Daan Pastoor (18) is het jongste commissielid van de jaarlijkse Bazar, een evenement dat al meer dan 45 jaar wordt georganiseerd bij ontmoetingskerk Maarssen. Hij is een nieuwkomer in de organisatie, maar heeft al verschillende taken, zoals de communicatie vanuit de kerk en de sociale media beheren. Op 15 en 16 maart organiseert ontmoetingskerk Maarssen weer haar Bazar. Tijdens dit evenement wordt er geld ingezameld voor goede doelen door verkoop van spullen, hapjes, bloemen en wordt er gedraaid aan het rad van avontuur. Daan vertelt over zijn ervaring als jongste commissielid, de vergrijzing in de organisatie en het bestaan van een oude traditie in een snel veranderende tijd.
‘Ik loop hier al sinds ik een klein jochie ben, ieder jaar verkocht ik lootjes voor het rad van avontuur. Vorig jaar heeft mijn oom zijn rol als verantwoordelijke voor de PR en communicatie binnen de Bazar neergelegd. Toen hij aangaf te stoppen, voelde ik me geroepen om zijn rol over te nemen. Mijn opa heeft dit evenement opgezet, nu draag ik deze erfelijke betrokkenheid met trots.
Het voelde als een natuurlijke stap, alsof ik in de voetsporen trad van mijn opa en oom.
Het is wel pittig, zeker omdat ik hiernaast ook studeer, maar we doen het wel. Ik regel de communicatie richting media, ik schrijf de nieuwsbrief van de kerk, zelf schrijf ik ook nieuwsberichten voor lokale nieuwssites, ik zorg ervoor dat de goede doelen goed benaderd worden en verder doe ik veel klusjes, wat niet mijn rol is, maar ik doe het wel. Ik merk dat veel mensen het leuk vinden dat ik meedoe; dat een jong persoon er ook waardering voor heeft.
Er zijn niet zoveel jongeren betrokken bij de Bazar, vooral omdat er meer mensen stoppen dan erbij komen. Er vindt een soort vergrijzing plaats in onze commissie. Als het jongste commissielid ben ik een uitzondering; de rest van de commissieleden is aanzienlijk ouder. Hoewel er tijdens het opbouwen wel veel jonge mensen komen helpen, vooral in de leeftijd van 20 tot 30 jaar, zie je tijdens de Bazar zelf voornamelijk oudere mensen rondlopen. Ook wel jongeren, maar voor het grootste deel ouderen.
Ik vind het wel jammer dat er niet meer jongeren meedoen, maar op dit moment is het nog geen groot probleem. Ik maak me wel zorgen over de toekomst. Veel van de huidige commissieleden zitten al tientallen jaren in de organisatie en op een gegeven moment zullen zij er mee stoppen. Als er dan geen jonge mensen zijn om het over te nemen, zou dat wel eens problematisch kunnen zijn. Op dit moment helpen de meeste jongeren slechts een dagje mee, in plaats van de hele week, maar het zou zeker leuk zijn als ze meer betrokken zouden zijn.
Ik probeer wel te laten zien dat jongeren welkom zijn en dat hun bijdrage gewaardeerd wordt. Ik loop hier rond met een trui waar ‘crew’ opstaat, niet alleen om aan te geven dat ik bij de organisatie hoor, maar ook om een signaal af te geven naar andere jongeren. Ik wil zo laten zien dat ik het naar mijn zin heb en dat het ook voor hen leuk kan zijn. Door jongeren te laten zien dat ze een belangrijke rol kunnen spelen en dat hun ideeën serieus worden genomen, kunnen we ze meer betrekken bij de Bazar en zo de toekomst van dit evenement misschien veiligstellen. Er is wel al een oproep gedaan voor nieuwe leden en er zijn enkele kandidaten, waaronder mijn nicht van 19.
Misschien kunnen we ook iets doen met andere sociale media platforms dan alleen Facebook, want laten we eerlijk zijn, niet alle jongeren zijn daar nog actief. We kunnen met verandering het aantrekkelijker maken voor jongeren, maar we moeten ook zorgen dat we de grond van dit evenement behouden. Ik weet ook niet precies hoe we het aantrekkelijker kunnen maken per se, maar ik doe mijn best. Als ik eerlijk ben, denk ik niet dat we veel moeten veranderen om de Bazar aantrekkelijker te maken voor jongeren.
Het concept van de Bazar is al zo sterk en geworteld in onze gemeenschap, dat ik niet zou willen dat het verandert.
Mensen houden van de Bazar zoals die is, en ik denk dat het belangrijk is om dat te respecteren. De Bazar verbindt al generaties lang mensen van alle leeftijden. Het is een plek waar jong en oud samenkomt en waar iedereen gelijk is. Iedereen is altijd welkom, je wordt even goed behandeld als iemand die hier dagelijks of al jaren komt. Voor mij voelt het altijd echt aan als een hechte gemeenschap. Ik denk dat dat een van de krachten van de Bazar is, en dat is iets wat we moeten koesteren en doorgeven aan toekomstige generaties.’
Verslaggever Gijs Geraads spreekt met Ineke de Vries en haar kleinzoon Daan pastoor over welke doelgroep zij dit jaar in gedachte hadden voor de Bazar en hoe ze deze mensen getrokken hebben.
Verslaggever Sander Stiphout spreekt tijdens de Bazar over de betrokken goede doelen met onder andere Gerhard Overdijkink, penningmeester bij SOMO, een stichting die gesteund wordt met het evenement.
