Foto: Annemara de Vos

‘Ik ben begonnen met het maken van fictiefilms toen ik nog op de middelbare school zat. Ik kende een aantal mensen die aan de filmacademie studeerden. Ik heb ongeveer drie jaar geholpen met het maken van die films. Ik heb veel geleerd en veel ervaring op mogen doen. Dat was echt een heel erg toffe tijd.’, zegt Annemara. Door het maken van deze films en al jong actief hiermee bezig te zijn, is Annemara verliefd geworden op het maken van films. ‘Ik heb echt hele gave dingen mogen doen tijdens het maken van die fictiefilms, maar ik heb vooral ambitie om echt verhalen te vertellen. Verhalen die ingrijpender en waargebeurd zijn.’  

 Annemara heeft ondertussen al twee eigen documentaires gemaakt. ‘Ik wilde heel graag aan de filmacademie studeren en om je daar te mogen aanmelden, moest je al een eigen film geregisseerd hebben.’ Dus dat heeft Annemara gedaan. ‘Ik heb een docu gemaakt over Natasja Froger, de vrouw van René Froger, over hoe het is om de vrouw van te zijn.’ De documentaire ‘Natasje Froger’ is te zien op YouTube.   

 De tweede documentaire van Annemara gaat over Stichting Het Vergeten Kind. ‘De insteek voor deze productie was hoe deze organisatie in elkaar steekt en welke zorgen er allemaal bij komen kijken.’ Ook de documentaire ‘Achter het Hartenhuis’ is te zien op YouTube. 

 ‘Het maken van films is echt mijn grote passie. Je moet wel een heel bijzonder persoon zijn om mij ervan te kunnen overtuigen een andere kant in de journalistiek op te gaan’, zegt Annemara al lachend. Ze hoopt dat de door haar gemaakte documentaires ooit nog voor groot publiek mogen worden uitgebracht.  

Hart van Nederland

‘Ik werk ook op de redactie van Hart van Nederland’, vertelt Annemara alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Sinds deze zomer is ze redacteur van het programma. ‘Ik ben daar op een best wel leuke manier terecht gekomen. Ik heb namelijk gesolliciteerd voor een hoge baan voor iemand met erg veel ervaring. Ik wist dat ik niet geschikt was voor de baan, maar heb het toch geprobeerd.’ Uiteindelijk pakte dit goed uit en werd ze meteen gebeld door de hoofdredacteur. ‘Hij bood mij een andere baan aan, namelijk als redacteur op de regionale redactie.’ 

 Annemara werkt nu onder andere regioredacteur. ‘Ik schrijf dan ongeveer twaalf tot veertien artikelen per dag voor specifieke regio’s van Hart van Nederland. Bijvoorbeeld over een bakker die een nieuw brood in zijn winkel heeft.’ Dit doet Annemara samen met een groep andere studenten journalistiek. ‘Het voelt soms een beetje als een goed betaalde stage, want ik leer er heel veel en ik mag fouten maken. Je wordt ontzettend goed begeleid.’ Wel wordt er volgens Annemara veel van je verwacht. ‘Eigenlijk werk ik gewoon in de grotemensenwereld. Dus het is logisch dat er een bepaald niveau van je wordt verwacht, ik moet bijvoorbeeld een bepaald aantal artikelen schrijven.’