Dan hoor ik je nu denken: ‘feest erop los’, maar zo makkelijk was dat niet in Brussel. Het is een internationale stad, geen studentenstad. En nu moet ik eerlijk bekennen dat ik ook geen typische feeststudent ben. Wel ging ik naar alle uithoeken van Brussel en zo kwam ik op een zondag terecht in het Kamerenbos. Hier sprak ik met een oud-advocaat over de huidige journalistiek.

Ik weet niet eens meer hoe het gesprek begon, maar voor ik het wist, waren we al drie uur verder. Het onderwerp? De Verenigde Naties. Heeft dat orgaan eigenlijk nog nut? Ik vind het altijd interessant om met vreemden te praten, omdat het je visie kan veranderen. Zo zei deze man: ‘De VN is niet nutteloos, want het is het enige orgaan waar landen nog met elkaar bereid zijn om te praten.’ Een doordenkertje, toch? In college leerde ik juist dat de VN vooral een geldverslindend instituut is. Zonder dat er echt iets verandert. Maar toch… als het de laatste plek is waar communiceren nog mogelijk is, is dat toch onbetaalbaar?

Dat er in Brussel weinig valt te feesten heeft als voordeel dat je alle tijd hebt om jezelf en anderen te leren kennen. Zo heb ik ontdekt dat ik mezelf prima kan vermaken in een onbekende omgeving. Geen verkeerde eigenschap voor een correspondent in de toekomst lijkt me.