Als u dit leest, ‘besta ik niet meer’. Wie mij na 19 maart een mailtje stuurt, krijgt de melding ‘mans.kuipers is niet gevonden in hu.nl’. Wie vervolgens de telefoon pakt, krijgt ook daar geen gehoor. Wat heb ik misdaan om van de ene op de andere dag incommunicado te zijn? Een student onheus bejegend? Me verbaal in een vergadering misdragen? Onterecht studiereisjes gedeclareerd? Niets van dat al: mijn ‘misdrijf’ is dat ik die dag 67 ben geworden.

Rechten afbeelding: Pepijn van der Putten

Het is natuurlijk de dag die je wist dat zou komen. Alleen: ik dacht altijd dat pensioen iets is voor oude mensen. En oud, dat ben ik toch niet? En uitgewerkt? Nog lang niet! Met gemengde gevoelens zie ik daarom het begin van de nieuwe levensfase tegemoet.

De dag dat je met pensioen gaat, is een blije dag. Er is een mooie afscheidsreceptie met speeches en drankjes, en er zijn bemoedigende woorden: ‘Neem het ervan’, ‘Ga leuke dingen doen’ en ‘We zullen je missen’. Er opent zich een wereld aan vrije tijd, die bij veel collega’s jaloezie opwekt. Want ja, zij zijn nog niet zo ver.

De dag dat je met pensioen gaat, is ook een droevige dag. Het markeert het einde van je loopbaan als actieve docent, op een niet zelfgekozen moment. Mij valt het afscheid van al die lieve, leergierige en soms ook lastige studenten zwaar. De SLB-gesprekjes, de coaching, de assessments, het ‘tijdschriftje maken’ met eerstejaars, zelfs de taallessen; ik ga ze missen.

De dag dat je met pensioen gaat, is daarnaast een vreemde dag. Je moet je laptop inleveren, je telefoon ‘resetten’ en inleveren, je facility card afgeven. Alle contact met je opleiding, je studenten en je collega’s wordt verbroken, zelfs een ‘out of office’-tekstje is je niet gegeven. Contact met collega’s of studenten moet je voortaan maar zelf regelen, via je privémail.

Mag ik een laatste tip geven voordat ik ‘niet meer besta’? De navelstreng zo radicaal doorknippen, dat hoeft toch niet? Laat die mailtjes toch nog een paar maandjes met rust. Zorg dat ik als gepensioneerde docent nog even in Osiris kan kijken of ‘mijn’ studenten hun tentamen of assessment met succes hebben afgerond en laat me nog even meegluren bij de docentenvergaderingen over het nieuwe curriculum en de visitatie.

Want ja, ik ben dan wel weg, maar echt nog niet dood!

Mans Kuipers

Lees hier meer over het afscheid van Mans van de School voor Journalistiek.