Internationale vrouwendag in Schepenbuurt

Internationale vrouwendag in Schepenbuurt

Afbeelding van Justin Kilian via Pixabay

SCHEPENBUURT- Wereldwijd krijgt de positie van vrouwen op internationale vrouwendag aandacht door middel van activiteiten en vertoningen. Ook in Utrecht-west zijn er onder andere lezingen, bijeenkomsten en tentoonstellingen. In schepenbuurt is er onder andere een workshop voor vrouwen in de bouw. Internationale vrouwendag is een dag om aandacht te geven aan wat beter kan en daarnaast om te demonstreren en te protesteren. Emancipatie is namelijk nooit klaar.  

In Schepenbuurt wordt er aandacht gegeven aan vrouwen in de bouw door middel van een workshop. Een loods vol met vrouwen, de microfoon gaat aan en de introductie begint. ‘Wat fijn dat jullie er allemaal zijn, zoveel vrouwen uit de bouw in één ruimte. Fantastisch!’, zegt Sascha. Sascha is vrijwilliger bij de FNV-vakbond voor Bouw en wonen, ook zij gaf een workshop. ‘Het is erg belangrijk om als vrouw je talenten en ervaringen te vertellen, in deze workshop geef ik tips hoe je dit het beste kan doen.’, vertelt Sascha. ‘Als vrouw moet je veel moeite doen, vooral in de bouw om hogerop te komen.’, zegt Sascha. Vrouwen in de bouw krijgen minder salaris en minder vaak promotie dan hun mannelijke collega’s. In de workshop wordt verteld hoe je je positie in de arbeidsmarkt kan versterken en zijn er ook andere vrouwen in de bouw te ontmoeten. Ook wordt er in Utrecht een demonstratie gehouden op het Justituaplein. Hier wordt gedemonstreerd voor de vrouwen die vechten tegen onderdrukking, fascisme en bezetting. Ook zijn er meerdere workshops, lezingen en andere bijeenkomsten in Utrecht-West. 

Gendergelijkheid in Nederland

Internationale vrouwendag is nog steeds hard nodig, ook in Nederland. In het rapport World Economic Forum is te zien dat Nederland maar liefst elf plekken is gezakt op de wereldranglijst gendergelijkheid. Als land staan we op plek 28, dit is onder de Fillipijnen, Letland en Moldavië. Het land dat bovenaan de lijst staat is Ijsland. Alexandra Timmer is docent aan de universiteit Utrecht en gespecialiseerd in mensenrechten en gendergelijkheid. ‘Eigenlijk verschillen de wetten die toezien op gelijke behandeling niet eens zoveel tussen IJsland en Nederland. Maar het lukt IJsland echt beter om daarop te handhaven, ze nemen dat een stuk serieuzer.’ Ook zegt Timmer dat er nog veel stappen te zetten zijn in Nederland voor gendergelijkheid. ‘We doen het goed in onderwijs. Maar dat doen meerdere landen wel. Dus dat is ook niet heel bijzonder. Op veel andere vlakken scoren we best middelmatig.’ Een paar voorbeelden waar we op kunnen verbeteren is de vrouwenopvang. Deze heeft in Nederland in 2022 nog nooit zo vol gezeten, ook worden er elke acht dagen een vrouw vermoord (femicide) en vrouwen zijn nog steeds te vaak slachtoffer van misbruikte macht van mannen.  

 

Geschiedenis

Internationale vrouwendag bestaat sinds 1917 acht maart. De aanzet begon in 1908 in New York. Vrouwen in een textielindustrie moesten onder slechte omstandigheden werken en gingen daardoor de straat op. Ze streden voor een beter salaris en betere arbeidsomstandigheden, daarnaast werden ze ook seksueel geïntimideerd. In 1910 deed de Duitse socialist Clara Zetkin een oproep tijdens een vrouwenconferentie, om 8 maart uit te roepen tot internationale vrouwendag. Hier werd niet naar geluisterd. Maar in 1917 was het zover, opnieuw werd er gestaakt. Dit keer in Rusland. Als gevolg van de staking werd acht maart uitgeroepen tot internationale vrouwendag door het internationale vrouwensecretariaat. Het kiesrecht kwam daarna centraal te staan. De jaren hierna werden, tot de Eerste Wereldoorlog, in verschillende landen op 8 maart demonstraties en vergaderingen gehouden. Met opkomende feministische bewegingen in de jaren zestig groeide de belangstelling voor een internationale vrouwendag. In 1978 werd de dag door de Verenigde Naties als feestdag erkend. Vanaf dat jaar kreeg de dag ook betekenis in Nederland. Amnesty heeft op Internationale Vrouwendag actie gevoerd voor onder meer vrouwelijke gewetensgevangenen, slachtoffers van marteling en geweld, en mensenrechten verdedigers. Waar het in veel landen een officiële feestdag is, is dat in nog Nederland niet. 

Over de auteur