Onzichtbare helden tijdens het vinden van een lichaam: “Hun gezichten waren beide helemaal verminkt…”

Onzichtbare helden tijdens het vinden van een lichaam: “Hun gezichten waren beide helemaal verminkt…”

In de schaduw van de samenleving werken individuen dagelijks aan het handhaven van orde en het herstellen van normaliteit na tragische gebeurtenissen. Onze samenleving wordt beïnvloed door twee groepen mensen die vaak onzichtbaar blijven: de politieagenten die soms de ernstigste meldingen oplossen en professionals die belast zijn met het opruimen van crime scenes en lijkvondsten.

Volgens Politie.nl komen er per jaar 40.000 meldingen binnen over vermissingen van personen. Gelukkig wordt negentig procent hiervan binnen een week weer teruggevonden. 25 gevallen per jaar worden helaas niet teruggevonden. Helaas veranderen vermissingszaken ook vaak in een slechtnieuwsgesprek: de politie vind een overleden persoon. Een lijkvondst komt niet alleen maar voort uit vermissingszaken. Ook meldingen van personen die al een tijd niet hun woning uit zijn geweest, geweldssituaties en ongelukken eindigen vaak in lijkvondsten voor de politie. Na het vinden van een lijk wordt door de forensische arts een onderzoek gestart naar de doodsoorzaak. Dat kan in sommige gevallen namelijk nog niet van zelfsprekend zijn, zeker niet bij het vinden van een lijk in een huis. De forensische arts bepaald ook de lichaamstemperatuur om het tijdsstip van overlijden vast te stellen. Tijdens dit proces komt de rechercheur ook al naar voren om onderzoek te doen naar de omgeving van de overledenen te onderzoeken. Dit onderzoekt helpt de politie en het forensisch onderzoek om te achterhalen wat er is gebeurd.

“Je bent vaak betrokken bij het verzamelen, analyseren en interpreteren van bewijsmateriaal,” vertelt Janne Huis, student aan de opleiding forensisch onderzoek. “Als je op plaats delict bent dan is je taak het zichtbaar maken van sporen. Je stelt bijvoorbeeld vingerafdrukken, genetisch materiaal of voetstappen veilig, en onderzoekt en analyseert de onderlinge samenhang van sporen.” Huis vertelt verder over haar eigen ervaring als beginnende forensische onderzoeker. “Een zaak die me altijd is bijgebleven was een zaak over een doodnormale familie en op een bepaalde dag staat het huis in de fik. Alle vier de bewoners (moeder, vader en twee dochters) zijn overleden. Op het eerste oog bleek het gewoon een brand zijn geweest maar door verschillende onderzoeken bleek dat de moeder en dochters zijn vermoord door de vader,” licht ze toe. Verder gaat Huis in op de ernst van deze zaak met wat deze vader zijn gezin had aangedaan. Ze eindigt de details van de zaak met: “De twee dochters hun gezichten waren beide helemaal verminkt en konden niet meer herkend worden door de familie…”

Het onderzoeken van een lichaam kan een pittige taak zijn. Het aantreffen van een crime scene met overleden personen kan soms nog heftiger zijn. Voor deze teams is het daarom belangrijk om hier goed getraind voor te zijn. Deze baan kan je namelijk als persoon erg emotioneel beïnvloeden. In de onderstaande reportage spreekt een politie (die vanwege zijn huidige functie anoniem wilt blijven) over het vinden en ervaren van meldingen die lijkvondsten betreffen.

Over de auteur

Eva Thijs

Eva (18) is al heel haar leven bezig met pen en papier. Vanaf kleins af aan schrijft ze verhalen en korte teksten over haar fantasiewerelden en alles in haar omgeving. Daar is ook haar passie voor de journalistiek ontstaan. Met haar mavo en havo diploma opzak begon ze begin dit jaar aan deze opleiding. Met haar familie in de radio- en televisiewereld was het ook voor Eva zo bedoeld om hier te eindigen. Ze hoopt de komende jaren nog veel te gaan leren.