Burnham heeft in zijn laatste special, Inside (2021), de meeste aandacht besteed aan zijn geestelijke gezondheid. Deze gaat gestaag achteruit terwijl hij tijdens de lockdown binnenzit en aan zijn nieuwste voorstelling werkt. In het programma wordt uitgebreid stilgestaan bij zijn angst over of het ooit nog goed zal komen met de wereld en hoe moeilijk hij het vindt om in zo’n unieke tijd een comedyspecial te maken. Stukken over sexting, het FaceTimen met zijn moeder en een kinderliedje over How The World Works vullen de rest van de special op.

Het delen van persoonlijke verhalen in een voorstelling kan in eerste instantie het taboe de wereld uit helpen. “Als het bespreekbaar wordt dan is het op een gegeven moment een kleinere stap om te zeggen ‘ik ben ook wel eens naar de psychotherapeut geweest,'” zegt mediapsycholoog Mischa Coster.

Er zitten wel risico’s aan vast, meent Coster, zoals zelfdiagnose van het publiek wanneer ze klachten/ziekten langs zien komen. Hij kaart de dode hoek aan van onder meer burnoutcoaches, vaak ervaringsdeskundigen die zelf na herstel aan de slag gaan met begeleiden. “Zij weten wel wat voor hen heeft gewerkt, maar hebben over het algemeen geen inzicht in bepaalde structurele behandeling of de neveneffecten van dien.” Hij benadrukt dat de begeleiders uiteraard de beste intenties hebben “en ik wil ze ook niet over één kam scheren, maar dat is het risico dat ik zie.”

Het is niet allemaal onheilspellend. Representatie van zulke fenomenen helpt mensen om zich gehoord te voelen en te voelen dat ze niet alleen zijn. “Het is natuurlijk altijd fijn om te weten dat andere mensen je echt begrijpen.” Iedereen heeft behoefte aan empathie, en het is fijn om te horen dat ook die artiesten waar wij zo graag naar kijken ook niet perfect zijn.

In vorige specials, met name Words, Words, Words (2010) en Make Happy (2015) heeft Burnham het wat minder over hoe het tussen zijn oren gaat. In zijn eerste special uit 2010 zingt hij in Art Is Dead. een grafrede over hoe de kunst niet meer om expressie gaat, maar om aandacht zoeken en geld. De special uit 2015 sluit af met een monoloog en klaagzang over hoe hij het optreden niet meer volhoudt: hij wil zowel zichzelf als het publiek happy maken.

Dataverantwoording
Om de data te verzamelen, zijn alle vier de specials van Burnham bekeken en is er bijgehouden hoe lang ieder stuk is. De stukken eindigen zodra Burnham een stilte laat vallen of overduidelijk over een nieuw onderwerp begint. Op basis van drie thema’s zijn de stukken vervolgens onderverdeeld en gerangschikt. Er is berekend hoe veel tijd er procentueel is besteed aan ieder van de drie thema’s vergeleken met hoe lang het programma is. 

Satirische stukken zijn performances waarin Burnham bv. een muziekgenre of soort content belachelijk maakt.
Cabaret zijn de stukken waarin Burnham zingt of met een gimmick grapjes maakt. Vaak zonder diepere betekenislaag.
Mentale gezondheidsstukken zijn de delen waar Burnham praat/zingt/rapt over (zijn) geestelijke gezondheid.