In Vleuten, een van de dorpskernen van Leidsche Rijn, wordt het 25-jarig bestaan van dit stadsdeel gevierd met een historische tentoonstelling. Als verslaggever ter plaatse heb ik de kans om de passie van Ad van Zoeren, oprichter van de Historische Vereniging van Vleuten, De Meern, Haarzuilens en Leidsche Rijn, persoonlijk te ervaren.
De Broederschaphuisjes en Hun Historie
De historische tentoonstelling speelt zich af in een van de Broederschaphuisjes in Vleuten, en Ad van Zoeren leidt ons door de geschiedenis als onze gids.. Hij begint zijn verhaal met de woorden: “In de Middeleeuwen stonden er dertien kastelen in deze buurt. Twee daarvan zijn er nog: De Haar en de Hamtoren. De kasteelheren waren vervelende rijkelui, de rest van de bevolking was arm. Daarom werd eind 15e eeuw de Broederschap opgericht, een club mannen die geld inzamelden om de armen te helpen. Ze lieten onder meer deze huisjes bouwen.”
De Broederschaphuisjes waren oorspronkelijk vier kleine woningen, met beneden de woonkamer, keuken en bedstee, en boven de slaapkamer voor de kinderen. De Broederschap is nog steeds eigenaar van de huisjes, terwijl de historische vereniging deze huurt. Een nieuw rieten dak siert nu de huisjes, die tot op de dag van vandaag een belangrijk stukje historisch erfgoed vertegenwoordigen.
Een Wandeling door de Geschiedenis
Terwijl we door een van de huisjes lopen, wijst Ad ons op de plekken waar vroeger het dagelijks leven zich afspeelde. De tentoonstelling zelf bevat talloze kaarten en informatieborden die de geschiedenis van Leidsche Rijn en Vleuten uitvoerig belichten.
Ad van Zoeren, die naast zijn passie voor geschiedenis ook bekendstaat als de ‘Vleutense encyclopedie’, deelt zijn observaties over de veranderingen die hij gedurende zijn leven in Leidsche Rijn heeft gezien. Hij benadrukt het belangrijke moment in de geschiedenis, namelijk de annexatie van Vleuten door Utrecht in 2001, ondanks het feit dat 98% van de Vleutenaren tegen was. Hij herinnert zich de angst dat Vleuten op een dag zou worden opgeslokt door het groeiende Utrecht, en hoe deze gebeurtenis het dorp veranderde.
Ad van Zoeren spreekt ook over de positieve aspecten van de groei, met name de voorzieningen die Leidsche Rijn en Vleuten verkrijgen dankzij het Vinex-plan. Hij prijst “Het Lint,” dat verschillende groene plekken met elkaar verbindt en oude gebouwen naadloos integreert in de nieuwbouw.
Erfgoedbehoud in Leidsche Rijn
Van Zoeren benadrukt dat Nederland steeds beter wordt in het behouden van erfgoed, en Leidsche Rijn is daar een uitstekend voorbeeld van. Oude gebouwen worden harmonieus
geïntegreerd in de nieuwe wijken, en zelfs de schoorstenen van voormalige tuindersbedrijven worden bewaard als monumenten.
Het behoud van de 15e-eeuwse Broederschaphuisjes zelf was ooit in gevaar toen er plannen waren om ze te slopen vanwege verkeersproblemen. Ad van Zoeren herinnert zich vastberaden te zijn om op het dak te klimmen en zich aan de schoorsteen vast te binden als ze werden afgebroken. Gelukkig was dit niet nodig, en de huisjes staan nog steeds trots in Vleuten.
Een Dorps Gevoel
Afsluitend spreekt Ad van Zoeren de hoop uit dat Vleuten, ondanks de verstedelijking, zijn dorpsgevoel zal behouden. Hij benadrukt het belang van samenhorigheid en het ‘ons kent ons’ gevoel dat nog steeds heerst in het dorp. Zijn inzet voor het behoud van de geschiedenis en het doorgeven daarvan aan nieuwe generaties draagt bij aan het behouden van deze sfeer.
Audio rapportage : Bezoek aan tentoonstelling : Het pionieren voorbij
