Buurtbewoners wonend aan het Beatrixpark uiten hun zorgen over de verplaatsing van het kunstwerk Zeelandschap. Veel bewoners zijn bezorgd over de komst van vier kolossale kunstwerken naar het Beatrixpark in Lunetten. ‘’Het kunstwerk staat in een natuurlijke omgeving niet meer in zijn waarde’’.

LUNETTEN- Het is een mistige en koude donderdagochtend. Terwijl de koude nevel over het groene gras valt en vogels op de achtergrond fluiten, wandelt Eline van den Veen vanuit haar woning aan het park naar het Beatrixpark toe en deelt haar gedachte over het kunstwerk. ‘’Ik vind het kunstwerk zeker wel mooi, maar hij staat hier in het Beatrixpark niet meer in zijn waarde,’’ zegt Van den Veen, die een professioneel landschapsontwerper is en tevens een betrokken bewoonster aan het park.

Ze wijst met haar vinger naar een nu nog leeg grasveld waar het grootste element, de golf, komt te staan. Als je iets groots ergens neerzet, lijkt de rest ineens een stuk kleiner. ‘’Mijn zorg is dat het deel van het park veel kleiner beleeft zal worden, als er een groot ensemble geplaatst gaat worden,’’ vertelt ze. Na haar vervolg studie beeldend kunst in omgeving merkte Van den Veen dat maat en schaal een onderschat onderwerp is. Zo merkt ze ook nu weer met de plannen van de verplaatsing van het kunstwerk.

Zeelandschap

Zeelandschap (oorspronkelijke titel: De Elementen) is een kunstwerk in de Nederlandse stad Utrecht, gemaakt door kunstenaar David van de Kop. Het bestaat uit vier grote gekleurde vormen met een aardewerk buitenkant en een mozaïekachtige structuur. Deze vormen symboliseren natuurlijke elementen zoals een golf, de zee en een schelp. De kunstenaar wilde door middel van deze objecten een rustpunt creëren in de hectische binnenstad van Utrecht.

Verplaatsing naar Beatrixpark

De gemeente Utrecht is al geruime tijd opzoek naar een nieuwe locatie voor het kunstwerk Zeelandschap. Het kunstwerk stond sinds de jaren 80 op het Smakkelaarsveld, maar moet nu verplaatst worden vanwege herinrichtingswerkzaamheden van de gemeente Utrecht. Oorspronkelijk was het plan om drie van de vier objecten te verplaatsen naar Park de Watertoren in Overvecht, terwijl het vierde object gesloopt zou worden omdat het is geïntegreerd in een kademuur. De beheergroep van het park vond dit kunstwerk echter te groot voor hun locatie. Het nieuwe plan is om het kunstwerk in het Beatrixpark te plaatsen, maar ook hier is weerstand tegen.

Van den Veen maakt zich zorgen over de voorgestelde locatie in het Beatrixpark voor het ensemble Zeelandschap. ‘’Dit kunstwerk hoort niet thuis in een groene omgeving, het past hier gewoon niet,’’ zegt ze. Het kunstwerk is echter bedoelt om een plek in de binnenstad te creëren, waar men zich terug kon trekken om te reflecteren op de gedachte dat er meer bestaat dan de economische ruimte van een binnenstad.

Terwijl de modder zich ophoopt tot aan de enkels en treinen in de verte voorbijrazen, wordt de mist langzaam dunner. De omgeving straalt rust uit, met veel groen en weinig verstedelijking. Van den Veen benadrukt ‘’Het verstedelijken van een park haalt het natuurlijke gevoel weg, juist dat is zo bijzonder aan een park midden in de drukke stad.’’ Tot nu toe is dit in het Beatrixpark nauwelijks toegepast, en dat is een goede zaak.

Van den Veen heeft geprobeerd haar zorgen met de gemeente Utrecht te delen door een zienswijze in te dienen en een brief met al haar argumenten te sturen. De gemeente zou dit in overweging nemen bij de beslissing over de verplaatsing van het kunstwerk. Op de vraag welke oplossing of compromis ze graag zou zien, antwoord ze met nadruk ‘’Niet in het park!’’ Ze wijst erop dat het kunstwerk niet alleen ontzettend groot is en niet in natuurlijk landschap past, maar ook erg zwaar is en aanzienlijke verstoring van de natuur veroorzaakt. ‘’Vanuit ecologisch oogpunt is dit een grote belasting van het ecosysteem,’’ zegt ze. Door dit kunstwerk te plaatsen in een verkeerde context schaad je niet alleen het bestaande landschap van het Beatrixpark, het verhaal van Unesco erfgoed Hollandse Waterlinie en de rijke stadsnatuur, maar schaadt je ook de bedoeling van het kunstwerk zelf.

Voldoende ruimte

Volgens woordvoeder Jesse Holweg van de gemeente Utrecht is er gezocht naar een groene plek met voldoende ruimte voor Zeelandschap, bij voorkeur grenzend aan een stedelijke infrastructuur met verkeersbewegingen. De rand van het Beatrixpark grenst aan verschillende spoorlijnen en de waterlinieweg en biedt voldoende ruimte. De beelden kunnen dan zowel door wandelaars in het park als fietsers langs het spoor gezien worden.

Het college van Burgermeester en Wethouders zou in september beslissen of het kunstwerk naar het Beatrixpark wordt verplaatst. Aangezien Zeelandschap in november van dit jaar uit het Smakkelaarsveld moet zijn verwijderd, begint de tijd te dringen. ‘’Op dit moment kan ik er niet meer over melden,’’ vertelt Emine Osanmaz, gemeente Utrecht. De gemeente Utrecht is bezig met het verkennen van alternatieve locaties binnen en buiten de stad. Het college van B&W neemt in november een besluit over de toekomst van het kunstwerk.