Tijdens de afgelopen verkiezingen in Polen was de huidige regeringspartij, PiS, een rechts-nationalistische partij, zowel winnaar als verliezer. De partij, die sinds 2015 aan het roer stond in het centraal-Europese land, werd de grootste, maar met weinig tot geen bondgenoten is de verwachting dat er geen coalitie gevormd zal worden. In plaats daarvan is de verwachting dat de oppositie van drie partijen, met Donald Tusk als favoriet om het land te besturen, met 55% van plan om het stokje over te nemen.

In Brussel zullen ze met veel aandacht hebben gekeken naar de verkiezingen en de huidige ontwikkelingen in Polen. PiS wist namelijk veelvuldig de schenen van Brussel te schoppen. LHBTI-vrije zones, een democratie die meer onder druk kwam te staan, allerlei ontwikkelingen die Brussel zwaar tegen de haren in streek. Daarom zal Brussel een zucht van opluchting hebben geslagen, nu duidelijk begint te worden dat ze Tusk, oud-voorzitter van de Europese Raad, mogen verwelkomen als staatshoofd van Polen.

Echter was niet alleen Brussel ontevreden met het beleid van PiS, een hoop Polen overduidelijk ook. De verkiezingsopkomst was ook hoger dan normaal, 73 procent. Een record, sinds het land in 1989 vrije verkiezingen invoerde. Op 1 oktober dit jaar kwamen daarnaast ongeveer een miljoen mensen demonstreren in de Poolse hoofdstad Warschau, om hun onvrede tegen de nationalistische regering te uiten.

Welke koers zou de oppositie gaan varen? En wat kan de LHBTI-community in Polen verwachten? Bekijk hier de reportage, die deze twee vraagstukken beantwoord.