Het is al langere tijd bekend dat het veranderende klimaat een slechte invloed heeft op de leefomgeving van de ijsbeer. IJsberen zijn afhankelijk van hun omgeving, en dit is voornamelijk ijs. Het zee-ijs is langzaam aan het smelten en dit is een dreiging voor de ijsbeer.

Het poolgebied warmt langzaam op door klimaatverandering. Hierdoor smelt het ijs sneller in het voorjaar, en zijn de ijsberen eerder verplicht om zich te gaan focussen op een nieuwe omgeving: het land. De dieren zoeken nu het voedsel op land, bijvoorbeeld eieren van vogels.

Volgens noordpoolexpert Gert Polet gaan ijsberen hun voedsel meer in de bewoonde wereld zoeken: “Doordat de ijsberen hun voedsel op het land gaan zoeken, ontstaan er meer conflicten tussen mens en dier”. In Noorwegen loopt de bevolking inmiddels ook met geweren rond voor zelfprotectie.

De aarde warmt op en de ijsbeer wordt vaak geportretteerd als het symbool van klimaatverandering. De gevolgen voor de ijsbeer zijn nadelig, zo neemt de vruchtbaarheid van ijsbeer af van 99% naar 91%. Daarnaast moeten de dieren langer vasten, omdat zij langer moeten zoeken naar eten. Zo zwemmen de dieren bijvoorbeeld langer afstanden om zeehonden te zoeken.

Het veranderende klimaat is een oorzaak voor het lijden van de ijsbeer, maar het gedrag van mensen ook. Door alle broeikasgassen die in de lucht komen, wordt dit ook overgedragen op de ijsbeer. Dit is recent bekend gemaakt uit nieuw onderzoek van het wetenschappelijk tijdschrift science.

Specifieke oplossingen zijn er nog niet. Polet zegt hier het volgende over: “We moeten op een andere manier het klimaat gaan inrichten”. Dit houdt in dat we anders moeten omgaan met onze opwekkers van energie. We stoten als bevolking nog steeds te veel stoffen uit.

Er is nog een lichtpunt aan het eind van de tunnel voor de ijsbeer: “de ijsbeer zal nooit volledig uitsterven, want in het najaar kunnen de beren weer jagen op zeehonden. Dit is omdat het zee-ijs weer tevoorschijn komt”, aldus Gert Polet, noordpoolexpert binnen het WWF.