Met de derde editie van de “I Light U” expositie heeft een kleine groep fotografiehobbyisten besloten om, los van de “I Light U” tour, een wandeling te maken langs alle sculpturen. De groep fotografen die deze wandeling gaan maken kan je zelfs omschrijven als een groep vrienden.

Op 12 januari, bij het plein onder het Bollendak, staat de groep fotografen te wachten totdat iedereen die zich had aangemeld aanwezig zou zijn. Als ze iemand verdwaald zagen kijken met een camera om de nek of een cameratas op de rug, zwaaide de organisator vriendelijk om aan te geven waar zij staan. Het gebeurde ook regelmatig dat iemand die de officiële tour zou gaan lopen, bij ons kwam staan met de gedachte dat dit die tour was. Hierop verwees de organisator naar de “I Light U” tourbegeleider in het rode vestje een paar meter verderop. De organisator vertelde dat deze groep al sinds 2015 bestaat. “Ik heb de organisatie van deze groep een aantal jaar geleden op mij genomen omdat de vorige organisator niet altijd even actief was met het regelen van activiteiten.”

Het duurde niet lang voordat de zeven aanwezigen bij elkaar waren, en de zogenoemde “Photowalk” kon beginnen.

Tijdens het lopen waren alle fotografen druk bezig met elke hoek vastleggen van elk kunstwerk. Mede dankzij de nog net niet vriezende temperaturen liep iedereen met een digitale camera en handschoenen. De groep bestond uit twee mensen uit het buitenland en vijf volwassen mannen. De mannen hebben elkaar al regelmatig gezien bij andere fotografie-evenementen. Het was net een stel oude vrienden die na een tijdje eindelijk weer bij elkaar waren gekomen.

“Als je met jouw beeld iemand kan laten voelen wat jij ervaarde, dan heb je het gemaakt,” zei Alwin, een van de hobbymatige fotografen die meedoet met deze wandeling. Alwin legt uit dat wat hij wil bereiken met zijn fotografie een gevoel is. Niet een plaatje. Zijn passie voor deze hobby stopte ook niet alleen met deze wandelingen. Hij kijkt graag naar hoe hij zijn beelden kan verbeteren keer op keer. Bij de vraag waarom hij van fotografie niet zijn baan heeft geprobeerd te maken, moest hij eigenlijk alleen maar lachen. Zelfs nadat de vraag nog een keer gesteld werd, kwam er geen duidelijk antwoord uit. Het was te merken dat wanneer dit onderwerp ter sprake kwam, hij het er eigenlijk niet over wilde hebben.

Wanneer deze vraag wordt voorgelegd aan een andere aanwezige, kwam er een duidelijker antwoord waar de andere fotografen zachtjes accorderend bij mee knikken. “Dat ik een passie heb voor het fotovak kan ik niet omheen draaien. Maar ik ben beter in andere dingen.” Door de manier waarop hij dit zegt, word ook duidelijk dat hij hier vrede mee heeft.

“Als ik hier mijn werk van zou moeten maken, weet ik niet of ik hetzelfde niveau van lol erin zou hebben. Ik kan nu doen wat ik wil en maken wat ik wil zonder dat iemand er neerbuigend naar zal kijken. En al doet iemand dat wel, hoef ik er niks mee te doen.”

zodra de wandeling voltooid is en de groep terugkeerden onder het Bollendak, gaat de groep nog een drankje doen met elkaar. De vijf mannen zitten bij elkaar als een gemoedelijk gezelschap. Met een pint Guinness in de ene hand en de andere hand in de jaszak om warm te houden, kwamen onderwerpen als de volgende wandeling, nieuwe camera’s, 3D-printers en andere onderwerpen omhoog.

De fotografiegroep zal zo snel niet ophouden met elkaar te zien. “We hebben ondertussen alles al wel gehad in Utrecht. Dus, volgende keer Maarssen? Of neemt iemand anders de organisatie over?”

Sara van Kerkoerle loopt ook mee met deze “Photowalk”. Zei spreekt met een van de aanwezige fotografen. Hieronder is te luisteren hoe hij verteld over zijn beleving van kunst en het vastleggen van gevoel in zijn beelden.