Gezinnen die ervoor kiezen om slechts één ouder te laten werken hebben recht op meerdere regelingen die ze financieel kunnen helpen, dit geldt ook voor mensen die vrijwilligerswerk doen. Voor mensen die mantelzorger zijn is de situatie complexer en is een zekere vorm van onvrede verklaarbaar.
“Als je kiest voor vrijwilligerswerk, mantelzorg of voor je gezin, dan word je fiscaal fors afgestraft.’’ Deze uitspraak werd gedaan door Chris Stoffer, fractievoorzitter en lijstrekker van politieke partij SGP, tijdens het ND debat Dit debat, georganiseerd door het Nederlands Dagblad, vond plaats op zondag 16 november en ging tussen lijsttrekkers Mirjam Bikker(ChristenUnie), Henri Bontenbal(CDA) en de Heer Stoffer. Inhoudelijk werden voornamelijk Christelijke thema’s besproken, aangezien al deze partijen aan dit geloof gelieerd zijn.
Deze opvallende uitspraak van Stoffer was de aanleiding voor een onderzoek naar de fiscale situatie van iemand die mantelzorger is, bewust kiest om thuis te werken of vrijwilligerswerk verricht. ‘De uitspraak was tijdens het debat iets uitgebreider, maar deze specifieke woorden worden op het X/Twitter account van de SGP uitgelicht.
Hebben deze groepen daadwerkelijk belastingtechnische nadelen waarmee ze mee zitten?
Onderzoek
Mantelzorgelijk is een stichting die zich inzet voor de belangen van mantelzorgers en naar eigen zeggen het ‘grootste’ platform op dit gebied.
Margreet van der Voort, bestuurslid van Mantelzorgelijk laat via de mail weten dat de organisatie via het platform X heeft gereageerd op de uitspraak. De reactie luidt: ‘Je kiest niet voor mantelzorg. Het overkomt je en vanuit liefde ga je zorgen. Wat wordt hier bedoeld met fiscaal afgestraft? Mantelzorgers kunnen geen beroep doen op de sociale wetgeving, hebben geen bestaanszekerheid of een positie.’
Deskundige
Om meer inhoudelijk te weten te komen over de fiscale voordelen en nadelen van deze groepen neem ik contact op met Mirjam Mayenburg, kwaliteitsmedewerker Participatiewet en expert sociale zekerheid. Mayenburg werkt voor diverse gemeentes en adviseert mensen op het gebied van belasting.
‘De uitspraak van meneer Stoffer roept bij mij veel vragen op waarover ik het liefst met hem in gesprek zou gaan. Als ik de uitspraak naast ons socialezekerheidsstelsel leg, dan begrijp ik niet waar hij op doelt.’
‘Bij een echtpaar waarvan één partner werkt met een inkomen op jaarbasis van 22.660 euro, het gezin twee kinderen heeft van 4 en 13 jaar oud en één partner niet werkzaam is om voor de kinderen te zorgen. Dan zou het gezin recht hebben op algemene heffingskorting, met een minimum van 3.070 euro per jaar, gezien het inkomen van de werkende partner. Verder is arbeidskorting van toepassing, hebben ze recht op inkomensafhankelijke combinatiekorting, zorgtoeslag en kind gebonden-budget’, aldus Mayenburg.
Ook over vrijwilligerswerk wil Mayenburg wel iets kwijt.
‘Als de niet-werkende vrijwilligerswerk verricht, hiervoor een vergoeding ontvangt en deze vergoeding blijft onder de grens van 1.900 euro per jaar, dan hoeft deze niet hoeft te worden opgegeven als inkomen bij de belastingaangifte. Indien deze ouder vrijwilligerswerk doet mag zij naast haar uitkering maximaal 1900 euro per jaar aan vrijwilligersvergoeding houden. Alles wat hierboven komt zal in mindering worden gebracht op haar bijstandsuitkering.’
Tot slot laat ze haar lichten schijnen over de situatie van mantelzorgers. ‘Voor het verrichten van mantelzorg bestaat geen vergoeding. Hierbij is wel de mogelijkheid om te onderzoeken of de zorg dusdanig intensief is waardoor deze ingekocht kan worden via de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). Hierbij kan gekozen worden voor zorg via een persoonsgebonden budget waarbij je als familielid de zorg kunt verlenen en de zorgbehoevende jou betaald. Hierdoor is er sprake van inkomen en kan men aanspraak maken op de fiscale voordelen zoals genoemd in bovenstaande voorbeelden rekeninghouden met het totale inkomen, aldus Mayenburg.
Conclusie
Uiteraard is de uitspraak van de heer Stoffer een waarbij een groot politiek belang speelt. De SGP is een gereformeerde partij waarbij het gezinsbelang altijd op één staat. Zorgen voor elkaar zijn kernwaardes hiervan, vandaar dat ze in alle opzichten op willen komen voor de mensen die ervoor kiezen om bijvoorbeeld huis-ouder te worden, vrijwilligerswerk doen of mantelzorger zijn. Dat ze ontevreden zijn over het fiscale beleid op het gebied van deze gezinnen is verklaarbaar aangezien dit hun achterban is en altijd zullen spreken het voordeel van hun stemmers.
Maar als we kijken naar de feiten en daarbij de voorbeelden van Mevrouw Mayenburg betrekken, dan kan je niet zeggen dat eenouder gezinnen of mensen die vrijwilligerswerk doen worden ‘afgestraft. Er zijn redelijk regelingen en toeslagen waar ze zich op kunnen beroepen, om uiteindelijk hier financieel voordeel uit te behalen. Wel is de onvrede van mantelzorgers begrijpelijk, omdat hier nog weinig regelingen voor zijn getroffen.
Uiteindelijke zullen er altijd mensen ontevreden zijn over de situatie, maar om te zeggen dat deze mensen ‘fiscaal worden afgestraft’ gaat erg ver.
