De High Seas Treaty, langverwacht milieuplan, is cruciaal om de toekomst van oceanen te bepalen en het ecosysteem te behouden. Het is noodzakelijk om voor 2030 30% van de oceanen te beschermen zodat de biodiversiteit zich daar kan voortzetten. Hoe dit plan in werking gaat is nog maar net de vraag.

De High Seas Treaty, een milieuplan waarop al jaren wordt gewacht, is van cruciaal belang voor het bepalen van de toekomst van onze oceanen. Wetenschappers hebben benadrukt dat tegen 2030 minstens 30% van de oceanen beschermd moet worden om het ecosysteem te behouden en onomkeerbare schade te voorkomen. Dit percentage wordt beschouwd als het absolute minimum, en de klok tikt keihard voort. Het is van het grootste belang dat de internationale gemeenschap snel actie onderneemt om deze essentiële doelstelling te bereiken en de toekomstige gezondheid van onze oceanen te waarborgen.

Het complexe probleem van het beschermen van de oceanen wordt verder benadrukt door het feit dat internationale wateren geen eigenaar hebben. Omdat internationale wateren voor iedereen toegankelijk zijn, worden ze helaas vaak blootgesteld aan talloze bedreigingen voor het zeeleven, zoals zeemijnen, overbevissing en de voortdurende vervuiling. De High Seas Treaty is een mogelijke oplossing hiervoor, waarbij meerdere landen samenwerken om de biodiversiteit te behouden.

Greenpeace is al jaren bezig om de urgentie van het zeeleven op te wekken. Met vastberadenheid heeft Greenpeace de aandacht gericht op dit onderwerp en actief gezocht naar mogelijke oplossingen om de oceanen en het zeeleven te beschermen van verdere schade. Greenpeace beschouwde dit plan als een eerste stap richting een toekomst met meer bescherming voor de oceanen. Hoewel er zeker blijheid heerst voor dit nieuwe beleid is het nog maar afwachten hoe snel dit in werking gaat.

Wat betreft de controle over de High Seas Treaty is er nog niet veel bekend. “Dat is nog een grote vraag,” zegt marine bioloog Irene Kingma. “Het is inderdaad erg moeilijk om mensen op zee met een politieboot aan te houden, maar tegenwoordig wordt er veel gebruikgemaakt van satellieten, waardoor specifieke patronen kunnen worden herkend met betrekking tot visserijactiviteiten. De handhaving kan dan plaatsvinden in de havens.”