AMERSFOORT- Speciale trainingen waar niet wordt gerend en er met een speciale, lichtere bal wordt getennist. Walking Tennis is elke week op vrijdag en zo ook op vrijdag 6 oktober, de dag van de ouderen.  

Om half twee s’ middags begint de tennisbaan al langzaam zich te vullen met 65-plussers. Binnen in het verenigingshuis zit de huidige voorzitter, Dimitry Wijnen, van tennisvereniging L.T.V. Randenbroek. Hij vertelt dat er al +/- zes jaar bij de vereniging aan de Walking Tennis wordt gedaan. De Walking Tennis zou een paar jaar terug door een lid van de vereniging, Ingmar Kolbrink, in Weesp zijn opgezet. De voorzitter vertelt dat het idee door Ingmar ook bij het bestuur van de Amersfoortse vereniging is gebracht en dat het vervolgens in werking is gezet. 

Dit initiatief is zodat de minder mobielen, die anders geen lid meer zouden zijn, toch nog even een uur kunnen sporten. Bij de Walking Tennis wordt er namelijk rekening gehouden met allemaal aspecten. Zo hoeft er niet gerend te worden, mag de bal twee keer stuiteren en is deze bal lichter. Op deze manier zorgt de vereniging ervoor dat het tennis toegankelijk blijft voor de ouderen en ze toch wekelijks beweging hebben.  

Voorzitter Dimitry vertelt ook dat deze wekelijkse activiteit ervoor zorgt dat de ouderen niet thuis in isolement zitten. Tennis is namelijk een hele sociale sport. Binnen in het verenigingshuis is een groep van vier vrouwen aan het kletsen voordat ze samen gaan tennissen en buiten op de baan zijn ouderen van de Walking Tennis met elkaar in gesprek voor de training begint.  

Op deze zonnige dag telt de training zo een zes tennissers, de voorzitter vertelt dat dit aantal wekelijks verschilt, vaak is er een groep van zo een twaalf ouderen aanwezig, van de groep die +/- twintig deelnemers telt. De groep houdt het niet op deze twintig deelnemers, ook op vrijdag is er een nieuwkomer bij de training.  

Bij de training buiten zijn vier van de oudere tennissers, in opdracht van de trainer Nils van Putten, kruiselings naar elkaar aan het overspelen. De andere twee tennissers zijn samen vrij aan het tennissen onder toezicht van een vrijwilliger van de vereniging. De tennissers komen allemaal tevreden over terwijl de zon op hun gezicht schijnt. Ook in de korte drinkpauze wordt er onderling gezellig gekletst.  

Na de training vertelt de trainer Nils van Putten dat hij deze tennistrainingen al ongeveer twee en een half jaar geeft. Hij vertelt dan ook dat hij geniet van een lach op het gezicht van de ouderen te brengen. Hij zet ook allemaal oefeningen uit, maar volgens hem gaat deze activiteit vooral om het sociale. Op de vraag wat voor trainingen hij zelf leuker vind om te geven, geeft hij dan ook toe dat zijn voorkeur ligt bij trainingen waar die nog wat kan leren aan de tennissers.

De trainer vertelt dat de activiteit een hele lange tijd een trouwe vaste groep van zo een acht mensen heeft gehad, maar dat ze bij de vereniging de laatste tijd merken dat de club het programma een beetje meer aan het promoten is. Hij vertelt dat je daardoor ook merkt dat er steeds meer mensen aansluiten, zo was er ook weer een nieuwe deelnemer bij de training van vrijdag.  

Volgens de trainer is deze activiteit van belang, omdat ze op deze manier voor de mensen in de omgeving, de ouderen, een steentje bijdragen om er toch voor te zorgen dat ze in beweging blijven en dat ze elkaar blijven ontmoeten.  

Hieronder spreekt Danique van der Wal met Meiny Pannevis, een van de tennissers. Ook spreekt ze met de trainer, over de ervaring en de fysiek van de spelers. Hoeveel mensen zitten er in de groep en hebben de spelers ervaring?