Dansende ouderen zingen en swingen rond terwijl drie dj’s de aangevraagde nummers draaien, er is groot feest: het wooncentrum ‘T Huis aan de Vecht bestaat vijftig jaar. In de ene zaal is de dansvloer en staat de dj booth, in de andere zaal staan kraampjes waar men poffertjes, frietjes, burgers, pasta en vers gerookte vis kan halen. Het vijftigjarig bestaan is reden voor feest en tijd om terug te blikken op de afgelopen jaren. 

De danszaal is versierd met slingers, lampjes en glitterfranjes, bewoners en medewerkers dansen samen door de zaal. ‘Elke dag, zodra je binnenkomt voel je de warme sfeer,’ vertelt Thea van de Vegte swingend op de muziek, ‘dat vind ik het mooie aan hier werken.’ Thea is 21 jaar werkzaam bij ‘t Huis aan de Vecht. ‘Ik vind het onvoorstelbaar dat ons wooncentrum al vijftig jaar bestaat, ik hoop dat we hier nog veel meer jaren kunnen maken’, zegt ze terwijl ze zwaait naar een dansende bewoner. ‘Ik kan eigenlijk niet geloven dat het al 21 jaar is, dat ik hier werk,’ vertelt Thea, ‘zo voelt het in ieder geval niet. Veel mensen werken hier al een lange tijd, dan is er toch iets hier wat mensen bij elkaar houdt.’ ‘Ik vind het een super leuk feest, overdag is alles op de bewoners gericht en vanavond is het op personeel gericht, ik ben er in ieder geval de hele dag gezellig bij, van de morgen tot in de avond’, zegt Thea met een glimlach op haar gezicht.

Jiske de Vink is nu vier jaar werkzaam bij ’t Huis aan de Vecht. ‘Ik vind het zo bijzonder dat ons huis als vijftig jaar bestaat, in deze tijd is dat heel zwaar voor verplegingshuizen vanwege de werkdruk in de zorg’, zegt ze. ‘Het idee dat mensen zelf liedjes aan kunnen vragen bij de dj vind ik geweldig,’ vertelt Jiske, ‘een bewoonster van bij mij op de afdeling had net een nummer aangevraagd, ze vond dat heel speciaal en toen haar nummer ook daadwerkelijk gedraaid werd, werd ze heel emotioneel.’

Mevrouw Polman (93) is een bewoonster van ’t Huis aan de Vecht, ze zit in haar stoel glimlachend te kijken naar haar dansende medebewoners. ‘Ik vind het een mooi feest,’ vertelt mevrouw Polman, ‘het liefst zit ik natuurlijk in mijn eigen huis, maar ik ben zeker tevreden over het wonen hier met mijn medebewoners en ook met de medewerkers.’

‘Een mooi moment van mijn werktijd hier is toen we een camping hadden opgezet buiten voor de bewoners, want zij denken dat ze nooit meer kunnen kamperen zoals vroeger,’ vertelt Thea van de Vegte, ‘en dan laten we het toch gebeuren, we maken het waar met zijn allen!’ ‘Piet Paulusma was toen gekomen om het weer te vertellen en dat is ook op tv geweest’, zegt Thea. ‘De emoties die ik toen zag bij de bewoners… dat kan je niet navertellen.’ Thea kijkt lachend in de verte.

‘Natuurlijk hebben we wel eens mindere periodes gehad,’ vertelt Thea terwijl er een glas valt, ‘rinkel de kinkel, dat hoort er natuurlijk ook bij.’ ‘De coronatijd was een moeilijke periode’, zegt Thea. Dat vindt Mirelle Huiding ook: ‘er zijn toen veel mensen overleden door corona en er mocht geen familie langskomen, dat was wel echt even zwaar.’ Mirelle Huiding werkt nu zes jaar in de afdeling huishouding bij het wooncentrum.

‘Vroeger waren hier lange wachtlijsten,’ vertelt Mirelle terwijl ze knipoogt naar een bewoner die poffertjes eet, ‘in dit wooncentrum hebben we de rode zaal, die was van de Partij van de Arbeid. Je moest dan gestemd hebben op of lid zijn van de PvdA anders had je geen kans om hier te kunnen wonen, maar nu is dat niet meer zo en is iedereen welkom.’

Verslaggever Gijs Geraads spreekt enkele feestangers over het vijftigjarig bestaan van het wooncentrum en het feest.