Goed nieuws voor degenen die in september beginnen met studeren. De basisbeurs keert terug van een jarenlange vakantie. Fijn voor de komende generaties studenten. Maar voor mijn generatie – de pechgeneratie- die onder het leenstelsel valt, voelt de herinvoering als zout op onze wonden.

Voordat ik uitleg waarom, neem ik je mee terug naar ‘het stenentijdperk’. Daarin kregen ouders extra kinderbijslag als hun kind ging studeren. Dit maakte een kind te veel afhankelijkheid van de ouders. Dus werd in 1986 de basisbeurs ingevoerd. Maar dit was volgens sommige politici ook niet eerlijk, want studenten van rijke komaf kregen evenveel als studenten van armere komaf. Daarom schafte kabinet Rutte II in 2015/2016 de basisbeurs weer af en kwam er een lening.
Het geld dat hiermee bespaard werd zou gebruikt worden om de kwaliteit van onderwijs te verbeteren; zodat élke student hiervan kon genieten. Nou, ik kan je verklappen dat dit natuurlijk ‘by far’ niet gebeurd is. Volgens de  NOS is er sindsdien, jaarlijks maar tien tot twintig procent van het beloofde geld in het onderwijs gestoken.

Een tweede gevolg van het leenstelsel is dat veel afgestudeerden zoveel schuld hebben opgebouwd dat ze voorlopig geen kans meer maken op een hypotheek.
Gelukkig zien nu ook de meeste ‘droef toeters’ in Den Haag in dat dit leenstelsel helemaal niet zo eerlijk bleek te zijn. Dus de basisbeurs mag terugkomen. Klinkt goed toch? En denken wij ‘pechgeneratiegenoten’ dan: makkelijk, dan trek je de misgelopen basisbeurs af van onze schulden of betaal je ze uit? Wel zo eerlijk.
Maar nee, dat doen ze natuurlijk niet. Je krijgt twee tot zes maanden aan basisbeurs compensatie, de rest mag je zelf dokken. Een trieste symbolische beledigende compensatie van maximaal duizend euro, terwijl dat volgens het CBS nog geen achtprocent van de gemiddelde studieschuld is.
Oh ja, en weet je nog de belofte dat je zonder rente alles kon terugbetalen? Daar komen ze ook op terug: ‘doe daar maar toch wat rente op,’ zegt Rutte IV.

Is het dus eerlijk om te zeggen dat mijn generatie de ‘pechgeneratie’ is?
Nee. Wij hebben niet pech, wij zijn bewust genaaid door een overheid die in hun torenkamertje aan de spreekwoordelijke kaviaar zit terwijl wij in ons studentenkamertje (wat al zeldzaam is om te hebben tegenwoordig) onze spreekwoordelijke droge boterham eten.
Dus politiek en media noem ons niet langer de ‘pechgeneratie’ maar de ‘genaaidegeneratie’! Pech is een tegenslag of een nadelig toeval. Maar voor deze generatie is het alsof je op een lego blokje staat dat er eerst niet lag: super pijnlijk en oneerlijk.
En dat voel ik elke maand opnieuw rond de 24ste als ome Duo weer om de hoek komt kijken. Leuk geld ontvangen van de overheid, maar het is geld met valse beloftes waardoor wij ons nog meer in het pak genaaid voelen.