Utrecht Noord

Selecteer Pagina

Voorlezen met gebaren aan baby’s in bibliotheek Overvecht

Voorlezen met gebaren aan baby’s in bibliotheek Overvecht

Gebarenpret: Ann Vanhauwermeiren leest voor aan kindjes en gebruikt daarbij handgebaren.

Tijdens ‘Gebarenpret’ in de bibliotheek in Overvecht maakt voorlezer Ann Vanhauwermeiren het gebaar voor appel terwijl de kindjes de vrucht in het boek Rupsje Nooitgenoeg aanwijzen. Met het gebruik van gebaren tijdens het voorlezen wil Ann kinderen en ouders laten ervaren wat het doet met hun belevingswereld. ‘Communiceren hoeft niet alleen via gesproken taal, je armen en handen gebruiken kan ook een optie zijn.’

In de bibliotheek in Overvecht worden diverse activiteiten georganiseerd rondom lezen, één daarvan is ‘Gebarenpret’, wat georganiseerd wordt voor kinderen van nul tot twee jaar oud en hun ouders. Tijdens deze activiteit leest Ann Vanhauwermeiren een boek voor aan de kinderen, niet alleen met woorden, maar ook met gebarentaal. Lachende baby’s met houten vruchten in hun handen kruipen rond door de zaal. ‘Het doel van Gebarenpret is om kinderen en ouders op een speelse manier in contact te brengen met gebaren, samen ontdekken ouders en kinderen dat je door de toevoeging van onder andere gebaren en een aantal materialen veel dieper in een verhaal kan duiken’, zegt Ann. ‘De baby’s ervaren het voorgelezen boek op een andere manier door het gebruik van gebaren tijdens het voorlezen,’ vertelt Ann, ‘communiceren hoeft niet alleen via gesproken taal, je armen en handen gebruiken kan ook een optie zijn.’

Ann wil niet alleen dingen aan baby’s leren, maar ook aan hun ouders; ‘ouders kunnen inspiratie krijgen om een boek op een andere manier voor te lezen, door toevoeging van gebaren kan je onder andere diepgaandere interacties met je kindje ervaren waardoor je meer in de belevingswereld van je kindje terecht kan komen,’ vertelt Ann, ‘ouders maken ook kennis met het gebruik van gebaren, wat zij weer kunnen toepassen in het dagelijks leven.’ Terwijl Ann ‘Ik Zag Twee Beren Broodjes Smeren’ zingt met hulp van handgebaren, doen de ouders haar gebaren na. Aan het einde van het voorleesuur deelt Ann de ouders een blaadje uit met de gebaren voor het voorgelezen boek Rupsje Nooitgenoeg.

De ouders doen mee met de gebaren en moedigen hun kinderen aan om ook mee te doen. ‘Dit is de eerste keer dat ik bij zoiets ben,’ vertelt opa Rob Flamant, ‘ik vond het een goede activiteit.’ Opa Rob is voor zijn dochter en kleinkinderen naar Gebarenpret gekomen. ‘Ik vind de betrokkenheid van eenieder leuk,’ vertelt hij verder, ‘ik denk dat dit soort activiteiten het begrijpend lezen van kinderen op zich wel zou kunnen bevorderen, niet direct vanaf nul maar wel als ze ietsjes ouder zijn.’

‘Wij willen ervoor zorgen dat kinderen zo sterk mogelijk aan taal in het onderwijs beginnen en leesplezier ontwikkelen bij de kinderen,’ vertelt Dagmar Heijtze, van het onderdeel educatie bij de bibliotheek Utrecht, ‘wij hopen dat we helpen de laaggeletterdheid onder het volk te verminderen, daarom beginnen we al bij zulke jonge kinderen met leesactiviteiten zoals Gebarenpret.’ ‘Een grote bijdragen wordt landelijk geleverd door het ministerie van economische zaken, laaggeletterden kosten erg veel geld en ze willen natuurlijk graag goedgeletterde mensen op de arbeidsmarkt’, zegt Dagmar. De activiteiten worden georganiseerd door Boekstart: ‘Een programma binnen de Nederlandse bibliotheek dat kinderen van nul tot vier jaar en hun ouders van boeken laat genieten’, aldus Dagmar.

Verslaggever Gijs Geraads praat met een van de moeders over hoe zij het voorleesuur heeft ervaren.

Over de auteur

Merel Bolsenbroek

Mijn naam is Merel Bolsenbroek, ik ben in 2006 geboren in de Haarlemmermeer. Nu woon ik in Hillegom. Momenteel studeer ik in Utrecht aan de School voor Journalistiek. Ik heb in 2023 mijn diploma gehaald voor tweetalig havo op het Haarlemmermeerlyceum, hier heb ik ook mijn Internationaal Baccalaureaat diploma gehaald. Nieuwsgierig ben ik sinds jongs af aan al geweest, mijn eerste journalistieke ervaring was werken aan de schoolkrant op de basisschool. Op de middelbarenschool vond ik veel plezier in onderzoek doen en essays en artikelen schrijven, hierdoor wist ik dat ik graag journalistiek wilde studeren. Ik vind het interessant om in complexe thema’s te duiken en hier duiding aan te geven. Het sociale aspect van journalistiek en onderzoek doen zijn voor mij de doorslaggevende redenen geweest om deze studie te kiezen. Mijn interesses voor mijn toekomstig baan in de journalistiek liggen bij (klimaat/mensenrechten) onderzoeksjournalistiek, correspondente en radio.