Is liefde op het eerste gezicht een sprookje? Deze week is het introweek voor de nieuwe studenten journalistiek. Een uitgelezen kans om kennis te maken met de studie, én elkaar… Maar hoe gaan ze dat doen? 

Illustratie: Pepijn van der Putten

 In de moderne wereld van nu lijkt technologie een monster dat elk onderdeel van ons leven is binnengeslopen. Sociale media, ooit onschuldig bedoeld om te delen, te verbinden en te communiceren- hebben een gedaanteverwisseling ondergaan. Of het nu gaat om Facebook, Instagram, Twitter, en zelfs TikTok; allemaal lijken ze steeds meer op een broedplaats van liefdesverhalen en romantische ontmoetingen.

Na de selfies, vakantieavonturen en best bewaarde recepten zorgden de aanvankelijk onschuldige vriendschapsverzoeken de stille omslag. Ze zijn nu doordrenkt met flirtende berichten, hartjesreacties en een ‘slide in de DM’ met openingszinnen die je maag doet keren. Zoals ‘deed het pijn toen je uit de hemel viel?’ Waar is de eenvoudige ‘Hallo, hoe gaat het?’ gebleven? De verandering heeft verschillende oorzaken, zoals de onbegrensde wereld die sociale media voor ons openen. Met slechts een paar tikken op mijn scherm kan ik vanuit mijn comfortabele bed communiceren met mensen aan de andere kant van de wereld.  

Natuurlijk heeft Tinder ons date-gedrag voorgoed veranderd. Het hele leven lijkt een eindeloze online speeddate geworden. Waarbij we potentiële soulmates beoordelen met een simpele swipe. Dit kan opwindend zijn, maar het kan ook leiden tot oppervlakkige relaties, waarbij mensen snel worden beoordeeld op basis van hun profielfoto en een handvol likes.

Helaas ben ik zelf ook slachtoffer geworden van deze trend. Het is april 2022 toen ik dacht dat ik mijn prins op het witte paard had gevonden via TikTok. Een droom die in duigen viel…. Op TikTok kan je zien wie je profiel in de afgelopen 24 uur heeft bekeken. Een jongen genaamd [anoniem] bekijkt mijn profiel, niet één keer maar wel drie dagen op een rij. Is hij geïnteresseerd of gewoon een stalker?Dat is nog maar de vraag. Na drie dagen verzamelt hij moed en stuurt me een TikTok-bericht. We raken verstrikt in diepgaande gesprekken, althans voor zover dat online mogelijk is. Uiteindelijk wisselen we elkaars nummers uit. Ons gesprek zet zich voort via WhatsApp. We delen foto’s via Snapchat en sturen elkaar ondertussen grappige TikTok-video’s en Instagram-reels. We houden contact via bijna alle sociale mediakanalen. Fysiek afspreken is echter onmogelijk, aangezien hij aan de andere kant van de wereld woont, in de Verenigde Staten.

De prins op het witte paard speelt nu de hoofdrol in een nachtmerrie in plaats van een sprookje. Na verloop van tijd begonnen oppervlakkige gesprekken een dagelijkse routine te worden. Ik krijg minstens vijf keer per dag de vraag: ‘Hey, wat ben je aan het doen?’ Dat lijkt het enige zinvolle te zijn dat uit onze gesprekken voortkomt. Achteraf kan ik alleen maar triest concluderen dat ik de tijd waarin we heen en weer communiceerden beter had kunnen besteden in de club. In de hoop een échte, tastbare prins op de kop te tikken. 

Na al mijn sociale media avonturen wens ik maar één ding: kunnen we alsjeblieft teruggaan in de tijd, naar de vergeten romantiek, zonder sociale media. Een tijd waarin mensen dansen op muziek, lange avondwandelingen maken, de liefde van hun leven vinden en handgeschreven liefdesbrieven uitwisselen. Misschien kijk ik te veel naar romantische films…  

Hoewel sommigen het als een onrealistische wens zien en ik wellicht moet meegaan in de moderne datingcultuur, blijf ik stiekem verlangen naar die goede oude tijd. Een tijd waarin liefde niet wordt vergeleken met een simpele swipe, maar waar echte liefde spontaan opbloeit. Wie weet wel op het introkamp van de SvJ…