Utrecht Centrum

Selecteer Pagina

Medicijnentekort ook in Utrecht voelbaar.

Medicijnentekort ook in Utrecht voelbaar.

Er is een landelijk medicijnentekort, apotheek Utrecht Koert binnenstad kampt ook met dit probleem. Verscheidene oorzaken zijn de basis van dit probleem, zoals besparingen op zorguitgaven en het preventiebeleid van verzekeraars, dit leidt ertoe dat patiënten soms niet de juiste medicijnen ontvangen of helemaal niets krijgen.

Apotheek koert in de binnenstad doet er alles aan om problemen met patiënten te voorkomen, bij verschillende apotheken in het land is dit namelijk wel het geval. Gelukkig is dat nog niet voorgekomen bij vestiging van Apotheek Koert binnenstad ; Marieke Baars werkt als apothekersassistent en  heeft nog geen confrontaties aan de balie meegemaakt. “We hebben weinig opstanden gehad; veel patiënten begrijpen de situatie, vooral omdat het ook in het nieuws is gekomen,” verteld Baars. “Daarnaast bellen we de patiënten preventief als hun medicijn niet op voorraad is of de komende tijd niet zal zijn, hierdoor  weet de patiënt waar die aan toe is”.

Indien bepaalde medicijnen niet op voorraad zijn, gaat de apotheek doorgaans in overleg met zowel de patiënt als de arts om alternatieven te bespreken. “Soms worden doseringen aangepast, zowel naar beneden als naar boven, afhankelijk van het beschikbare aanbod”, vertelt Baars. In sommige gevallen kan het ook nodig zijn dat de patiënt zijn medicatie in het buitenland verkrijgt, wat echter vaak gepaard gaat met hogere kosten.

De grondstoffen en halffabricaten voor Europese medicatie komen uit China en India, waardoor de productie van medicijnen ook in Nederland erg betaalbaar blijft. Echter, deze afhankelijkheid van buitenlandse productie brengt ook met zich mee dat Nederland, vanwege de nadruk op kostenefficiëntie, achteraan in de rij staat bij het verkrijgen van medicijnen. Voorrang wordt gegeven aan landen die bereid zijn meer te betalen. Nederland is van nature een zuinig land. “Voor een dubbeltje op de eerst rij gaat in dit geval niet werken”, volgens Baars.

De Nederlandse overheid en zorgverzekeraars hebben de laatste jaren enorm bespaard, op de medicijnen voor de intramurale en extramurale zorg. Bovendien zijn we te afhankelijk geworden van lageloonlanden waar de medicijnen wordt geproduceerd. Oene Mees is de CEO van Farmadam, een instellingsapotheek die medicatie levert aan zorginstellingen.  Zij merken sinds een jaar of vijf of zes, de tekorten mede dankzij het preventie beleid van verzekeraars. “Het preventie beleid, is een vorm van directe kosten besparing wat ervoor zorgt dat verzekeraars geen alternatieven aanbieden van bepaalde medicijnen, waardoor veel patiënten  bepaalde medicijnen niet kunnen verkrijgen”, verteld Mees.

In de toekomst zullen ook in Europa farmaceutische fabrieken worden opgezet volgens Mees  Hij wijst er echter op dat dit proces nog vele jaren in beslag zal nemen. “Het kost aanzienlijke tijd om een farmaceutische fabriek te bouwen en bovendien moeten fabrieken aan hoge kwaliteitseisen  voldoen om de productie van medicijnen te waarborgen”.

Nederland heeft ooit een farmaceutische fabriek gehad, genaamd InnoGenerics in Leiden. Het doel van deze fabriek was om de productie van medicijnen voor Nederland te faciliteren. “Helaas is deze fabriek niet succesvol geweest vanwege de concurrentie met China”, zo vertelt Mees.

Voor het huidige medicijnen te kort bestaat momenteel geen snelle oplossing. Wel zullen Europese landen en dus ook Nederland in toekomst medicijnen van meerdere bronnen halen in plaats van alleen uit Azië. “Fabrikanten en groothandels in de Europese landen moeten grotere voorraden aanhouden om leveringsproblemen te kunnen vervangen”, vertelt Mees. Dit beleid is helaas nog niet doorgevoerd.

Joran Denkler stelt in onderstaand interview vragen aan Marieke Baas, de apotheker van apotheek Koert in de binnenstad.

Over de auteur

Annemijn van den Brink

Hallo, ik ben Annemijn van den brink, 18 jaar en kom uit Utrecht. Ik ben eerstejaarsstudent journalistiek en schrijf wekelijks voor svj media. In de toekomst zou ik graag geschiedenis willen studeren, en daarna het liefst te werk gaan als correspondent of schrijven voor het NRC.