Eén keer per maand kunnen kinderen leren coderen in de Coderdojo in de bibliotheek Hilversum. Gedurende twee uur kunnen kinderen onder begeleiding van vrijwilligers gratis alles proberen te creëren op een klein schermpje. ‘Door te coderen krijg je inzicht in de digitale wereld en leer je logisch nadenken’
Voor een lokaal gevuld met kinderen van zeven tot veertien is het verbazingwekkend stil op zaterdagochtend in het Roland Holst College. Aan een lange tafel zitten acht kinderen achter een laptop geconcentreerd te zwoegen terwijl vrijwilligers langslopen om te kijken of alles goed gaat. Alleen helemaal achter in het lokaal hoor je gerommel, ‘Het wordt een beetje trial and error’ zegt Eric Hijzen, organisator van de Codeerdojo, tegen een leerling. Gebogen over een grote plastic opbergbak zijn ze druk op zoek naar werkende batterijen, ‘Ja, ze zijn nodig voor de robot’, legt hij uit, ‘Die is net eindelijk helemaal in elkaar gezet en geprogrammeerd door deze leerling hier. Maar dat is wel erg moeilijk hoor. De wat jongere kinderen – zeven tot elf ongeveer- zijn meestal bezig met een spelletje programmeren met Scratch. Dat is het codeerprogramma dat we gebruiken omdat het heel simpel is voor kinderen. Je leert daarmee als een soort puzzel daadwerkelijk dingen maken.’
Digitale geletterdheid
‘Het doel is digitale geletterdheid: kinderen leren om te gaan met digitale media, van social media gebruiken tot social media maken. Het is goed om te weten hoe dingen in elkaar zitten, omdat je dan inzicht hebt in hoe andere mensen dingen maken. Neem bijvoorbeeld fake nieuws, als je weet hoe mensen dat creëren en via algoritmes verspreiden, is het veel makkelijker om te zien hoe je er ingeluisd wordt.’ ‘Mensen weten er eigenlijk echt heel weinig van,’ brengt Bas van Uggelen in. Met zevenentwintig jaar is hij de jongste vrijwilliger bij de Codeerdojo. ‘Er is nu heel veel vanuit de overheid online geregeld en daardoor is er natuurlijk heel veel gevoelige informatie online. Dat dat allemaal gecentraliseerd wordt kan echt grote problemen veroorzaken! Dan is het nodig dat je er wat van af weet. Als programmeur weet je dat eigenlijk nooit iets echt veilig is en kun je een betere afweging maken over wat je wel en niet moet doen.’ ‘Precies’, zegt Eric. Dit is de digitale geletterdheid waar ik het over heb!
Steeds meer meisjes
Als alle kinderen weer vol energie zitten na een marshmallow en een glaasje limonade gaat het coderen steeds soepeler. Dat betekent ook dat de vrijwilligers tijd hebben om even te kletsen. Verzameld staan ze achter een klein meisje met vuurrood haar. ‘Ja, zij is echt een natuurtalent hoor’ is te horen uit het geroezemoes. Het is ook wel opvallend dat er bij de codeerdag ongeveer evenveel meisjes als jongens aanwezig zijn, bij ICT wordt er sneller aan mannen gedacht dan aan vrouwen. Dat komt ook niet uit het niets, onderzoek van het CBS (Centraal Bureau voor de Statistiek) laat zien dat vier keer zoveel mannen een technische studie afronden dan vrouwen. ‘Maar je ziet dat het wel veranderd hoor,’ zegt Ivana Cace, de enige vrouwelijke vrijwilliger. ‘Ik ben softwareontwikkelaar en er komen steeds meer vrouwen bij ons werken. Eigenlijk is het ook in het algemeen zo. Er zijn veel meer opties voor meisjes. Je hebt ook veel meer meisjes dan vroeger die voetballen op straat.’ Dan komt de vader van het ‘roodharige natuurtalent’ het lokaal in om zijn dochter op te halen. Haar gezicht licht op: ‘Kijk wat ik heb gemaakt, pap!’
Hier onder een audioreportage van Fatima Bongers over de Codeerdojo. Vanwege de privacy van de kinderen zijn de namen anoniem gemaakt:
