De BBB claimt in haar verkiezingsprogramma dat woningzoekenden en starters die al jaren op de wachtlijst staan verdrukt worden door statushouders die een woning krijgen toegewezen. Deze claim is erg overdreven.

Statushouders

Bij het verkrijgen van een verblijfsvergunning worden asielzoekers statushouders. De Rijksoverheid en gemeenten werken samen om ervoor te zorgen dat statushouders in Nederland een dak boven hun hoofd krijgen en de nodige ondersteuning krijgen om zich te vestigen en te integreren in de samenleving. Of dat ten koste gaat van de lang wachtende is nog de vraag.

Geen automatische toegang

Statushouders hebben sinds 1 juli 2017 geen automatische voorrang meer bij het toewijzen van sociale huurwoningen, tenzij een gemeente dit expliciet regelt in hun huisvestingsverordening. Gemeenten hebben de verantwoordelijkheid om woonruimte te bieden aan mensen met een verblijfsvergunning, maar de verdeling van statushouders wordt door de Rijksoverheid bepaald en is gebaseerd op de bevolkingsomvang van de gemeente. In het algemeen bepaalt de lokale overheid welke groepen voorrang krijgen bij de toewijzing van sociale huurwoningen, zoals mantelzorgontvangers of mensen die uit een GGZ-instelling komen.

Statushouders krijgen maximaal 12 procent van alle sociale huurwoningen die vrijkomen. Soms krijgen ze daarbij voorrang, maar dat duurt niet langer een paar weken. Dan is de achterstand in taakstelling namelijk ingehaald.

De wachttijden

Waar komen de wachttijden dan vandaan? In Nederland is er een grote vraag naar sociale huurwoningen, maar het aanbod is beperkt, met in totaal 2,2 miljoen beschikbare sociale woningen. Dit betekent dat er veel meer mensen zijn die een sociale huurwoning willen dan er daadwerkelijk beschikbaar zijn. Woningcorporaties hanteren daarom wachtlijsten waarop mensen zich kunnen inschrijven. Hoe langer je op zo’n wachtlijst staat, hoe groter de kans is dat je uiteindelijk een sociale huurwoning krijgt toegewezen. In sommige gemeenten kan het wel 7 jaar duren voordat je een sociale huurwoning krijgt toegewezen, vanwege deze hoge vraag en concurrentie. Het aantal beschikbare woningen zorgt dus voor meer verdrukking dan statushouders die voorrang krijgen.

Conclusie

De claim van de BBB dat woningzoekenden en starters die al jaren op de wachtlijst staan worden verdrukt door statushouders die een woning krijgen toegewezen, lijkt overdreven te zijn op basis van de beschikbare informatie. Statushouders hebben sinds 1 juli 2017 geen automatische voorrang meer bij het toewijzen van sociale huurwoningen, tenzij een gemeente dit expliciet in hun huisvestingsverordening regelt. Bovendien krijgen statushouders maximaal 12 procent van alle vrijkomende sociale huurwoningen, en deze voorrang duurt meestal slechts enkele weken totdat de taakstelling is ingehaald.