Het gaat niet goed met de Nederlandse molens. De afgelopen jaren braken bij een paar molens hun roeden af. De Vereniging De Hollandse Molen adviseerde om alle molens te controleren om ongelukken te voorkomen. Door die controles kwamen bij verschillende molens problemen aan het licht. Bij Molen de Windhond in Woerden lijkt het vooralsnog mee te vallen. De molen wordt nog nader onderzocht met röntgenapparatuur 

Karel Dolman is meer dan 12 jaar de molenaar van Molen de Windhond. Hij weet nog niet helemaal zeker of zijn molen wel of geen roedeproblemen heeft. Bij de visuele inspectie leek alles in orde. Over een laat hij een inspectie met röntgentechnologie doen om zeker te zijn. Toch maakt hij zich weinig zorgen. 

“Er zijn drie roeden afgebroken de afgelopen tien jaar”, zegt Dolman. Hij vindt het controleren en keuren van de roeden niet slecht, maar volgens hem is er niet veel aan de hand. ‘Het is een beetje hetzelfde als je je oude auto laat keuren. Je rijdt er al een hele tijd in, maar dan blijkt er ineens van alles mis.’  

Volgens de molenaar ging de visuele inspectie bij zijn molen goed.  Toch wordt de molen voor de zekerheid gecontroleerd met röntgentechnologie, de roeden worden dan doorgemeten en van binnen bekeken.  

Als er daarna een onderdeel van een molen gerepareerd of vervangen moet worden. Kan dat niet zomaar, ”De Windhond is een rijksmonument. Dat betekent dat er regels zijn voor het repareren en restaureren,” vertelt Dolman. Deze regels zijn er om de historische en culturele waarden van de molens en monumenten in het algemeen te behouden en worden gehandhaafd door de gemeentelijke monumentencommissie. 

 ”Je moet op een gegeven moment weleens een raam of een deur vervangen of schilderen. Onderhoud moet toch gebeuren. Maar zolang je niks drastisch verandert zijn er geen problemen.” Ook een roede moet dus lukken, zolang het overeenkomt met de originele. 

De reparatiekosten zijn voor de eigenaar van de molen zelf. De manier waarop de overheid hieraan bijdraagt, verschilt per provincie. ”In Zuid-Holland krijgen ze draaipremie. Pas als een molen rond de 60.000 keer draait komen ze daarvoor in aanmerking,” legt Dolman uit. In woerden is dat dus anders. ”Bij ons betaalt de provincie een percentage van de onderhoudskosten. Hoeveel dat is durf ik niet te zeggen.” Dolman is er in ieder geval wel tevreden mee, ”Die draaipremie is een leuke bijkomstigheid, maar het is eigenlijk maar een klein zakcentje wat ze krijgen.” 

Subsidies zijn wel nodig om de molens draaiende te houden, maar ze zijn niet genoeg om voltijd molenaar te zijn. Ook Dolman zou graag voltijds molenaar willen zijn. Hij combineert het nu met het repareren van molens als molenmaker. Door de verkoop van de producten die uit de molen komen kan hij rondkomen ”De winkel en mijn klantenkring groeien steeds verder. Als je genoeg omzet hebt kan je ervan leven.”