De zon schijnt en het is zo’n 22 graden in het groene Voordorp, in buurthuis het Wevehuis zijn de tafels al versiert met planten en spelletjes, en door het hele buurthuis hangen vlaggetjes. Stichting jou organiseert hier hun eerste inloop activiteit voor jongeren uit de buurt. Zo kunnen ze games op de Playstation spelen of hun haren doen.

Stichting Jou (Jongerenwerk Utrecht) zit alleen in Utrecht en is onderverdeeld in zes wijken met verschillende buurthuizen en honderd collega’s. Er worden verschillende activiteiten georganiseerd waaronder trainingen, sportactiviteiten en inlopen waar je van alles kunt doen. Jou werkt samen met scholen in de buurt om jongeren te stimuleren mee te doen aan de activiteiten, en om thema’ s zoals pesten te kunnen behandelen in een activiteit in het buurthuis. Daniel Mahmutovic (jongerenwerker bij Jou) vertelt hierover: ‘Wij kijken ook met de school wat voor problematiek is er? Bijvoorbeeld pestgedrag, en dan kijken wij hoe wij hier bijvoorbeeld een thema kunnen organiseren, en dat kunnen overbrengen aan de jongeren.’

De activiteiten zijn vrije inloop, dus iedereen is welkom. ‘We zijn er voor alle jongeren, maar wat je vaak ziet is dat er wel een beetje een stigma ligt op buurthuis of jongerenwerk. Dan heb je vaak dat je hulp nodig hebt dat is in principe niet zo, maar vaak trek je wel iets meer de jongeren aan die het thuis misschien iets minder breed hebben of niet die PlayStation thuis hebben en die dat graag in het buurthuis willen doen,’ aldus Daniel.

‘Je hebt ook de mindere kant, dus dat sommige jongeren ook spelen met een slechte thuissituatie of dat je het in de puberteit even niet meer weet, sombere gedachtes of middelen gebruikt. Daarom hebben wij ook een individueel begeleider per team die is dan wat meer thuis in de hulpverlening.’ Samen met de individuele begeleider kijken de jongeren naar oplossingen die zij zelf kunnen uitvoeren, of wordt er gekeken naar de juiste hulpverlening. Over hoe om te gaan met bepaalde groepen jongeren vertelt Daniel: ‘Dan komen er jongeren binnen, en dan kijk je wat de behoefte is van die jongeren. En vanuit daar ga jij kijken van wat speelt er in de groep en waar wil je heen met die groep dat kan heel verschillend zijn. De ene groep heeft wat gedragsproblemen, en dan ga je kijken in een traject of als die groep langer bij je loopt oké hoe ga ik die groep stimuleren.’

Drie jongeren die aanwezig waren op de inloop wilden graag ook nog even hun woordje kwijt. Chavir (10), Ole (9) en Mattis (11). Het was voor hen de eerste keer dat zij aan zoiets meededen. ‘Het leek ons wel leuk, want we verveelden ons thuis.’ Zeiden ze terwijl zij hun schouders ophaalden. Mattis had wel eens eerder van een soortgelijke stichting gehoord, maar nog nooit meegedaan aan een activiteit. Over hoe de jongens de stichting hebben leren kennen vertelt Mattis: ‘Ik ben wel eens gaan voetballen met Daniel op het schoolplein.’ Wij waren daar met vrienden aan het voetballen gewoon met een groepje dat doen we wel vaker en toen kwamen wij hun tegen en toen vroeg die: zullen we een potje voetballen? En toen was het zo een beetje gegaan en kwam die wel vaker.’

Hieronder het audio interview van Valerie van den Boorn met Daniel Mahmutovic: