Het onderwijs trekt me altijd weer terug
Nog even en dan ben ik 12,5 jaar in dienst als docent Journalistiek. Een mijlpaal, want eerlijk is eerlijk: zo lang heb ik het nog nooit ergens volgehouden. Meestal begin ik na een jaar of vijf te schuiven op mijn stoel. Dan kriebelt het weer, lonkt een nieuwe uitdaging of fluistert het freelancebestaan verleidelijke beloften in mijn oor.
Foto: Ben Krewinkel
Ook de afgelopen jaren heb ik regelmatig getwijfeld. Kende ik het kunstje inmiddels niet van voor naar achter? Was het nog wel leuk om te werken in een sector waar het woord ‘bezuiniging’ vaker valt dan ‘innovatie’? En dan die nakijkweken, die altijd als een ongenode gast in mijn nek hijgen.
De twijfel werd verder gevoed door banen die ik ‘in de aanbieding kreeg’. Zo belde een headhunter met de vraag of ik interesse had in een functie als hoofdredacteur van een van de grootste regionale kranten van het land. Aha, dacht ik: leidinggeven, koers bepalen, meedenken op strategisch niveau. En vooruit, ik geef het toe: ook het salaris, de auto van de zaak en de bonusregeling deden even mee in dat denkbeeldige plaatje. Er zat alleen een klein addertje onder het gras: verhuizen naar de andere kant van het land.
Drie slapeloze nachten had ik nodig om het antwoord te weten. Ik ging het niet doen. Te veel onrust, te grote veranderingen en vooral: ik zou mijn studenten enorm gaan missen. Want hoe vaak ik ook twijfel, het onderwijs trekt me telkens weer terug. Vanwege de maatschappelijke impact, de variatie, de werkomgeving en, niet onbelangrijk, een redelijke werk-privébalans. Bovendien: werken met jonge mensen houdt je jong. En ik heb de leukste collega’s die je je kunt wensen.
Een paar weken geleden begeleidde ik, zoals elk jaar, eerstejaars studenten bij het maken van een tijdschrift. “Houdt u ook van thriften?” vroeg een student. En zo leerde ik weer een nieuw woord: winkelen in kringloopwinkels. Het tijdschrift is inmiddels af en prachtig geworden. Gisteren kreeg ik een mailtje: “Mevrouw, wij zouden het leuk vinden om dit project met u af te sluiten in de Hide Out. U houdt naast thriften ook vast wel van een wijntje.”
Kijk. Dan weet ik weer precies waarom ik ben gebleven.
Doe mij nog maar 12,5 jaar.
Marijke Kolk
Tips zijn welkom
Kijk hier (https://www.youtube.com/watch?v=zdwpso4sRjY) als je wilt weten wie er in de redactie van SVJmedia zitten. Mail ons svjmedia@hu.nl als je leuke tips hebt voor ons en als het jou ook leuk lijkt om in de toekomst ook (video)verhalen te maken voor dit platform voor en door jonge journalisten van de School voor de Journalistiek Utrecht.
