Op deze kille zaterdagavond van 23 maart is er in Leidsche Rijn een bijzondere atmosfeer voelbaar. Terwijl de officiële uitvoering van the Passion op Witte Donderdag, 28 maart, in Zeist nog moet plaatsvinden, wordt een kleinschaliger versie van de lijdensweg van Jezus Christus vanavond al voor het tweede jaar op rij in de Utrechtse wijk gehouden. Nadat het verlichte witte kruis, dat vanaf deze ochtend op het Brusselplein stond, in een avondprocessie naar het Berlijnplein is gebracht, kan op het podium de muzikale paasvertelling beginnen. De 67-jarige Regina uit Vleuten, is er ook bij aanwezig. Deze strenggelovige vrouw deelt na afloop graag haar gedachten en emoties die het bijwonen van het evenement bij haar heeft opgeroepen.
pensioen
,,Ik heb altijd al een keer naar de officiële uitvoering the Passion gewild”, vertelt Regina, met een glimlach van opwinding op haar gezicht. ,,Maar het kwam er om verschillende redenen nooit van. Of het nu drukte op het werk was, familieverplichtingen of iets anders, het leek alsof er altijd iets tussenkwam. Bovendien zag ik op tegen de reis ernaartoe. Ik ben vorig jaar na een lange carrière in het onderwijs met pensioen gegaan, waardoor ik nu meer vrije tijd heb. Vorig jaar kon ik vanwege mijn gezondheid niet bij de uitvoering hier in Leidsche Rijn zijn, maar toen ik hoorde dat er ook dit jaar weer een editie zou zijn, wist ik dat dit mijn kans was.”
Het bijwonen van the Passion is voor Regina niet alleen een langgekoesterde wens, maar ook een manier om haar geloof te verdiepen en haar spirituele reis voort te zetten. ,,Ik heb altijd een sterke band met mijn geloof gehad. Ik ben van huis uit christelijk opgevoed. Mijn ouders namen mij elke zondag mee naar de kerk. Maar de laatste tijd voelde het alsof ik vastzat, alsof ik iets miste. Ik hoopte dat the Passion me kon helpen om dat ontbrekende stukje te vinden.”
drama
Vanaf het moment waarop de voorstelling begon, werd Regina meteen meegevoerd door het muzikale drama dat door spreker Rick Willemsen en de band ‘Invited’ werd vertolkt. ,,Het was zo intens”, verzucht ze. ,,Ik voelde de pijn en het lijden van Jezus alsof het mijn eigen last was. En omringd te zijn door anderen die hetzelfde ervoeren, dat was echt buitengewoon mooi.” Als Regina praat over de verschillende scènes en liederen die haar raakten, wordt duidelijk dat deze ervaring haar tot diep in haar hart heeft geraakt. ,,Er was een moment tijdens de kruisigingsscène waarop ik heel emotioneel werd,” deelt ze met een brok in haar keel. ,,Het was alsof alle emoties die ik had opgekropt, plotseling naar buiten kwamen. Maar het waren niet alleen tranen van verdriet, er was ook een gevoel van bevrijding, van vergeving.”
Het bijwonen van the Passion bood Regina niet alleen de mogelijkheid om het verhaal van Jezus’ lijden en opstanding opnieuw te beleven, maar ook om haar eigen geloof en relatie met God te heroverwegen. ,,Het heeft me echt aan het denken gezet over mijn eigen leven en mijn relatie met God,” formuleert ze bedachtzaam. ,,Het herinnert me eraan dat God altijd bij me is, zelfs in de moeilijkste tijden. Het is een wake-up call, een seintje om in de laatste jaren van mijn leven nog dieper te graven en te streven naar een beter begrip van mijn geloof.”
reis
Voor Regina was de ervaring van the Passion in Leidsche Rijn naast een cultureel evenement, dus ook een spirituele reis. ,,Ik voel me gezegend dat ik deze kans heb gekregen”, zegt ze met een glimlach van dankbaarheid als we afscheid van elkaar nemen. ,,Het heeft mijn hart geopend en mijn geloof vernieuwd. Ik zal deze avond voor altijd koesteren.’’ Of Regina van plan is om nog vaker naar the Passion te gaan weet ze nog niet. ,,Als er volgend jaar hier weer een nieuwe editie wordt gehouden neem ik misschien wel een kijkje. Aan de andere kant was deze ervaring zo uniek en speciaal dat ik twijfel of de volgende versie het kan overtreffen. Ik ben ook niet echt een groepsmens. Er waren ruim 400 mensen die met de tocht meeliepen en dat is best wel veel. ,,Ik ben nu echt doodop. Het schijnt dat er bij de echte Passion wel duizenden mensen aanwezig zijn, het lijkt me bij nader inzien niet zo’n goed idee om daar heen te gaan. Het is goed zo, ik ben een gezegend mens.“ Ik bedank haar voor haar openhartigheid en dan gaan we beiden een andere kant op. Het was een mooie ontmoeting met een bijzondere vrouw op deze speciale avond.
