Correspondent in Spanje, maar ook specialist Israël-Hamas oorlog
Miral de Bruijne (29) was deze maand nog maar net als correspondent in Spanje voor de NOS begonnen toen de oorlog tussen Israël en Hamas uitbrak. De oud SvJ’er is teruggereisd naar Hilversum om zich daar als specialist volledig te storten op het conflict. Hoe is het om net naar een ander land te zijn verhuisd, om vervolgens twee weken non-stop verslag te doen van de oorlog tussen Israël en Hamas?
‘Eigenlijk zou ik 1 november beginnen als correspondent in Spanje en Portugal. Ik was net drie dagen in mijn nieuwe huis in Spanje, ik stond echt nog tussen de verhuisdozen, toen de oorlog tussen Israël en Hamas uitbrak. Voordat ik correspondent werd was mijn specialisatie het Midden-Oosten en dan voornamelijk Israël en de Palestijnse gebieden. Ik werd toen de oorlog uitbrak meteen gebeld door de redactie van de NOS of ik artikelen wilde nalezen om te zorgen dat alles zo accuraat mogelijk was. De geschiedenis van het conflict is namelijk erg ingewikkeld. Het was voor mij alleen niet zo handig om dat vanuit een huis vol met verhuisdozen in Spanje te doen, dus toen ben ik door de redactie terug naar Nederland gehaald.’
Wat heb jij als specialist in Nederland toe kunnen voegen?
‘In Nederland ben ik heel erg druk geweest. Twee weken lang ben ik non-stop op de redactie te vinden geweest. Ik heb in die tijd heel erg veel verschillende dingen gedaan. Het voelde een beetje alsof ik een coördinerende rol had. Ik ben dus bezig geweest met het nalezen van artikelen, maar ook veel bezig geweest voor de televisie. Bij het NOS Jeugdjournaal heb ik een aantal keer uitleg gegeven, maar ik heb ook veel geholpen bij NOS op 3 en NOS stories. Ik was vooral iemand bij wie je terecht kon met al je vragen.’
‘Er zitten momenteel geen westerse journalisten in het oorlogsgebied. Niemand kan Gaza zomaar in of uit. Dus het zijn echt de lokale journalisten waar wij onze informatie vandaan moeten halen. Naast mijn overkoepelende rol, was ik dan ook degene die het contact had met onze lokale journalist in Gaza. Ik heb al contact met haar sinds 2021, toen waren daar ook zware bombardementen. Sinds die oorlog houd ik gedurende het jaar contact met haar. Zij werkt nu tijdens de oorlog voor verschillende media en besprak ik welke verhalen zij voor de NOS kon maken.’
Hoe gaat het nu verder met je correspondentschap in Spanje?
‘Nu zit ik weer ruim een week in Spanje. Het waren twee zware en hectische weken in Nederland, ik ben in totaal één dagje vrij geweest. Maar echt uitrusten kan ik nu ook niet want ik ben van alles aan het regelen. Zo moet ik bijvoorbeeld mijn eigen bedrijf opzetten, mij inschrijven bij de gemeente en iemand vinden die al het camerawerk voor mij kan doen als ik straks reportages ga maken. Dit had ik eigenlijk allang geregeld willen hebben, want ik had begin deze maand willen beginnen als correspondent, maar door alle hectiek met de oorlog duurt het wat langer.’
Wat is je droombaan in de journalistiek?
‘Ik wilde altijd al correspondent worden, ik had namelijk een liefde voor het buitenland. Mijn droom was om het nieuws uit het buitenland naar Nederland te halen. Dus toen de vacature voor correspondent Spanje en Portugal open kwam te staan, heb ik gesolliciteerd. Spanje leek mij een goede plek om mijn correspondentschap mee in te luiden. Daarnaast leek het mij een heel erg leuk land met een ontzettend mooie cultuur. Het is een land dat ik graag nog beter zou willen leren kennen. Ik heb mij er natuurlijk wel in verdiept toen ik solliciteerde op deze baan, maar ik kan nog heel veel leren. Ik heb afgelopen week al verslag gedaan rond de Spaanse politiek, maar ik ga rond eind november of begin december echt officieel beginnen als correspondent. Dus voor nu ga ik mij vooral heel erg inlezen over van alles en nog wat. Ik wil zo veel mogelijk lezen en begrijpen. En daarnaast dus mijn eigen ‘mini redactie’ opzetten hier in Spanje. Oh, en de taal wil ik natuurlijk goed kunnen spreken. Ik ben begonnen met lessen toen ik solliciteerde. Tot op de dag van vandaag probeer ik elke dag nog te oefenen, maar dat lukt niet altijd.’
Heb je nog een tip voor de toekomstige journalisten?
‘De tip die ik mee wil geven aan studenten is om je uit te durven spreken in wat je ambities zijn. Dat heb ik altijd gedaan en nu ben ik correspondent voor de NOS. Het is spannend om te zeggen wat je wilt, dat weet ik, maar durf het te doen. Wie weet waar het je naartoe brengt. Ook wil ik als tip meegeven om naast je studie al zo veel mogelijk in de praktijk te gaan werken. Ga bij een regionale krant werken, het maakt echt niet uit waar. Maar je kan er zo ontzettend veel van leren en veel ervaring opdoen. En dat kan natuurlijk nooit kwaad.’