Drie keer op rij de winnaar van de kwart triathlon Woerden en Woerdens sportman van het jaar in 2023. Landelijk heeft hij gepresteerd als triathlon loper en wielrenner, dat is de 24 jarige Simon den Braber. Op zo een hoog niveau sporten kost tijd en moeite, toch weet hij zich er altijd voor in te zetten. Achter alle prestaties zit ook een persoon. Wat drijft Simon om door te gaan en de niveaus te behalen die hij zoekt? Hoe gaat hij om met tegenslagen? Ofwel; wie is de man achter alle prestaties?
Na de scheiding van zijn ouders is Simon op zijn vierde naar Woerden verhuisd. Voetbal was de eerste sport die hij probeerde, daarna ging hij schaatsen, terwijl hij in de zomer wielrende en hardlooptrainingen deed. Tussen dat alles door heeft Simon ook nog een jaartje wedstrijd gezwommen. “Mijn broer ging bij een jeugdtriathlongroepje in Woerden. Nadat hij er eentje had gedaan vroeg mijn vader aan mij of ik er ook een wilde doen. Ik kon tenslotte alle onderdelen al.” De sportiviteit komt van zijn vaders kant, die vroeger ook hoog niveau gesport heeft. “Ik vind heel veel sporten gewoon heel leuk”, vertelt Simon daarna. In de vijfde klas van het VWO combineerde hij wielrennen en triathlon. “Om echt goed te worden in een van de twee moest ik er één kiezen. Om me volledig te focussen. Dat werd toen triathlon.” Dit deed hij onder andere met het oog op plaatsing bij de Olympische spelen voor de jeugd, wat niet gelukt is. Daarnaast reed hij hier en daar nog een wielrenwedstrijd, omdat dat toch ook een onderdeel van de triathlon is.
“Sporten is een hele mooie manier om jezelf te leren kennen.”
Simon traint nu ongeveer 20 uur per week “Ik krijg er echt enorm veel energie van. Buiten zijn vind ik heel erg leuk. Door een bos lopen of fietsen met maatjes, zwemtraining afwerken, dat is altijd gewoon heel gezellig.” Hij neemt nooit een telefoon mee tijdens het trainen, geen muziek en geen afleiding. “Ook als ik fiets of loop doe ik dat nooit met oortjes. Tijdens een wedstrijd heb je die ook niet in om je te helpen.” Vele andere atleten doen dit wel. Simon rent of rijdt liever in stilte door de polders. “Sporten is een hele mooie manier om jezelf te leren kennen.”
“Een overwinning is meer waard wanneer je wint met veel tegenstand en dat het niet lekker makkelijk gaat”
De triathlon in Woerden is voor Simon erg mooi. “Dat is wel heel speciaal altijd, ik nodig al mijn vrienden en familie uit en die staan dan langs de lijn.” In 2022 behaalde de sportman zijn eerste overwinning en ook gelijk zijn speciaalste. “Als iemand aan mij vroeg wat ik écht nog wilde bereiken, dan was dat de kwart triathlon van Woerden winnen, mijn thuisstad.” Na een spannende race met de Nederlands kampioen van de halve triathlon wist Simon de wedstrijd te winnen. “Al mijn vrienden stonden aan de kant en die waren vet hard aan het juichen, daarna heb ik mijn tegenstander eruit gelopen.” De twee jaren daarna heeft Simon dezelfde wedstrijd met relatief weinig tegenstand twee keer gewonnen. “In Woerden is er laatste edities niet heel veel tegenstand voor mijn niveau, omdat Woerden minder gefocust is op de topsport. Dat is wel jammer. Een overwinning is meer waard als je met veel tegenstand wint en dat het niet lekker makkelijk gaat.” Hiermee verwijst hij naar zijn overwinning in 2022.
Blessures en tegenslagen kent hij ook. “Ja tegenslag hoort er bij hé,” vertelt Simon. “Nee dat is gekkigheid. Je wilt zo graag als sporter en dan krijg je een tegenslag te verwerken. Dan moet je daar mee dealen en duurt het alleen maar langer tot je op niveau bent. Dat is wel erg lastig.” Hij ziet er wel positieve kanten van in. “Uiteindelijk ga je ervan groeien, of het nou op een sportief vlak of een persoonlijk vlak is, je leert wel omgaan met tegenslagen.” In 2021 heeft Simon een ongeluk gehad. Hij klapte tijdens een tijdrit op de fiets met 45 kilometer per uur achterop een brommobiel. Op de foto van het ongeluk zie je een fiets tussen een volledig gebroken achterruit van een brommobiel hangen. “Zo is mijn rechterschouder ontwricht, mijn linker pols gebroken en had ik een gedeeltelijke klaplong.” Simon kon zes weken helemaal niks. “Dat was wel echt een moeilijke periode.”
Tijdens al het trainen en het sporten deed Simon ook nog een studie en had hij een bijbaantje als barista. Hij studeerde filosofie in Utrecht. In januari heeft hij zijn bachelor gehaald. “Nu heb ik even lekker niks, wat eigenlijk wel een beetje saai is.” Het even niks hoeven doen is wel goed getimed. “Ik ben nog herstellende van een hersenschudding van een val tijdens het wielrennen, als ik nu nog een studie of een vaste baan had gehad was dat erg zwaar geweest.”
