Nieuwegein – In de gebedsruimte van moskee Siraat verzamelt zich een gezelschap gelovigen voor het middaggebed op de laatste dag van de Ramadan. Deze moskee, gelegen in een woonwijk van Nieuwegein, is tijdens gebedstijden een levendige plek waar niet alleen gebeden worden uitgesproken, maar ook spirituele banden worden versterkt. Het middaggebed is meer dan slechts een ritueel; het vormt een moment van verbondenheid, dankbaarheid en een spirituele verdieping.

Salam Alaikum
Een kwartier voor aanvang van het middaggebed betreed je de moskee via de voordeur. Aan je linkerhand staat een kast waar schoenen staan; een bordje verzoekt je vriendelijk om je schoenen uit te trekken. De trap op komend, word je hartelijk verwelkomd door twee andere bezoekers van de moskee. Vervolgens loop je naar links, de gebedsruimte in. In de kamer zijn al verschillende bezoekers verspreid; sommigen voeren gesprekken, anderen zijn al aan het bidden of lezen in de Koran, het heilige boek van de Islam. Bij binnenkomst groet iedereen elkaar met “Salam alaikum”, vrede zij met jullie. Wanneer 14:41 aanbreekt, betekent dit dat het middaggebed over tien minuten zal beginnen. Steeds meer mensen komen binnen en knielen op het blauwe tapijt. De muren zijn versierd met boekenkasten vol met de Koran, terwijl aan de voorkant van de kamer een inkeping met een microfoonstandaard te vinden is. Twee schermen aan de muur tonen de tijden van de vijf gebeden van die dag. Boven de inkeping hangt een Arabische tekst die vertaalt naar: “Het gebed is voor de gelovigen voorgeschreven op vaste tijden”.

Het gebed
Het is 14:51; de televisieschermen worden zwart en de imam komt door de deur de zaal binnen. Hij neemt plaats in de inkeping met zijn rug naar de zaal toe, terwijl alle bezoekers horizontaal achter hem een lijn vormen. Het middaggebed begint. Terwijl de zon door de glazen koepel in het dak schijnt, vult de stem van de imam de ruimte met traditionele Arabische teksten. De aanwezigen beginnen te bidden, beginnend staand, dan buigend, vervolgens op hun knieën en eindigend voorover met hun gezicht tegen de grond. Gedurende het gebed komen steeds meer mensen binnen die zich bij de rest aansluiten. Iedere nieuwkomer wordt vriendelijk begroet, waardoor een gevoel van warme gastvrijheid heerst. Een bepaalde rust valt over de ruimte wanneer het gebed eindigt, waarna de aanwezigen snel weer naar huis gaan om zich voor te bereiden op de laatste gebeden van de Ramadan.

Intieme verbinding
Na het gebed voelen mensen zich kalm en tevreden, zoals een bezoeker verklaart: “De rust die ik voel na afloop van het gebed is onbeschrijflijk; het is alsof alle zorgen van me zijn afgegleden.” Hier in de moskee is niet alleen gebeden, maar ook nagedacht en samengezeten. Een andere bezoeker benadrukt het spirituele aspect van het bidden: “In de gebedsruimte kan ik vrede vinden die ik nergens anders ervaar” en “Tijdens het gebed voel ik een diepe aanwezigheid van Allah; mijn ziel opent zich voor Hem.” Dit spirituele aspect vormt de kern van het gebed en overstijgt het uitvoeren van rituelen. Het is een intieme verbinding met God, een moment van communicatie tussen de ziel en de Schepper.