Ierland staat bekend om de rijke geschiedenis, mythologische verhalen en folklore van het land. Mensen die deze verhalen verspreiden worden The Seanchaí genoemd. Deze storytellers hadden in de geschiedenis, en nog steeds, een belangrijke rol in het verspreiden van het Ierse gedachtegoed.

De voorgangers van The Seanchaí waren de bards, ook wel de Bardic Poets genoemd. Zij waren het centrale punt voor het behouden van kennis van de oudheid tot aan de zeventiende eeuw. Bards waren mensen waar het volk tegenop keek. Hun verhalen en poëzie ging over de mythologie van het oude Ierland en het behouden van lokale geschiedenis in een tijd waar alles mondeling verteld werd, schrijft Old Moore’s Almanac.

Uiteindelijk in het midden van de zeventiende eeuw waren de bards verdwenen in Ierland, maar de traditie van de storytelling voerde door in The Seanchaís. Zij waren een belangrijke bron van vermaak voordat mensen gingen schrijven, en voor de komst van film, radio en televisie. Mensen verzamelden zich rond het vuur en de Seanchaí vermaakte hen met verhalen. Sommige van deze verhalenvertellers reisden van stad naar stad, en van dorp naar dorp, schrijft Old Moore’s Almanac.

Als je het woord verhalenverteller hoort, dan moet je al snel denken aan iets wat vroeger gedaan werd, maar in de moderne tijd zijn er nog steeds mensen die werken als Seanchaí. Nu wordt vaker de vorm aangepast zodat het beter bij de mensen van nu past. In onderstaande audioreportage wordt er ingegaan op het werk als Seanchaí in de moderne tijd. Wat is mensen hun motivatie om dit beroep uit te oefenen en hoe is dit in verloop van tijd veranderd?