Na de MeToo-beweging in 2017 kwam er in veel landen en zo ook in Nederland meer belangstelling tegen seksueel grensoverschrijdend gedrag. Deze beweging heeft veel invloed gehad op de verdere aanpak tegen seksuele intimidatie. Maar hoeveel aandacht wordt er nog aan dit thema besteed vanuit lokale partners?
Gemeentes van grote steden zoals Rotterdam, Amsterdam en Tilburg namen seksuele intimidatie erg serieus en straten projecten en onderzoeken om dit probleem tegen te gaan. In 2017 publiceerde het Erasmus Universiteit in Rotterdam een onderzoek waaruit bleek dat de 44% van de geënquêteerde vrouwen daar weleens op straat zijn geïntimideerd. ‘’In grote steden zoals Rotterdam en Amsterdam is er een stijgende trend van intimidatie gericht op lesbische, homoseksuele en biseksuele mensen te zien’’, legt Lieke Gaminde uit. De organisatie stop straatintimidatie, ook opgezet in Rotterdam door Gaya Branderhorst probeert sinds 2016 dit maatschappelijke probleem onder de aandacht te brengen. Volgens Lieke Gaminde de voorzitter van de organisatie, strijden zij vooral voor het wettelijk strafbaar stellen van seksuele intimidatie op straat. Zo probeert de organisatie samen te werken met politieke partijen, en mensen uit de media. Om zo campagnes te bedenken die dit thema meer onder de aandacht brengen. Maar deze aandacht is nog niet bij iedere lokale partner vanzelfsprekend.
In de tabel hierboven is te zien dat seksuele straatintimidatie in vijf gemeente een grote rol speelt bij gemeentelijke toezichthouders: Dit zijn gemeenten met een APV-artikel. Daarnaast heeft het onderwerp bij de helft van de respondenten politiek grote aandacht bij B&W en gemeenteraad. Bij een aantal gemeenten is de gemeenteraad ‘neutraal’; daar is het onderwerp maar een enkele keer besproken. Bij de helft van de respondenten hebben politie en de ambtelijke organisatie aandacht voor het thema. Marthe Prins politieagent in Tilburg krijgt steeds vaker meldingen van vrouwen die geïntimideerd worden op straat. Zij vertelt: ‘’Het is vooral moeilijk om op locatie te kunnen handhaven omdat wij bijna geen zicht hebben op deze gebeurtenissen’’. Ondanks deze moeilijkheden vindt Marthe het wel belangrijk dat mensen deze gevallen blijven melden. Verder valt op dat de sociale wijkteams ook weinig zicht en aandacht hebben op seksueel geweld en weinig anti-discriminatievoorzieningen hebben voor het thema.
”Door grote campagnes op sociale media is er in de afgelopen vier jaar veel belangstelling gekomen en is seksuele intimidatie tenminste een gespreksonderwerp’’, zegt de voorzitter. Door meer met lokale partijen in gesprek te gaan en met slachtoffers te praten kunnen er betere oplossingen worden gevonden. Uit gesprekken met verschillende partijen hebben er al grote campagnes kunnen plaatsvinden. Breda creëerde de meldpunt Intimideermijniet. En zo kwam de gemeente van Arnhem met meldsekueleintimidatie.nl en zo volgde er meer.
Geschreven door: Destiny Ostiana
