“Terwijl ik laatst tegen de wind in naar huis liep, drong het ineens tot me door: ik heb helemaal geen journalistieke ambitie. Tenminste, niet het soort ambitie waar je mee indruk maakt bij de koffieautomaat of waarmee je een sollicitatiegesprek wint.”

Ook in de SvJmedia.nl column geven graag het podium aan de eerstejaars op school. Deze week is Isolde Stephens onze gastcolumnist. Lees de column die ze schreef voor de Tijdschriftweek. Daarin beschrijft ze in heldere taal en korte krachtige zinnen zomaar een dag uit het leven van een SvJ-student waarin veel mis kan gaan.

Dit is dé tijd om journalistiek te gaan studeren, zeggen ze. Maar terwijl wij studenten braaf over ‘de 5 w’s en de h’ leren, bouwen ze in Italië AI-kranten waar nauwelijks nog een mens aan te pas komt, en niet zonder winst. Want alles wat jij kan, dat kan AI ook. Dat ligt natuurlijk genuanceerder, maar zo voelt het voor mij af en toe.

Mag een journalist een mening hebben? Die vraag achtervolgt me. Ik ben opgegroeid met het idee dat journalistiek draait om feiten, objectiviteit, afstand houden. Maar hoe realistisch is dat? Niemand is volledig neutraal. Ook ik niet. Toch merk ik dat ik mijn woorden weeg, mijn mening inslik. Want ik ben toch die objectieve journalist?

Niet gefeest, wel geleerd Geen Belgische wafels meer, geen dikke friet met een klodder mayo, en...